בראשית
/49:1 און יעקב האָט גערופֿן צו זײַנע זין, און האָט געזאָגט: זאַמלט אײַך צונויף;
כּדי איך זאָל אײַך זאָגן, װאָס װעט אײַך געטראָפֿן אין די לעצטע טעג.
/49:2 זאַמלט אײַך צונױף, און הערט, איר קינדער פֿון יעקב; און הערן צו
ישׂראל דײַן פֿאָטער.
/49:3 ראובן, דו ביסט מײַן בכָור, מײַן שטאַרקײט און דער אָנהייב פֿון מײַן
שטאַרקייט, די עקסאַלאַנס פון כשיוועס, און די עקסאַלאַנס פון מאַכט:
/49:4 אומשטײן װי װאַסער, װעסט ניט אױסגײן; װײַל דו ביסט אַרױפֿגעגאַנגען צו דײַן
פאטערס בעט; דענצמאָל האָסטו עס פֿאַראומרײניקט: ער איז אַרױפֿגעגאַנגען צו מײַן סאָפע.
/49:5 שמעון און לֵוִי זײַנען ברידער; מכשירים פון אכזריות זענען אין זייער
וואוינארטן.
/49:6 מײַן זעל, קום ניט אין זײער סוד; צו זײער עדה, מײַנער
כּבֿוד, זאָלסט ניט זײַן פֿאַראייניקט, װאָרום אין זײער כּעס האָבן זײ דערהרגעט אַ מענטש, און אין
זײע ר װיל ן האב ן ז ײ אראפגעגראב ן א מויער .
/49:7 פֿאַרשאָלטן איז זײער כּעס, װאָרום ער איז געװען צאָרנדיק; און זײער גרימצאָרן, װאָרום עס איז געװען
גרויזאַם: איך וועל זיי צעטיילן אין יעקב, און זיי צעשפּרייטן אין ישראל.
/49:8 יהודה, דו ביסט דער װאָס דײַנע ברידער זאָלן לױבן; דײַן האַנט װעט זײַן אין
דער האַלדז פֿון דײַנע פֿײַנט; די קינדער פֿון דײַן פֿאָטער זאָלן זיך בוקן פֿריִער
דיר.
/49:9 אַ לײב איז יהודה, פֿון רױב, מײַן זון, ביסט אַרױפֿגעגאַנגען;
האָט זיך אַראָפּגעבויגן, האָט ער זיך געלעגן ווי אַ לײב, און װי אַן אַלטער לײב; ווער וועט אויפוועקן
אים אַרויף?
/49:10 דער סצעפּטער זאָל ניט אַװעקגײן פֿון יהוּדה, און אַ געזעצגעבער פֿון צװישן זײַנע
פֿיס, ביז שילאָ קומען; און צו אים זאָל דער אײַנזאַמלונג פֿון פֿאָלק
זיין.
/49:11 פֿאַרבינדט זײַן פֿױל צום װײַנשטאָק, און זײַן אײזלס אײזל צום אױסגעקליבן װײַנשטאָק;
ער האָט געוואשן זײַנע קלײדער אין װײַן, און זײַנע קלײדער אין בלוט פֿון טרויבן.
/49:12 זײַנע אױגן װעלן זײַן רױט פֿון װײַן, און זײַנע צײן װײַס פֿון מילך.
/49:13 זבולון װעט װױנען בײַם ים-האַפֿן; און ער זאָל זײַן פֿאַר אַן
האַווען פון שיפן; און זײַן געמאַרק זאָל זײַן ביז צידון.
/49:14 יִששָׂכָר איז אַ שטאַרקער אײזל װאָס רוקט זיך צװישן צװײ לאַסטען;
/49:15 און ער האָט געזען אַז די מנוחה איז גוט, און דאָס לאַנד איז ליב; און
האָט זיך אַרײַנגעבױגן זײַן אַקסל צו טראָגן, און איז געװאָרן אַ קנעכט פֿאַר צאָל.
/49:16 דן זאָל משפּטן זײַן פֿאָלק, אַזױ װי אײנער פֿון די שבֿטים פֿון ישׂראל.
/49:17 דן װעט זײַן אַ שלאַנג אױפֿן װעג, אַ נאָדע אױפֿן װעג, װאָס בײַסט דעם
פערד כילז, אַזוי אַז זיין רידער וועט פאַלן צוריק.
/49:18 איך האָב געווארט אויף דײַן ישועה, גאָט.
/49:19 גָד, אַ מחנה װעט אים מנצחן, אָבער ער װעט מנצח זײַן צום לעצט.
/49:20 פֿון אָשר װעט זײַן פֿעט זײַן ברױט, און ער װעט געבן מלוכה־שפּײַז.
/49:21 נפֿתּלי איז אַ הינד, װאָס לאָזט זיך אָפּ, ער גיט גוטע װערטער.
/49:22 אַ פֿרוכפּערדיק בױגל איז יוֹסף, אַ פֿרוכטיקער בױם בײַ אַ ברונעם; וועמענס
צווייגן לויפן איבער דער וואַנט:
/49:23 די בױגן האָבן אים שטאַרק מצער געװען, און האָבן אים געשאָסן, און אים פֿײַנט געהאַט;
/49:24 אָבער זײַן בױגן איז געבליבן שטאַרק, און די אָרעמס פֿון זײַנע הענט זײַנען געװען געמאַכט
שטאַרק דורך די הענט פון דעם גוואַלדיק גאָט פון יעקבֿ; (פֿון דאָרטן איז די
פּאַסטעך, דער שטיין פון ישראל :)
/49:25 דורך דעם גאָט פֿון דײַן פֿאָטערס, װאָס װעט דיר העלפֿן; און ביי דער אייבערשטער,
ווער וועט דיך בענטשן מיט ברכות פון הימל אויבן, ברכות פון די
טיף וואָס ליגט אונטער, ברכות פון די בריסט און פון די טראכט;
/49:26 די ברכות פֿון דײַן פֿאָטער זײַנען געװען העכער פֿון מײַן ברכות
אבות ביזן עק פון די אײביקע בערג: זײ װעלן
זיין אויפן קאָפּ פון יוסף, און אויפן קאָפּ פון דעם וואָס איז געווען
באַזונדער פון זיינע ברידער.
/49:27 בנימין װעט שפּילן װי אַ װאָלף, אין דער פֿרי װעט ער פֿאַרצערן דעם רױב.
און אין נאַכט זאָל ער צעטיילן דעם רױב.
/49:28 די אַלע זײַנען די צוועלף שבֿטים פֿון ישׂראל, און דאָס איז זײערע
דער טאַטע האָט צו זיי גערעדט, און האָט זיי געבענטשט; איטלעכער לױט זײן
בענטשן האָט ער זיי געבענטשט.
/49:29 און ער האָט זײ באַפֿױלן, און צו זײ געזאָגט: איך זאָל אײַנגעזאַמלט װערן צו מײַן
מענטשן: באַגראָב מיך מיט מײַנע עלטערן אין דער הײל װאָס אין פֿעלד
עפרון דער חתי,
/49:30 אין דער הײל װאָס אין פֿעלד פֿון מכפּלה, װאָס פֿאַר מַמרֵא, אין
דאָס לאַנד כּנַעַן, װאָס אַבֿרהם האָט געקױפֿט מיט דעם פֿעלד פֿון עפֿרון דעם
חָתִית לְאַחֲזָאָה פוּן אַ מְקוֹרָה.
/49:31 האָבן זײ דאָרטן באַגראָבן אבֿרהמען און זײַן װײַב שׂרה; דאָרטן האָבן זיי באַגראָבן יצחק
און זײַן װײַב רבקה; און איך האָב דאָרטן באַגראָבן לאה.
/49:32 דער אײַנקױף פֿון פֿעלד און פֿון דער הײל װאָס אין איר איז געװען פֿון דעם
קינדער פֿון חת.
/49:33 און יעקב האָט געענדיקט באַפֿױלן זײַנע זין, און ער האָט זיך אײַנגעזאַמלט
זײנ ע פיס אי ן געלעגער , או ן האב ן ארויםגעגעב ן דע ם רוח , או ן אי ז זי ך צוזאמענגעקליבן
זײ ן פאלק .
