בראשית
/45:1 און יוֹסף האָט זיך ניט געקענט אָפּהאַלטן פֿאַר אַלע װאָס זײַנען געשטאַנען בײַ אים;
און ער האט געשריגן: לאז איטלעכער ארויס פון מיר. און קיין מענטש איז נישט געשטאנען
מיט אים, בעת יוֹסף האָט זיך דערקענט צו זײַנע ברידער.
/45:2 און ער האָט געװײנט, און די מִצרים און דאָס הױז פֿון פַּרעהן האָבן געהערט.
/45:3 און יוֹסף האָט געזאָגט צו זײַנע ברידער: איך בין יוֹסף; לעבט נאך מיין פאטער?
און זײַנע ברידער האָבן אים ניט געקענט ענטפֿערן; װאָרום זײ האָבן זיך דערשראָקן פֿון זײַן האַנט
בייַזייַן.
/45:4 און יוֹסף האָט געזאָגט צו זײַנע ברידער: גענענט, איך בעט דיך, צו מיר. און זיי
געקומען נאָענט. האָט ער געזאָגט: איך בין אײַער ברודער יוֹסף, װאָס איר האָט פֿאַרקױפֿט אין אים
מצרים.
/45:5 און אַצונד זאָלט איר ניט צער, און ניט צערענען אױף אײַך, װאָס איר האָט מיך פֿאַרקױפֿט
אַהער, װאָרום גאָט האָט מיך געשיקט פֿאַר דיר צו היטן דאָס לעבן.
/45:6 װאָרום די דאָזיקע צװײ יאָר איז געװען דער הונגער אין לאַנד, און נאָך דאָרטן
פֿינף יאָר, אין װאָס עס זאָל ניט זײַן גרױס און ניט שניט.
/45:7 און גאָט האָט מיך געשיקט פֿאַר אײַך פֿאַרױס, אײַך צו באַהיטן אַ זײַט פֿון דער ערד, און
צו ראַטעווען דיין לעבן דורך אַ גרויס ישועה.
/45:8 און אַצונד ביסטו מיך ניט געװען אַהער, נאָר גאָט, און ער האָט מיך געמאַכט
אַ פֿאָטער צו פַּרעהן, און אַ האַר פֿון זײַן גאַנצן הױז, און אַ פֿירשט אין גאַנצן
דאָס גאַנצע לאַנד מִצרַיִם.
/45:9 גײַלט אײַך, און גײט אַרױף צו מײַן פֿאָטער, און זאָגט צו אים: אַזױ האָט געזאָגט דײַן זון.
יוֹסף, גאָט האָט מיך געמאַכט צו האַר איבער גאַנץ מִצרַיִם;
נישט:
/45:10 און װעסט װױנען אין לאַנד גוֹשֶן, און װעסט דערנענטערן זיך.
מיר, דו, און דײַנע קינדער, און דײַנע קינדער־קינדער, און דײַנע שאָף,
און דײַנע רינדער, און אַלץ װאָס דו האָסט:
/45:11 און איך װעל דיך דאָרטן עסן; װאָרום נאָך פֿינף יאָר הונגער;
כּדי דו און דײַן הױזגעזינט, און אַלץ װאָס דו האָסט, זאָלן ניט קומען צו אָרעמקײט.
/45:12 און אָט זעען אײַערע אױגן, און די אױגן פֿון מײַן ברודער בנימין, אַז דאָס איז
איז מיין מויל וואס רעדט צו דיר.
/45:13 און איר זאָלט דערצײלן מײַן פֿאָטער פֿון מײַן גאַנצן פּראַכט אין מִצרַיִם, און פֿון אַלץ װאָס איר האָט
האָבן געזען; און איר װעט אײַלן און אַראָפּנידערן מײַן פֿאָטער אַהער.
/45:14 און ער איז געפֿאַלן אױפֿן האַלדז פֿון זײַן ברודער בנימין, און האָט געװײנט; און בנימין
האט געװײנט אויפן האלדז.
/45:15 און ער האָט געקושט אַלע זײַנע ברידער, און האָט געװײנט אױף זײ, און דערנאָך
זיינע ברידער האבן מיט אים גערעדט.
/45:16 און דער געזאַנג דערפֿון איז געהערט געװאָרן אין פַּרעהס הױז, אַזױ צו זאָגן: יוֹספֿס.
ברידער זײַנען געקומען, און עס האָט ליב געהאַט פַּרעהן און זײַנע קנעכט.
/45:17 און פַּרעה האָט געזאָגט צו יוֹספֿן: זאָג צו אײַערע ברידער: דאָס טוט איר; לייד
אײַערע בהמות, און גײ, גײט אײַך קײן לאַנד כּנַעַן;
/45:18 און נעם אײַער פֿאָטער און אײַערע הױזגעזינט, און קום צו מיר, און איך װעל
גיב אײַך דאָס גוטס פֿון לאַנד מִצרַיִם, און איר זאָלט עסן דאָס פֿעט פֿון דעם
לאַנד.
/45:19 אַצונד ביסטו באַפֿױלן, זאָלט איר דאָס טאָן; נעם אייך ארויס וואגאנען פון לאנד
מִצרַיִם פֿאַר אײַערע קלײנע קינדער, און פֿאַר אײַערע װײַבער, און ברענג דײַן פֿאָטער,
און קומען.
/45:20 און זאָלסט ניט באַטראַכטן אײַערע זאַך; װאָרום דאָס גאַנצן לאַנד מִצרַיִם איז גוט
דייַן.
/45:21 און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן אַזױ געטאָן, און יוֹסף האָט זײ געגעבן װאָגן.
לױט דעם געבאָט פֿון פַּרעהן, און ער האָט זײ געגעבן פֿאַרזאָרגן פֿאַר דעם
וועג.
/45:22 צו זײ אַלע האָט ער געגעבן איטלעכן פֿאַרבינדונגען פֿון קלײדער; אָבער צו בנימין ער
האָט געגעבן דרײַ הונדערט זילבער, און פֿינף קלײדער.
/45:23 און צו זײַן פֿאָטער האָט ער געשיקט אַזױ װי אַזױ; צען אײזלען באלאדן מיט די
גוטס פֿון מִצרַיִם, און צען אײזלען, אָנגעלאָדן מיט תּבֿואה און ברױט און
פֿלײש פֿאַר זײַן פֿאָטער, אגב.
/45:24 האָט ער אַװעקגעשיקט זײַנע ברידער, און זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען, און ער האָט צו זײ געזאָגט:
זען אַז איר פאַלט נישט אויס דורך דעם וועג.
/45:25 און זײ זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען פֿון מִצרַיִם, און זײַנען געקומען אין לאַנד כּנַעַן
יעקב אבינו,
/45:26 און ער האָט אים דערצײלט, אַזױ צו זאָגן: יוֹסף לעבט נאָך, און ער איז גענעראל איבער אַלץ
דאָס לאַנד מִצרַיִם. און יעקבס האַרץ איז פֿאַרשװעכט געװאָרן, װאָרום ער האָט זײ ניט געגלױבט.
/45:27 און זײ האָבן אים דערצײלט אַלע װערטער פֿון יוֹספֿן, װאָס ער האָט צו זײ געזאָגט.
און אַז ער האָט געזען די װאָגן װאָס יוֹסף האָט געשיקט אים צו טראָגן, האָט דער
דער גייסט פון זייער פאטער יעקב האט אויפגעלעבט:
/45:28 האָט ישׂראל געזאָגט: גענוג; מייַן זון יוסף לעבט נאָך: איך וועל גיין און
זען אים איידער איך שטאַרבן.
