עברים
/10:1 װאָרום די תּוֹרה האָט אַ שאָטן פֿון קומענדיקע גוטע זאַכן, און ניט דאָס אײגענע
בילד פון די זאכן, קענען קיינמאָל מיט די קרבנות וואָס זיי פאָרשלאָגן
יאָר צו יאָר שטענדיק מאַכן די קומען צו איר גאנץ.
/10:2 װאָרום דען װאָלטן זײ ניט אױפֿגעהערט צו װערן? ווייַל אַז די
ווערשיפּערז אַמאָל ריין זאָל האָבן ניט מער געוויסן פון זינד.
/10:3 אָבער אין יענע קרבנות איז װידער אַ דערמאָנונג פֿון אַלע זינד
                                                                    יאָר.
/10:4 װאָרום דאָס בלוט פֿון אָקסן און ציגן איז ניט מעגלעך
                                                       אַוועק זינד.
/10:5 דעריבער, ווען ער קומט אין דער וועלט, זאָגט ער: שלאַכטן און
קרבן דו האסט ניט געוואלט, נאר א גוף האסטו מיר צוגעגרײט.
/10:6 אין בראַנדאָפּפֿער און זינדאָפּפֿער האָסטו ניט געפֿעלן.
/10:7 און איך האָב געזאָגט: זע, איך קום (אין דעם באַנד פֿון בוך איז געשריבן פֿון מיר,)
                                   צו טאָן דײַן װילן, גאָט.
/10:8 אויבן, װען ער האָט געזאָגט: שלאַכטאָפּפֿער און שלאַכטאָפּפֿער, און בראַנדאָפּפֿער, און
קרבן פֿאַר זינד האָסטו ניט געוואָלט, און האָט ניט קיין פאַרגעניגן;
               וואָס זענען געפֿינט דורך די געזעץ;
/10:9 האָט ער געזאָגט: זע, איך קום צו טאָן דײַן װילן, גאָט. ער נעמט אַוועק די
   ערשטנס, כדי ער זאל אויפשטעלן דעם צווייטן.
/10:10 דורך דעם װילן װערן מיר געהייליקט דורך דעם קרבן פֿון דעם גוף
                      יאָשקע משיח אַמאָל פֿאַר אַלע.
/10:11 און יעטװעדער כֹּהן שטײט טאָג־טעגלעך און דינען און מקריבֿ אָפֿט מאָל דעם
די זעלבע קרבנות, וואָס קענען קיינמאָל נעמען אַוועק זינד:
/10:12 אָבער דער דאָזיקער מאַן, נאָכדעם װי ער האָט אױפֿגעבראַכט אײן זינדאָפּפֿער פֿאַר אײביק, איז געזעסן
      אַראָפּ אויף דער רעכטער האַנט פון גאָט;
/10:13 פֿון איצט און װײַטער, ביז זײַנע פֿײַנט װערן געמאַכט פֿאַר זײַן פֿוסבענקעלע.
/10:14 װאָרום מיט אײן קרבן האָט ער פֿאַרענדיקט אײביק די געהייליקטע.
/10:15 און דער הײליקער גײַסט איז אױך פֿאַר אונדז אַן עדות, װאָרום דערנאָך האָט ער געהאַט
                                                     געזאגט פריער,
/10:16 דאָס איז דער בונד װאָס איך װעל מאַכן מיט זײ נאָך יענע טעג, זאָגט
גאָט, איך װעל אַרײַנגעבן מײַנע געזעצן אין זײער האַרצן, און װעלן אין זײערע מחשבות
                                                    איך שרייב זיי;
/10:17 און זײערע זינד און זינד װעל איך מער ניט געדענקען.
/10:18 אַצונד, װוּ עס איז מחילה פֿון די דאָזיקע, איז מער ניטא קײן זינדאָפּפֿער.
/10:19 דעריבער, ברידער, דרײסטקײט צו גײן אין דעם הײליקסטן דורך דעם
                                                בלוט פון יאָשקע,
/10:20 מיט אַ נײַעם און לעבעדיקן װעג, װאָס ער האָט אונדז מקדש געװען דורך דעם
                          שלײער, דאָס הײסט, זײַן פֿלײש;
    /10:21 און מיט אַ כּהן גדול איבער גאָטס הױז;
/10:22 לאָמיר זיך דערנענטערן מיט אַן אמתן האַרץ אין פולער פֿאַרזיכערונג פֿון אמונה
אונדזער הערצער שפּריצן פון אַ בייז געוויסן, און אונדזער ללבער איז געוואשן מיט
                                                     ריין וואַסער.
/10:23 לאָמיר אָנהאַלטן דעם באַפֿרײַונג פֿון אונדזער אמונה, אָן װאַקלען; (פֿאַר אים
                              איז געטרייַ אַז צוגעזאגט;)
10:24 און לאָמיר באַטראַכטן איינער דעם אנדערן צו דערצערן צו ליבע און צו גוטע מעשים.
/10:25 ניט פֿאַרלאָזן די אײַנזאַמלונג פֿון אונדז אַזױ װי דער שטייגער
       עטלעכע איז; און נאך מער, ווי איר זעט דעם
                                        טאָג דערנענטערן זיך.
/10:26 װאָרום אױב מיר זינדיקן מיט װילן, נאָך דעם, האָבן מיר באַקומען די וויסן פֿון דעם
      אמת, עס בלייבט מער קיין קרבן פֿאַר זינד,
/10:27 אָבער אַ געוויסער שרעקלעכער זוכט פֿאַר משפט און פֿײַערדיק צארן,
                        װאָס װעט פֿאַרצערן די פֿײַנט.
/10:28 דער װאָס האָט פֿאַראַכט משהס תּוֹרה איז געשטאָרבן אָן רחמנות אונטער צװײ אָדער דרײַ
                                                                    עדות:
/10:29 פֿון װיפֿל אַ שװערער שטראָף זאָלט איר גערעכנט װערן,
װאָס האָט געטראָפֿן דעם זון פֿון גאָט, און גערעכנט דאָס בלוט
פוּן דעם בונד, מיט וואָס ער איז געהייליקט געוואָרן, אַן אומהייליקער זאַך, און האָט
                       געטאָן טראָץ דעם גייסט פון חן?
/10:30 װאָרום מיר קענען דעם װאָס האָט געזאָגט: מיר געהערט נקמה, איך װעל
פֿאַרגמלט, זאָגט גאָט. און װידער, גאָט װעט משפּטן זײַן פֿאָלק.
/10:31 אַ שרעק איז צו פֿאַלן אין די הענט פֿון דעם לעבעדיקן גאָט.
/10:32 אָבער רוף צו דערמאָנונג די ערשטע טעג, אין װאָס נאָך איר זענט געװען
באלויכטן , איה ר הא ט אויסגעטראג ן א גרויס ן קאמ ף פו ן צרות ;
/10:33 טײלװײז, װען איר זײַט געמאַכט געװאָרן פֿאַר אַ שװער, סײַ פֿון חרפות און סײַ
צרות; און טײלװײז, װען איר זענט געװארן חבֿרים פֿון די װאָס זײַנען געװען
                                                 אַזוי געוויינט.
/10:34 װאָרום איר האָט זיך דערבאַרימט מיט מיר אין מײַנע קנעכט, און איר האָט זיך מיט פֿרײד גענומען דאָס צעשטערונג.
פֿון אײַערע סחורה, וויסנדיק אין זיך, אַז איר האָט אין הימל אַ בעסערן און
                                  אַ פאַרהאַלטן מאַטעריע.
/10:35 זאָלסט ניט אַװעקװאַרפֿן אײַער בטחון, װאָס האָט אַ גרױסע שכר פֿון אים
                                                          באלוינונג.
/10:36 װאָרום איר האָט באַדאַרפֿט געדולד, נאָכדעם װי איר האָט געטאָן דעם װילן פֿון גאָט,
                              איר זאלט באקומען די הבטחה.
/10:37 װאָרום נאָך אַ ביסל צײַט, און דער װאָס װעט קומען װעט קומען, און װעט ניט
                                                        פאַרהאַלטן.
10:38 איצט דער גערעכטער וועט לעבן דורך אמונה, אָבער אויב עמיצער וועט צוריקציען, מיין נשמה
      וועט ניט האָבן קיין פאַרגעניגן אין אים.
/10:39 אָבער מיר זײַנען ניט פֿון די װאָס קערן זיך צוריק צו פֿאַרדאָרבונג; אָבער פֿון זיי דאָס
          גלויבן צו דער ראַטעווען פון דער נשמה.