עברים
6:1 דעריבער געלאזן די פּרינציפּן פון דער דאָקטערין פון משיח, לאָמיר פאָרזעצן
צו שליימעס; ניט ווידער לייגן דעם יסוד פון תשובה פון טויט
מעשים, און פון אמונה צו גאָט,
/6:2 פֿון דער לערע פֿון באַפּטיזמען, און פֿון האַנטלײג, און פֿון האַנט
אויפשטייאונג פון די מתים, און פון אייביק משפט.
/6:3 און דאָס װעלן מיר טאָן, אױב גאָט דערלויבט.
/6:4 װאָרום עס איז אוממעגלעך פֿאַר די, װאָס זײַנען אַמאָל געװען אױפֿקלערט און האָבן
פארזוכט פון די הימלישע מתּנה, און זיי זענען געווען טייל פון די רוח,
/6:5 און האָבן פֿאַרזוכט דאָס גוטע װאָרט פֿון גאָט, און די כּוחות פֿון דער װעלט צו
קום,
/6:6 אַז זײ װעלן אַװעקפֿאַלן, זײ צו באַנײַען צו תשובה; זען
זיי קרייציקן פאַר זיך דעם זון פון גאָט ווידער, און שטעלן אים צו אַ עפענען
בושה.
/6:7 פֿאַר די ערד װאָס טרינקט אין דעם רעגן װאָס קומט אױף איר, און
ברענגט אַרויס קרייַטעכץ וואָס טרעפן זיי דורך וועמען עס איז אנגעטאן, נעמט
ברכה פון גאָט:
/6:8 אָבער דאָס װאָס טראָגט דערנער און בעקן, איז פֿאַראַכט, און איז נאָנט צו
קללה; וועמענס סוף איז צו פאַרברענען.
/6:9 אָבער, ליבהאָבער, מיר זענען איבערצייגט בעסער פֿון דיר, און דאָס
באַגלייטן די ישועה, כאָטש מיר אַזוי רעדן.
/6:10 װאָרום גאָט איז ניט אומגערעכט, צו פֿאַרגעסן דײַן אַרבעט און דײַן ליבע, װאָס
איר האָט דערצײלט צו זײַן נאָמען, אין װאָס איר האָט געדינט דעם
הייליקע, און טאָן דינען.
/6:11 און מיר װילן, אַז איטלעכער פֿון אײַך זאָל מאַכן דעם זעלבן פֿײַער
פול פארזיכערונג פון האָפענונג ביז דעם סוף:
/6:12 כּדי איר זאָלט ניט זײַן שפּאַנענדיק, נאָר אנהענגערס פֿון די, װאָס דורך אמונה און
געדולד ירשענען די הבטחות.
/6:13 װאָרום װען גאָט האָט צוגעזאָגט צו אבֿרהמען, װײַל ער האָט געקאָנט שװערן בײַ ניט
גרעסער האט ער געשוואוירן ביי זיך,
/6:14 אַזױ צו זאָגן: פֿאַרװאָס װעל איך דיך בענטשן, און איך װעל מערן
מערן דיך.
/6:15 און נאָכדעם װי ער האָט געדולדיק אויסגעהאַלטן, האָט ער באַקומען די הבטחה.
/6:16 װאָרום מענטשן שװערן בײַם גרעסערן, און אַ שבועה צו באַפֿעסטיקט
זיי אַ סוף פון אַלע קריגערייַ.
/6:17 מיט װאָס גאָט װיל מער װינציקער צו זאָגן צו די יורשים פֿון צוזאָג
די אוממוטאַביליטי פון זיין עצה, עס באשטעטיקט דורך אַ שבועה:
6:18 אַז דורך צוויי אומבייַטן זאכן, אין וואָס עס איז געווען אוממעגלעך פֿאַר גאָט צו ליגן,
מי ר זאל ן האב ן א שטארק ע טרײסט , װעלכ ע זײנע ן אנטלאפ ן אוי ף זי ך צ ו לײגן
אויף דער האָפענונג וואָס איז געשטעלט פֿאַר אונדז:
/6:19 װאָס מיר האָבן האָפענונג װי אַן אַנקער פֿון דער נשמה, זיכער און פעסט, און
וואָס גייט אַרײַן אין דעם אינעווייניק פון דעם פארדעק;
/6:20 אַהין אַהין איז אַרײַן דער פֿאַרגאַנגענהייט פֿאַר אונדז, יאָשקע איז געמאַכט אַ הויך
כהן אויף אייביק לויט דעם סדר פון מלכיצדק.
