עברים
/7:1 פֿאַר דעם דאָזיקן מלכיצדק, דער מלך פֿון שָלם, דער כּהן פֿון דעם העכסטן גאָט, װאָס
האָט זיך באַקענט מיט אַבֿרהמען, זיך אומגעקערט פֿון דער שחיטה פֿון די מלכים, און אים געבענטשט;
/7:2 װעמען אױך אבֿרהם האָט געגעבן אַ צענטל פֿון אַלע; ערשטער זייַענדיק דורך
פירוש מלך פון גערעכטיקייט, און דערנאָך אויך מלך שלם,
                                   וואָס איז, מלך פון שלום;
/7:3 אָן אַ פֿאָטער, אָן אַ מוטער, אָן אַ אָפּשטאַם, ניט אָן
אָנהייב פון טעג, ניט סוף פון לעבן; אָבער געמאכט ווי צו דער זון פון גאָט;
                                           איז שטענדיק אַ כהן.
/7:4 אַצונד אַכט, װי גרױס דער דאָזיקער איז געװען, צו װעמען דער אָבֿות
אברה ם הא ט געגעב ן דע ם צענטל , פו ן דע ר רויב .
/7:5 און פֿאַרװאָר, די װאָס זײַנען פֿון די קינדער פֿון לֵוִי, װאָס באַנעמען די מלוכה
די כהונה, האָבן אַ געבאָט צו נעמען מעשר פון די מענטשן
לױט דער תּוֹרה, דאָס הײסט, פֿון זײערע ברידער, כאָטש זײ גײען אַרױס
                                    פון די לענדן פון אברהם:
/7:6 אָבער דער, װאָס זײַן אָפּשטאַם װערט ניט גערעכנט פֿון זײ, האָט באַקומען מעשׂנות
אברהם, און געבענטשט דעם וואס האט די הבטחות.
/7:7 און אָן אַלע סתּירות װערט געבענטשט דער קלענער פֿון די בעסערע.
/7:8 און דאָ נעמען די שטאַרבן מענשטן; אָבער דאָרטן נעמט ער זיי, פון
                      וועמען עס איז עדות אַז ער לעבט.
/7:9 און אַזױ װי איך מעג זאָגן, האָט אױך לוי, װאָס נעמט מעשר, באַצאָלט מעשר.
                                                                  אברהם.
/7:10 װאָרום ער איז נאָך געװען אין זײַן פֿאָטערס לענדן, װען מלכיצדק האָט אים באַגעגנט.
/7:11 אױב דער שלימות איז געװען דורך דער לוִיטישער כהונה, װאָרום אונטער איר
די מענטשן באקומען די געזעץ,) וואָס ווייַטער דאַרפֿן איז דאָרט אַז אנדערן
כֹּהן זאָל אויפשטיין לויט דעם סדר פון מלכיצדק, און נישט גערופן ווערן
                                      לויט דעם סדר פון אהרן?
/7:12 װאָרום די כּהנים װערט פֿאַרביטן, װערט באַדײַטנדיק אַ ענדערונג
                                             אויך פון די געזעץ.
/7:13 װאָרום דער פֿון װעמען די דאָזיקע זאַכן װערט גערעדט, איז פֿון אַן אַנדער שבֿט
          װאָס קײנער האָט ניט געגעבן בײַם מזבח.
/7:14 װאָרום עס איז קענטיק אַז אונדזער גאָט איז אַרױס פֿון יהודה; פון װעלכער שבט משה
                וועגן כהונה האָט גאָרנישט גערעדט.
                /7:15 און עס איז נאָך פיל מער קענטיק;
               מלכיצדק איז אויפגעקומען נאך א כהן,
/7:16 װער איז געמאַכט ניט נאָך דער געזעץ פֿון אַ גײַסטיק געבאָט, נאָר נאָך דעם
                                    מאַכט פון אַ סאָף לעבן.
/7:17 װאָרום ער זאָגט עדות: דו ביסט אַ כּהן אױף אײביק לויט דעם סדר פֿון
                                                          מעלכיסעדק.
/7:18 װאָרום עס איז פֿאַרװאַרג אַ פֿאַרװירקלעכונג פֿון דעם געבאָט װאָס איז פֿאָרגעקומען
די שוואַכקייַט און ונפּראָפיטאַבלענעסס דערפון.
/7:19 װאָרום די תּוֹרה האָט גאָרנישט געמאַכט שלימותדיק, נאָר דאָס אַרײַנברענגען אַ בעסערע האָפענונג
                 האט; דורך וואָס מיר קומען צו גאָט.
/7:20 און װי ניט אָן אַ שבועה איז ער געמאַכט געװאָרן כֹּהן;
/7:21 װאָרום יענע כּהנים זײַנען געװען אָן אַ שבועה, אָבער דאָס מיט אַ שבועה
דער װאָס האָט צו אים געזאָגט: גאָט האָט געשװאָרן און װעט ניט תשובה טון: דו ביסט אַ
  כהן אויף אייביק לויט דעם סדר פון מלכיצדק:)
7:22 דורך אַזוי פיל איז יאָשקע געמאכט אַ זיכערקייט פון אַ בעסער טעסטאַמענט.
/7:23 און זײ זײַנען באמת געװען אַ סך כּהנים, װײַל זײ האָבן ניט געליטן
                          פאָרזעצן דורך סיבה פון טויט:
/7:24 אָבער דער דאָזיקער, װײַל ער בלײַבט אױף אײביק, האָט אַן אומבײַטיקע
                                                                  כהונה.
/7:25 דרום איז ער אױך ביכולת זײ צו העלפֿן ביזן עק, װאָס קומען ביז
גאָט דורך אים, געזען ער שטענדיק לעבן צו מאַכן השתדלות פֿאַר זיי.
/7:26 װאָרום אַזאַ אַ כּהן גדול איז אונדז געװאָרן, װאָס איז הײליק, אומשולדיק, אומפֿאַרזיכערט;
באַזונדער פון זינדיקע, און געמאכט העכער ווי די הימלען;
/7:27 דער װאָס דאַרף ניט טאָג־טעגלעך, אַזױ װי די כּהנים גדולים, אױפֿברענגען אַ שלאַכטאָפּפֿער;
ערשט פֿאַר זײַנע אייגענע זינד, און דערנאָך פֿאַר די פֿאָלק: פֿאַר דעם האָט ער אַמאָל געטאָן,
                              װע ן ע ר הא ט זי ך געשטעל ט .
/7:28 װאָרום די תּוֹרה מאַכט צו מענטשן כּהנים גדולים װאָס האָבן קראַנקײט; אָבער דאָס וואָרט
פֿון דער שבועה, װאָס איז געװען פֿון דער תּוֹרה, מאַכט דער זון, װאָס איז מקדש
                                                       אויף אייביק.