עברים
/9:1 דענצמאָל, פֿאַרװאָר, דער ערשטער בונד האָט אױך געהאַט געזעצן פֿון גאָטס דינסט;
                                     און אַ וועלטלעכע מקדש.
/9:2 װאָרום אַ מִשכּן איז געמאַכט געװאָרן; דער ערשטער, אין וואָס איז געווען דער לייַכטער,
און דעם טיש, און די ווייַנטרויט; וואָס הייסט דער מקדש.
/9:3 און נאָך דעם צװײטן פֿאַרדעק, דער מִשכּן װאָס מע רופֿט דאָס הײליקסטע פֿון
                                                                    אַלע;
/9:4 װאָס האָט געהאַט דאָס גילדערנע שפּײַזצענקעלע, און דעם אָרון פֿון בונד איבערגעצױגן רונד אַרום
אַרום מיט גאָלד, אין וואָס איז געווען דער גאָלדענער טאָפּ וואָס האָט געהאַט מן, און אַהרנס
די רוט װאָס האָט געצױגן, און די לוחות פֿון בונד;
/9:5 און איבער אים די כּרובֿים פֿון כּבֿוד באַשאָטן דעם רחמנות; פון וואָס מיר
                               קענען איצט רעדן ספּעציעל.
/9:6 און אַז די דאָזיקע זאַכן זײַנען געװען אַזױ באַשטימט, זײַנען די כּהנים תּמיד אַרײַן
דע ר ערשטע ר משכן , פארענדיק ט ד י דינסט ן פו ן גאט .
/9:7 אָבער אין דער צװײטער איז אַרײַן דער כּהן גדול אַלײן אַ מאָל אין יאָר, ניט
אָן בלוט, וואָס ער געפֿינט זיך, און פֿאַר די טעותים פון די
                                                                מענטשן:
/9:8 דער הײליקער גײַסט איז דאָס געװען, אַז דער װעג אין דעם הײליקסטן פֿון אַלע איז געװען
נאָך נישט אַנטפּלעקט, בשעת דער ערשטער משכן איז נאָך געשטאנען:
/9:9 װאָס איז געװען אַ געשטאַלט פֿאַר דער הײַנטיקער צײַט, אין װאָס מע האָט געמאַכט בײדע
מתנות און קרבנות, וואָס האָבן ניט געקענט מאַכן דעם וואָס האָט געטאָן די דינסט
            שליימעסדיק, ווי שייך צו דעם געוויסן;
/9:10 װאָס זײַנען געשטאַנען נאָר אין פֿלײש און געטראַנק, און אין פֿאַרשידענע װאַשן, און אין גײַסטיק
תקנות, ארויפגעלייגט אויף זיי ביז דער צייט פון רעפארמאציע.
/9:11 אָבער משיח איז געקומען אַ גאַלעך הויך פון די קומענדיקע טינגז, דורך אַ
א גרעסערן און שלימותדיקער משכן, ניט געמאַכט מיט הענט, דאָס הייסט
                                   זאָגן, ניט פון דעם בנין;
/9:12 ניט מיט בלוט פֿון בעק און קעלבער, נאָר מיט זײַן בלוט ער
ארײנגעקומען אײנמאל אין דעם הײליקן ארט, באקומען אײביקע גאולה
                                                       פֿאַר אונדז.
/9:13 װאָרום דאָס בלוט פֿון אָקסן און בעק, און די אַש פֿון אַ קוך
שפּריצן דעם אומרײניקן, הײליקט דאָס פֿלײש צו רײניקן;
9:14 ווי פיל מער וועט זיין בלוט פון משיח, וואָס דורך דעם אייביק גייסט
האָט זיך אַרײַנגעלייגט צו גאָט אָן אַ אָרט, רייניג דיין געוויסן פון טויט
               אַרבעט צו דינען דעם לעבעדיקן גאָט?
/9:15 און דערפֿאַר איז ער דער פֿאַרמיטלער פֿון דעם נײַעם בעסטװאַך, װאָס דורך
מיטלען פון טויט, פאר דער גאולה פון די עבירות וואס זענען געווען אונטער
דער ערשטער טעסטאַמענט, די וואס זענען גערופן זאלן באַקומען די צוזאָג פון
                                                     אייביק ירושה.
/9:16 װאָרום װוּ עס איז אַ באַװאַך, דאַרף אױך זײַן אַ טױט
                                                     דער טעסטאטור.
/9:17 װאָרום אַ באַדױת איז שטאַרק נאָך דעם טױט פֿון מענטשן; אַנדערש איז זי פֿון ניט
כֹּחַ בְּכָל זֶה בַּאֲשֶׁר דֶער חוֹבֵר לְהַעֲבִיד.
/9:18 און דער ערשטער בונד איז ניט געװידמעט אָן בלוט.
/9:19 װאָרום אַזױ װי משה האָט גערעדט אַלץ צו דעם גאַנצן פֿאָלק
די תּורה האָט ער גענומען דאָס בלוט פֿון קעלבער און פֿון ציגן, מיט וואַסער, און
שאַרלעכ רויט וואָל, און היסאָפּ, און געשפּריצט אי דעם בוך, און אַלע די
                                                                מענטשן,
/9:20 אַזױ צו זאָגן: דאָס איז דאָס בלוט פֿון דעם באַװאַך װאָס גאָט האָט באַפֿױלן צו אים.
                                                                      איר.
/9:21 און ער האָט געשפּריצן מיט בלוט אי דעם מִשכּן, און סײַ דעם גאַנצן
                                 כלים פון די מיניסטעריום.
/9:22 און כּמעט אַלצדינג װערט דורך דער געזעץ רײניקט מיט בלוט; און אָן
       פאַרגיסן פון בלוט איז קיין רעמיססיאָן.
9:23 עס איז דעריבער נייטיק אַז די מוסטער פון זאכן אין די הימלען
זאָל זיין ריין מיט די; אבער די הימלישע זאכן זיך מיט
                        בעסערע קרבנות ווי די דאָזיקע.
9:24 פֿאַר משיח איז ניט אריין אין די הייליק ערטער געמאכט מיט הענט, וואָס
זענען די פיגיערז פון די אמת; אָבער אין הימל זיך, איצט צו דערשייַנען אין
               די בייַזייַן פון גאָט פֿאַר אונדז:
/9:25 און נאָך ניט, אַז ער זאָל זיך אָפֿט מקריב זײַן, װי דער כּהן-גדול גײט אַרײַן
אין דעם הייליקן אָרט יעדער יאָר מיט בלוט פון אנדערע;
/9:26 װאָרום דעמאלט מוז ער אָפט געליטן פון דער יסוד פון דער וועלט;
אָבער איצט, אַמאָל אין די סוף פון דער וועלט, ער איז באוויזן צו שטעלן אַוועק די זינד
                                               דער קרבן פון זיך.
/9:27 און אַזױ װי עס איז באַשטימט פֿאַר מענטשן אַמאָל צו שטאַרבן, אָבער נאָך דעם דער
                                                                  משפּט:
/9:28 און משיח איז אַמאָל געפֿינט צו טראָגן די זינד פון פילע; און צו זיי דאָס
קוק אויף אים, זאָל ער זיך אַנטפּלעקן דאָס צווייטע מאָל אָן זינד צו ישועה.