בראשית
/41:1 און עס איז געװען צום סוף פֿון צװײ פֿאַלע יאָר, האָט פַּרעהן געחלומט;
און אט איז ער געשטאנען בײם טײך.
/41:2 און אָט זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען פֿון טײַך זיבן באַפֿעסטיקטע קינס און
fatfleshed; און זײ האָבן געפֿיטערט אין אַ לאָנקע.
/41:3 און ערשט זיבן אַנדערע קין זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען נאָך זײ פֿון טײַך, קראַנק
פייווערד און לעאַרפלייש; און איז געשטאנען ביי די אנדערע קינע אויפן ראַנד פון
דער טײַך.
/41:4 און די שלעכטע און מאָגערנע קיינע האָבן אױפֿגעגעסן די זיבן ברונעם
פייווערד און פעט קינע. אזוי האט פרעה זיך אויפגעכאפט.
/41:5 און ער איז געשלאָפֿן און זיך געחלומט דאָס צװײטע מאָל, ערשט זיבן אױערן
פּאַפּשוי איז אַרױפֿגעקומען אױף אײן שטױגל, רױקע און גוט.
/41:6 און ערשט זיבן דינע אױערן און אָנגעבלאָזן מיט מזרח־װינט זײַנען אױפֿגעשטאַנען
נאָך זיי.
/41:7 און די זיבן דינע אױערן האָבן פֿאַרצערט די זיבן ראַנג און פֿולע אױערן. און
פַּרעה האָט זיך אױפֿגעכאַפּט, און ערשט עס איז געװען אַ חלום.
/41:8 און עס איז געװען אין דער פֿרי, איז זײַן גײַסט געװען דערשראָקן; און ער
האָט געשיקט און גערופֿן אַלע מכשפים פֿון מִצרַיִם, און אַלע חכמים
און פַּרעה האָט זײ דערצײלט זײַן חלום; אָבער עס איז געווען קיינער וואָס קען
טײַטש זײ צו פַּרעהן.
/41:9 האָט דער פֿירשט פֿון שעכטער געזאָגט צו פַּרעהן, אַזױ צו זאָגן: איך געדענק מײַן
חסרונות דעם טאָג:
/41:10 פַּרעה האָט זיך געצערנט אױף זײַנע קנעכט, און האָט מיך אַרײַנגעזעצט אין אַ מחנה אין דעם הױפּטמאַן.
פֿון דעם היסטאָרישן הױז, אי איך און דער הויפּט בעקער;
/41:11 און מיר האָבן געחלומט אַ חלום אין אײן נאַכט, איך און ער; יעדער מענטש האָט אונדז געחלומט
לױט דעם פּיתרון פֿון זײַן חלום.
/41:12 און דאָרטן איז געװען מיט אונדז אַ יונגערמאַן, אַן עבֿריער, קנעכט פֿון דעם
קאַפּיטאַן פון די וועכטער; און מיר האָבן אים דערצײלט, און ער האָט אונדז געמײנט אונדזערע
חלומות; צו איטלעכער לױט זײַן חלום האָט ער געמאַכט.
/41:13 און עס איז געװען, אַזױ װי ער האָט אונדז אױסטײַטש, אַזױ איז געװען; מיר האָט ער צוריקגעשטעלט
צו מיין אמט, און אים האט ער אויפגעהאנגען.
/41:14 האָט פַּרעה געשיקט און האָט גערופֿן יוֹספֿן, און מע האָט אים געאײַלט אַרױסגעבראַכט פֿון
און ער האָט זיך אָפּגעגאָלט, און האָט געביטן זײַנע קלײדער, און איז אַרײַן
צו פַּרעהן.
/41:15 האָט פַּרעה געזאָגט צו יוֹספֿן: מיר האָט געחלומט אַ חלום, און עס איז ניטאָ
און איך האָב געהערט זאָגן פֿון דיר, אַז דו קענסט
פֿאַרשטיין אַ חלום צו טייַטשן עס.
/41:16 און יוֹסף האָט געענטפֿערט פַּרעהן, אַזױ צו זאָגן: עס איז ניט אין מיר: גאָט װעט געבן
פרעה אן ענטפער פון שלום.
/41:17 און פַּרעה האָט געזאָגט צו יוֹספֿן: אין מײַן חלום, אָט שטײ איך אױפֿן ברעג.
פון די טייך:
/41:18 און ערשט פֿון טײַך זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען זיבן קינע, פֿעטפֿלײש, און
געזונט פייווערד; און זײ האָבן געפֿיטערט אין אַ לאָנקע:
/41:19 און ערשט נאָך זײ זײַנען אַרױפֿגעקומען זיבן אַנדערע קינדער, אָרעמע און זײער קראַנקע
געוואלדיג און מאגער, אזוי ווי איך האב קיינמאל ניט געזען אין גאנץ לאנד מצרים
פֿאַר שלעכטס:
/41:20 און די דאַרערע און די שלעכטע ריינע האָבן געגעסן די ערשטע זיבן פֿעטס
קיינע:
/41:21 און אַז זײ האָבן זײ אױפֿגעגעסן, האָט מען ניט געקענט װיסן אַז זײ האָבן דאָס
געגעסן זיי; אבע ר ז ײ זײנע ן נא ך געװע ן קראנ ק באגײסטערט , װ י אי ן אנהויב . אַזוי איך
אויפגעוועקט .
/41:22 און איך האָב געזען אין מײַן חלום, ערשט זיבן אױערן זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אין אײן שטאַנג.
פול און גוט:
/41:23 און ערשט זיבן אױערן, פֿאַרדאַרטע, דין, און אָנגעשלאָגן מיטן מזרח־װינט;
איז אויפגעשטאנען נאָך זיי:
/41:24 און די דינע אױערן האָבן פֿאַרצערט די זיבן גוטע אױערן, און איך האָב דאָס געזאָגט צו דעם
מאַדזשישאַנז; אָבער עס איז געווען קיינער וואָס קען עס דערקלערן צו מיר.
/41:25 און יוֹסף האָט געזאָגט צו פַּרעהן: דער חלום פֿון פַּרעהן איז אײן: גאָט האָט
האָט געזאָגט פַּרעהן װאָס ער װעט טאָן.
/41:26 די זיבן גוטע קינדער זײַנען זיבן יאָר; און די זיבן גוטע אױערן זײַנען זיבן
יאָרן: דער חלום איז איין.
/41:27 און די זיבן דינע און שלעכטע קינס װאָס זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען נאָך זײ זײַנען געװען
זיבן יאר; און די זיבן לײדיקע אױערן, אָנגעבלאָזן מיט מזרח־װינט, װעלן
זייט זיבן יאר פון הונגער.
/41:28 דאָס איז די זאַך װאָס איך האָב גערעדט צו פַּרעהן: װאָס גאָט װעט טאָן
זאָל ער זאָגן צו פַּרעהן.
/41:29 זע, עס קומען זיבן יאָר פֿון גרױס פֿיל אין גאַנצן לאַנד
פון מצרים:
/41:30 און נאָך זײ װעלן אױפֿשטײן זיבן יאָר הונגער; און אַלע די
אַ סך וועט פֿאַרגעסן ווערן אין לאַנד מִצרַיִם; און דער הונגער װעט
פאַרנוצן די ערד;
/41:31 און דער פֿיל זאָל ניט דערקענט װערן אין לאַנד פֿון װעגן יענעם הונגער
ווייַטערדיק; װאָרום עס װעט זײַן זײער שװער.
/41:32 און דערפֿאַר איז דער חלום געפֿאַלן געװען צו פַּרעהן צװײ מאָל; עס איז ווייַל די
די זאַך איז געגרינדעט דורך גאָט, און גאָט וועט באַלד מאַכן עס.
/41:33 און אַצונד, זאָל פַּרעה אױסקוקן אַ חכם און קלוגער, און אים שטעלן
איבער לאַנד מִצרַיִם.
/41:34 זאָל פַּרעה דאָס טאָן, און ער זאָל באַשטימט אױפֿזעער איבערן לאַנד, און
נעמט אַרײַן דעם פֿינפֿטן טייל פֿון לאַנד מִצרַיִם אין די זיבן פֿיל
יאָרן.
/41:35 און זאָלן זײ אײַנזאַמלען די גאַנצע שפּײַז פֿון די קומענדיקע גוטע יאָרן, און אַרױפֿלײגן
ארויף תבואה אונטער דער האַנט פון פַּרעהן, און זאָלן זיי האַלטן עסן אין די שטעט.
/41:36 און דאָס שפּײַז זאָל זײַן פֿאַר אַ שפּײַז אין לאַנד פֿאַר די זיבן יאָר פֿון
הונגער, װאָס װעט זײַן אין לאַנד מִצרַיִם; אַז דאָס לאַנד זאָל ניט אומקומען
דורך דער הונגער.
/41:37 און די זאַך איז געװען גוט אין די אױגן פֿון פַּרעהן, און אין אַלע אױגן
זײנ ע קנעכט .
/41:38 האָט פַּרעה געזאָגט צו זײַנע קנעכט: קענען מיר געפֿינען אַזאַ װי דאָס איז?
מענטש אין וועמען דער גייסט פון גאָט איז?
/41:39 האָט פַּרעה געזאָגט צו יוֹספֿן: װאָרום גאָט האָט דיר אַלץ באַװיזן.
דאָס, עס איז גאָרניט אַזוי דיסקרעט און קלוג ווי דו ביסט:
/41:40 װעסט זײַן איבער מײַן הױז, און לױט דײַן װאָרט װעט מײַן גאַנצן
מען וועט געוועלטיקן מענטשן: נאָר אויף דעם שטול וועל איך זיין גרעסער פון דיר.
/41:41 האָט פַּרעה געזאָגט צו יוֹספֿן: זע, איך האָב דיך באַשטעלט איבערן גאַנצן לאַנד
מצרים.
/41:42 און פַּרעה האָט אַראָפּגענומען זײַן רינג פֿון זײַן האַנט, און האָט אים אַרױפֿגעטאָן אױף יוֹספֿן
האנט, און ער האט אים אנגעטאן אין קלײדער פון פײנע לײענען, און האט אנגעטאן א גאלדענע קײט
װעג ן זײ ן האלדז ;
/41:43 און ער האָט אים געמאַכט פֿאָרן אױף דעם צװײטן רײַטװאָגן װאָס ער האָט געהאַט; און זיי
האט געשריגן פאר אים: בויג די קני, און ער האט אים געמאכט א הערשער איבערן גאַנצן לאַנד
פון מצרים.
/41:44 און פַּרעה האָט געזאָגט צו יוֹספֿן: איך בין פַּרעה, און אָן דיר װעט ניט ניט זײַן
אַ מענטש האָט אױפֿגעהױבן זײַן האַנט אָדער פֿוס אין גאַנצן לאַנד מִצרַיִם.
/41:45 און פַּרעה האָט גערופֿן דעם נאָמען פֿון יוֹספֿן זַפנתפַנַע; און ער האָט אים געגעבן
ווייב אסנת די טאָכטער פון פוטיפרה כהן און. און יוֹסף איז געגאַנגען
אַרויס איבער גאַנץ לאַנד מִצרַיִם.
/41:46 און יוֹסף איז געװען דרײַסיק יאָר אַלט, װען ער איז געשטאַנען פֿאַר פַּרעהן דעם מלך פֿון
מצרים. און יוֹסף איז אַרױסגעגאַנגען פֿון פַּרעהן, און איז געגאַנגען
איבער גאַנץ לאַנד מִצרַיִם.
/41:47 און אין די זיבן פֿיל יאָר האָט די ערד געבראַכט מיט האַנדפול.
/41:48 און ער האָט אײַנגעזאַמלט די גאַנצע שפּײַז פֿון די זיבן יאָר װאָס אין דער
לאַנד מִצרַיִם, און האָט אַרײַנגעלייגט די עסן אין די שטעט: די עסן פֿון די
פעלד , װא ס אי ז געװע ן ארו ם אי ן שטעטל , הא ט ע ר זי ך געלײג ט אי ן דע ר זעלביקע .
/41:49 און יוֹסף האָט אײַנגעזאַמלט תּבֿואה װי דער זאַמד פֿון ים, זײער פֿיל ביז ער
לינקס נאַמבערינג; װאָרום עס איז געװען אָן צאָל.
/41:50 און צו יוֹספֿן זײַנען געבאָרן געװאָרן צװײ זין, אײדער די יאָרן פֿון הונגער זײַנען געקומען;
װאָס אסנת די טאָכטער פֿון פּוֹטִפְרָה כֹּהן פֿון אוון האָט אים געבאָרן.
/41:51 און יוֹסף האָט גערופֿן דעם נאָמען פֿון דעם בכָור מנשה: װאָרום גאָט, האָט ער געזאָגט:
האָט מיך געמאַכט פֿאַרגעסן מײַן גאַנצן מי, און מײַן גאַנצער הױז.
/41:52 און דער נאָמען פֿון דעם צװײטן האָט ער גערופֿן אפֿרים: װאָרום גאָט האָט מיך געמאַכט
זייט פרוכטיק אין דעם לאַנד פון מיין פּייַן.
/41:53 און די זיבן יאָר פֿון פֿיל װאָס איז געװען אין לאַנד מִצרַיִם,
זענען פארענדיקט.
/41:54 און די זיבן יאָר פֿון הונגער האָבן אָנגעהויבן קומען, אַזױ װי יוֹסף
האָט געזאָגט: און דער צאָרן איז געװען אין אַלע לענדער; אָבער אין גאַנצן לאַנד מִצרַיִם
ם׳איז געװען ברויט.
/41:55 און אַז דאָס גאַנצע לאַנד מִצרַיִם איז הונגעריק געװאָרן, האָט דאָס פֿאָלק געשריען צו פַּרעהן
פֿאַר ברױט, און פַּרעה האָט געזאָגט צו אַלע מִצרים: גײט צו יוֹספֿן; וואס
זאָגט ער צו דיר: טו.
/41:56 און דער הונגער איז געװען איבערן גאַנצן געזיכט פֿון דער ערד, און יוֹסף האָט אַלצדינג געעפֿנט
די מאסן, און פארקויפן צו די מִצרים; און דער הונגער איז געװארן צער
אין לאַנד מִצרַיִם.
/41:57 און אַלע לענדער זײַנען געקומען קײן מִצרַיִם צו יוֹספֿן צו קױפֿן תּבֿואה; ווייַל
אז דער הונגער איז געווען אזוי שווער אין אלע לענדער.
