חבקוק
/2:1 איך װעל שטײן אױף מײַן וואַך, און מיך שטעלן אױפֿן טורעם, און װעל היטן צו
זען וואָס ער וועט זאָגן צו מיר, און וואָס איך וועל ענטפֿערן ווען איך בין
רעפּראָוועד.
/2:2 און גאָט האָט מיר געענטפֿערט, און געזאָגט: שרײַב די זעונג, און מאַכט זי קלאָר
אויף טישן, כדי צו לויפן דער וואס ליינט עס.
/2:3 װאָרום די זעונג איז נאָך פֿאַר אַ באַשטימטע צײַט, אָבער צום סוף װעט זי
רעד, און ניט ליגן; ווייַל עס וועט זיכער
קום, עס וועט נישט פאַרהאַלטן.
/2:4 זע, זײַן נפֿש װאָס איז אױפֿגעהױבן איז ניט גערעכט אין אים, נאָר דער גערעכטער
וועט לעבן דורך זיין אמונה.
/2:5 און אױך, װײַל ער איז פֿאַרברעגט מיט װײַן, איז ער אױך ניט אַ שטאָלץ
האלט אין שטוב, וואס פארגרעסערט זיין פאַרלאַנג ווי גיהנום, און איז ווי טויט, און
קענען ניט זיין זאַט, אָבער זאמלט צו אים אַלע אומות, און האָפּס
צו אים אַלע מענטשן:
/2:6 זאָלן ניט אַלע די דאָזיקע אױפֿנעמען אױף אים אַ משל און אַ שפּאָט
אַ שפּריכוואָרט קעגן אים, און זאָלסט זאָגן: וויי צו דעם וואָס פאַרמערט דאָס וואָס איז
נישט זיין! ווי לאנג? און צו דעם, װאָס לײגט זיך מיט געדיכטן לײם!
/2:7 זאָלן ניט אױפֿשטײן פּלוצעם, װאָס װעלן דיך בײַסן, און דערװעקן דאָס
זאָלסטו דיך צערענען, און װעסט זײ זײַן פֿאַר אַ בױבער?
/2:8 װײַל דו האָסט אױסרובֿ פֿיל פֿעלקער, דאָס גאַנצע איבערבלײַב פֿון פֿאָלק
זאָל דיך צעלאָזן; צוליב דעם בלוט פֿון מענטשן, און פֿאַר די גוואַלד פון די
לאַנד, פון דער שטאָט, און פון אַלע וואָס וואוינען אין איר.
/2:9 װײ צו דעם װאָס גלוסט זײַן הױז אַ בײזע פֿײַערשאַפֿט, כּדי ער זאָל
שטעלן זײַן נעסט אין דער הײך, כּדי ער זאָל מציל זײַן פֿון דער מאַכט פֿון בײז!
/2:10 האָסט געזאָלט באַראַטן דײַן הױז שאַנד, דורך פֿאַרשניטן פֿיל פֿאָלק, און
האָסט געזינדיקט קעגן דײַן נשמה.
/2:11 װאָרום דער שטײן װעט שרײַען פֿון דער װאַנט, און דער שטראַל פֿון געהילץ
וועט ענטפערן.
/2:12 װײ, דעם װאָס בױט אַ שטאָט מיט בלוט, און באַשטײט אַ שטאָט דורך
אומרעכט!
/2:13 זע, איז ניט פֿון יהוה פֿון צבֿאות װאָס דאָס פֿאָלק זאָל זיך אַרױפֿטאָן
דאָס אײגענע פֿײַער, און דאָס פֿאָלק װעט זיך מידן פֿון זײער נישטיקײט?
/2:14 װאָרום די ערד װעט פֿול װערן מיט דער װיסן פֿון דער פּראַכט פֿון דעם
ה\', ווי די וואסערן דעקן דעם ים.
/2:15 װײ, דעם װאָס גיט צו זײַן חבֿר טרינקען, װאָס לײגט אױף דײַן פלאַש
אים, און מאכט אים אויך שיכור, כּדי זאָלסט זען אויף זיי
נאַקעטקייט!
/2:16 דו ביסט אָנגעפֿילט מיט בושה פֿאַר פּראַכט;
אַנטפּלעקט װערן פֿאָרהױט: דער כּוס פֿון דער רעכטער האַנט פֿון גאָט װעט זיך אומקערן
צו דיר, און אַ בושה זאָל זײַן אױף דײַן פּראַכט.
/2:17 װאָרום דאָס גוואַלד פֿון לבֿנון װעט דיך באַדעקן, און דער בױב פֿון בהמות;
װאָס האָט זײ מוֹרא געמאַכט, פֿון װעגן בלוט פֿון מענטשן, און פֿאַר דער גוואַלד פֿון
דאָס לאַנד, פֿון דער שטאָט, און פֿון אַלע װאָס זיצן אין איר.
/2:18 װאָס איז נײַערט דאָס געשניצטע בילד װאָס זײַן מאַכער האָט עס געשניטן;
דאָס געגאָסענע געשטאַלט, און אַ מלמד פֿון שקר, װאָס דער מאַכט פֿון זײַן אַרבעט
פֿאַרזיכערט זיך דערויף, צו מאַכן שטומע אָפּגעטער?
/2:19 װײ צו דעם װאָס זאָגט צום װאַלד: דערװעק זיך; צו דעם שטום שטיין, שטיי אויף עס
וועט לערנען! זע, עס איז איבערגעלייגט מיט גאָלד און זילבער, און עס איז
בכלל נישט קײן אָטעם אין מיטן.
/2:20 אָבער גאָט איז אין זײַן הײליקן טעמפּל: די גאַנצע ערד זאָל שטילן
פאר אים.
