• צוריק


• פּלאַץ היים

                                                                 בראשית
/38:1 און עס איז געװען אין יענער צײַט, איז יהודה אַראָפּגעגאַנגען פֿון זײַן האַנט
ברידער, און האָבן זיך אומגעקערט צו אַ זיכערן עדולמי, װאָס זײַן נאָמען איז געװען חִירָה.
/38:2 און יהודה האָט דאָרטן געזען אַ טאָכטער פֿון אַ כּנַעֲני, װאָס זײַן נאָמען איז געװען
שוה; און ער האָט זי גענומען, און איז אַרײַנגעגאַנגען צו איר.
/38:3 און זי איז טראָגעדיק געװאָרן, און האָט געבאָרן אַ זון; און ער האָט גערופֿן זײַן נאָמען עֵר.
/38:4 און זי איז װידער טראָגעדיק געװאָרן, און האָט געבאָרן אַ זון; און זי האָט גערופֿן זײַן נאָמען אוֹנָן.
/38:5 און זי איז װידער טראָגעדיק געװאָרן, און האָט געבאָרן אַ זון; און האָט גערופֿן זײַן נאָמען שֶלַח.
און ער איז געװען אין חזיב, װען זי האָט אים געבאָרן.
/38:6 און יהודה האָט גענומען אַ װײַב פֿאַר ער זײַן בכָור, װאָס זײַן נאָמען איז געװען תָּמָר.
/38:7 און ער, דער בכָור פֿון יהודה, איז געװען שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט; און די
                                         גאָט האָט אים געטײט.
/38:8 און יהודה האָט געזאָגט צו אונאַן: גײ אַרײַן צו דײַן ברודערס װײַב, און האַלט זי מיט איר;
                       און קום זאָמען צו דיין ברודער.
/38:9 און אונן האָט געװוּסט, אַז דער זאָמען זאָל ניט זײַן צו אים; און עס איז געװען, װען
ער איז אַרײַנגעגאַנגען צו זײַן ברודערס װײַב, און ער האָט זי אױסגעגאָסן אױף דער ערד.
כדי ער זאָל ניט געבן זאָמען צו זיין ברודער.
/38:10 און די זאַך װאָס ער האָט געטאָן, איז געװען שלעכט פֿון גאָט, דרום האָט ער אים געטײט
                                                                    אויך.
/38:11 האָט יהודה געזאָגט צו זײַן שװער תמר: בלײַב אַן אַלמנה אין דײַן
פֿאָטערס הױז, ביז מײַן זון שֶלַח װעט אױסװאַקסן, װאָרום ער האָט געזאָגט: טאָמער
טאָמער שטאַרבט ער אױך, אַזױ װי זײַנע ברידער. און תמר איז געגאַנגען און האָט זיך באַזעצט
                                         אין איר פאטערס הויז.
/38:12 און מיט דער צײַט איז געשטאָרבן די טאָכטער פֿון שועה יהודהס װײַב; און
יהוּדה האָט זיך געטרייסט, און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען צו זײַנע שערן קײן תִמְנָת
                   און זײַן חבֿר חִירָה דער עדולמי.
/38:13 און מע האָט דערצײלט תמר, אַזױ צו זאָגן: זע, דײַן שװער גײט אַרױף צו
                        תִּמְנַת צוּ שערן זײַנע שאָף.
/38:14 און זי האָט אָפּגעטאָן פֿון איר איר אַלמנהס קלײדער, און זי צוגעדעקט מיט אַ
פײער , או ן הא ט זי ך ארומגעװיקלט , או ן זי ך געזעס ן אויפ ן אפענע ם ארט , װא ם אי ז בײ ם װעג
צו תמנע; װאָרום זי האָט געזען, אַז שֶלֶה איז אױסגעװאַקסן, און זי איז ניט געגעבן געװאָרן
                                                   צו אים צו װײַב.
/38:15 װי יהודה האָט זי דערזען, האָט ער זי געמײנט פֿאַר אַ זונה; ווייל זי האט געהאט
                                 האָט צוגעדעקט איר פּנים.
/38:16 און ער האָט זיך אומגעקערט צו איר אױפֿן װעג, און האָט געזאָגט: גײ, איך בעט דיך, לאָז מיך.
קום אריין צו דיר; (װאָרום ער האָט ניט געװוּסט, אַז זי איז זײַן שװער.)
האָט זי געזאָגט: װאָס װילסטו מיר געבן, כּדי זאָלסט אַרײַנקומען צו מיר?
/38:17 און ער האָט געזאָגט: איך װעל דיר שיקן אַ גיד פֿון די שאָף. האָט זי געזאָגט: װילט
                דו גיב מיר א משכון ביז דו שיקסט עס?
/38:18 האָט ער געזאָגט: װאָסער משכון זאָל איך דיר געבן? האָט זי געזאָגט: דײַן זיגל,
און דײַנע בענד, און דײַן שטעקן װאָס אין דײַן האַנט. און ער האט עס געגעבן
זי, און איז אַרײַן צו איר, און זי איז טראָגעדיק געװאָרן פֿון אים.
/38:19 און זי איז אױפֿגעשטאַנען, און איז אַװעק, און האָט אַרױפֿגעלײגט פֿון איר פֿערד, און האָט זיך אָנגעטאָן.
                                די מלבושים פון איר אלמנה.
/38:20 און יהודה האָט געשיקט דאָס קידעלע דורך דער האַנט פֿון זײַן פֿרײַנט דעם עדולמיט
באַקומען זײַן משכון פֿון דער פֿרױס האַנט, אָבער ער האָט זי ניט געפֿונען.
/38:21 האָט ער געפרעגט די מענער פֿון יענעם אָרט, אַזױ צו זאָגן: װוּ איז די זונה?
איז געווען אָפן דורך דעם וועג זייַט? און זײ האָבן געזאָגט: קײן זונה איז אין דעם ניט געװען
                                                                    אָרט.
/38:22 און ער האָט זיך אומגעקערט קײן יהודה, און האָט געזאָגט: איך קען זי ניט געפֿינען; און אויך די מענער
פֿון אָרט האָט געזאָגט, אַז אין דעם דאָזיקן אָרט איז נישטאָ קײן זונה.
/38:23 האָט יהודה געזאָגט: זאָל זי עס נעמען צו איר, כּדי מיר זאָלן זיך ניט פֿאַרשעמט;
האָט געשיקט דאָס דאָזיקע קינד, און דו האָסט זי ניט געפֿונען.
/38:24 און עס איז געװען אַרום דרײַ חדשים נאָכדעם, איז דערצײלט געװאָרן יהודהן.
אַזױ צו זאָגן: דײַן שװער תמר האָט מזנה; און אויך,
זע, זי איז טראָגעדיק מיט זנות. האָט יהודה געזאָגט: ברענג זי אַרױס,
                          און זאָל זי פֿאַרברענט װערן.
/38:25 װי זי איז אַרױסגעבראַכט, האָט זי געשיקט צו איר שװער, אַזױ צו זאָגן: דורך
דער מאַן, װאָס די דאָזיקע זײַנען זײַן, בין איך טראָגעדיק, און זי האָט געזאָגט: פֿאַרשטײט, איך בעט
דיך, וועמענס זייט איז, דער זיגל, און די בענד, און דער שטעקן.
/38:26 און יהודה האָט זײ דערקענט, און האָט געזאָגט: זי איז געװען גערעכטער פֿון
איך; װײַל איך האָב זי ניט געגעבן צו מײַן זון שֶלֶהן. און ער האָט זי ווידער געקענט
                                                             נישט מער.
/38:27 און עס איז געװען אין דער צײַט פֿון איר מיאוס, ערשט עס זײַנען געװען צווילינג
                                                      אין איר בויך.
/38:28 און עס איז געװען, אַז זי האָט געצױגן, האָט דער אײנער אױסגעשטרעקט זײַן האַנט;
און די אַקושערקע האָט גענומען און געבונדן אױף זײַן האַנט אַ װערמילרױט פֿאָדעם, אַזױ צו זאָגן:
                             דאס איז ערשט ארויסגעקומען.
/38:29 און עס איז געװען, װי ער האָט צוריקגעצויגן זײַן האַנט, ערשט זײַן ברודער
איז אַרױסגעגאַנגען, און זי האָט געזאָגט: װי ביסטו אױסגעבראָכן? אויף דעם ברעכן
דיך: דרום האָט מען גערופֿן זײַן נאָמען פרץ.
/38:30 און דערנאָך איז אַרױסגעגאַנגען זײַן ברודער, װאָס האָט געהאַט אױף זײַן װערמילרױט פֿאָדעם
האַנט: און זײַן נאָמען האָט מען גערופֿן צרה.