בראשית
/48:1 און עס איז געװען נאָך די דאָזיקע זאַכן, האָט מען דערצײלט יוֹספֿן: זע!
דײַן פֿאָטער איז קראַנק, און ער האָט מיט זיך גענומען זײַנע צװײ זין, מנשה און
אפרים.
/48:2 האָט מען דערצײלט יעקבן, און געזאָגט: זע, דײַן זון יוֹסף קומט צו דיר.
און ישׂראל האָט זיך געשטאַרקט, און איז געזעסן אױפֿן בעט.
/48:3 און יעקב האָט געזאָגט צו יוֹספֿן: גאָט דער אַלמעכטיקער האָט זיך באַװיזן צו מיר אין לוז אין דער
לאַנד כּנַעַן, און האָט מיך געבענטשט,
/48:4 און ער האָט צו מיר געזאָגט: זע, איך װעל דיך פֿרוכטן, און װעל דיך מערן;
און איך װעל דיך מאַכן פֿאַר אַ המון פֿאָלק; און וועט געבן דאָס לאַנד
צו דײַן זאָמען נאָך דיר פֿאַר אַן אײביקן אײגנטום.
/48:5 און אַצונד דײַנע צװײ זין, אפֿרים און מנשה, װאָס זײַנען דיר געבאָרן געװאָרן אין
דאָס לאַנד מִצרַיִם, איידער איך בין געקומען צו דיר קיין מִצרַיִם, איז מייַן; ווי
ראובן און שמעון, זיי וועלן מיר זיין.
/48:6 און דײַן ברױט װאָס דו האָסט געבאָרן נאָך זײ, זאָל זײַן דײַן, און
זאָלן גערופֿן װערן נאָכן נאָמען פֿון זײערע ברידער אין זײער נחלה.
/48:7 און מיר, אַז איך בין געקומען פֿון פַּדָן, איז רחל געשטאָרבן דורך מיר אין לאַנד
כּנַעַן אין דעם וועג, ווען עס איז נאָך געווען אַ קליין וועג צו קומען
אֶפְרָת, און איך האָב זי דאָרטן באַגראָבן אין דעם װעג פֿון אֶפֿרת; דאָס זעלבע איז
בית לחם.
/48:8 און ישׂראל האָט געזען יוֹספֿס זין, און האָט געזאָגט: װער זײַנען די דאָזיקע?
/48:9 און יוֹסף האָט געזאָגט צו זײַן פֿאָטער: דאָס זײַנען מײַנע זין װאָס גאָט האָט געגעבן
מיר אין דעם אָרט. האָט ער געזאָגט: ברענג זײ, איך בעט דיך, צו מיר, און איך
וועט זיי בענטשן.
/48:10 און די אױגן פֿון ישׂראל זײַנען געװען טונקל פֿון עלטער, און ער האָט ניט געקענט זען. און
ער האָט זיי גענעענט צו אים; און ער האָט זיי געקושט, און האָט זיי אַרומגענומען.
/48:11 און ישׂראל האָט געזאָגט צו יוֹספֿן: איך האָב ניט געטראַכט צו זען דײַן פּנים;
גאָט האָט מיר אױך באַװיזן דײַן זאָמען.
/48:12 און יוֹסף האָט זײ אַרױסגעצױגן פֿון צװישן זײַנע קני, און האָט זיך געבוקט
מיט זײַן פּנים צו דער ערד.
/48:13 און יוֹסף האָט זײ בײדע גענומען, אפֿרים אין זײַן רעכטער האַנט צו ישׂראלס
די לינקע האַנט, און מנשה אין זײַן לינקער האַנט צו דער רעכטער האַנט פֿון ישׂראל, און
האָט זײ גענעענט צו אים.
/48:14 און ישׂראל האָט אױסגעשטרעקט זײַן רעכטע האַנט, און האָט זי אַרױפֿגעלײגט אױף דער האַנט פֿון אפֿרים
קאָפּ, װאָס איז געװען דער ייִנגערער, און זײַן לינקער האַנט אױפֿן קאָפּ פֿון מנשה,
גידנדיק זיינע הענט וויטינג; װאָרום מנשה איז געװען דער בכָור.
/48:15 און ער האָט געבענטשט יוֹספֿן, און האָט געזאָגט: גאָט, פֿאַר װעמען מײַנע עלטערן אבֿרהמען און פֿאַר אים
יצחק איז געגאַנגען, דער גאָט וואָס האָט מיך געשפּייזט מיין גאַנצער לעבן ביז היינט,
/48:16 דער מלאך װאָס האָט מיך אױסגעלײזט פֿון אַלץ בײז, בענטשט די ייִנגלעך; און לאָזן מיין
נאָמען זאָל זיין אויף זיי, און דער נאָמען פון מיין עלטערן אברהם און יצחק; און
זאלן זיי וואקסן אין מיטן דער ערד.
/48:17 און יוֹסף האָט געזען אַז זײַן פֿאָטער האָט אַרױפֿגעלײגט זײַן רעכטע האַנט אױפֿן קאָפּ פֿון
אפֿרים, עס איז אים שלעכט געװאָרן, און ער האָט אױפֿגעהױבן זײַן פֿאָטערס האַנט, זיך אָפּצושטעלן
עס פֿון אפֿריםס קאָפּ ביז מנשהס קאָפּ.
/48:18 און יוֹסף האָט געזאָגט צו זײַן פֿאָטער: ניט אַזױ, מײַן פֿאָטער, װאָרום דאָס איז דער
ערשט געבוירן; שטעלן דיין רעכט האַנט אויף זיין קאָפּ.
/48:19 און זײַן פֿאָטער האָט אָפּגעזאָגט, און האָט געזאָגט: איך װײס דאָס, מײַן זון, איך װײס עס;
וועט ווערן אַ פֿאָלק, און ער וועט אויך זיין גרויס;
ברודער װעט זײַן גרעסער פֿון אים, און זײַן זאָמען װעט װערן צו אַ המון
פון פעלקער.
/48:20 און ער האָט זײ געבענטשט אין יענעם טאָג, אַזױ צו זאָגן: אין דיר װעט ישׂראל בענטשן;
אַזוי צו זאָגן: גאָט מאַכט דיך ווי אפֿרים און ווי מנשה, און ער האָט געשטעלט אפֿרים
פאר מנשה.
/48:21 און ישׂראל האָט געזאָגט צו יוֹספֿן: זע, איך שטאַרבן, אָבער גאָט װעט זײַן מיט דיר.
און זאָלסט אײַך אומקערן אין לאַנד פֿון אײַערע עלטערן.
/48:22 און איך האָב דיר געגעבן אײן חלק איבער דײַנע ברידער, װאָס איך
האָט אַרױסגענומען פֿון דער האַנט פֿון אֶמוֹרי מיט מײַן שװערד און מיט מײַן בױגן.
