בראשית
/35:1 און גאָט האָט געזאָגט צו יעקבן: שטײ אױף, גײ אַרױף קײן בית-אֵל, און זע דאָרטן;
מאַכט דאָרטן אַ מזבח צו גאָט, װאָס האָט זיך באַװיזן צו דיר, װען דו ביסט אַנטלאָפֿן
פֿון דעם פּנים פֿון דײַן ברודער עֵשָׂו.
/35:2 האָט יעקב געזאָגט צו זײַן הױזגעזינט, און צו אַלע װאָס מיט אים: פּוסט
אַװעק די פֿרעמדע געטער װאָס צװישן אײַך, און זײט רײן, און פֿאַרביטן דײַן
מלבושים:
/35:3 און לאָמיר זיך אױפֿשטײן, און אַרױפֿגײן קײן בית-אֵל; און איך װעל דאָרטן מאַכן אַ מזבח
צו גאָט, וואָס האָט מיר געענטפערט אין דעם טאָג פון מיין נויט, און איז געווען מיט מיר אין
דעם װעג װאָס איך בין געגאַנגען.
/35:4 און זײ האָבן געגעבן יעקבן אַלע פֿרעמדע געטער װאָס אין זײער האַנט;
און אַלע זײערע אױרינגען װאָס אין זײערע אױערן; און יעקב האָט זײ באַהאַלטן
אונטער דעם דעמב וואָס איז געווען ביי שכם.
/35:5 און זײ האָבן אַװעקגעצױגן, און די שרעק פֿון גאָט איז געװען אױף די שטעט װאָס זײַנען געװען
רונד אַרום זיי, און זיי האָבן ניט נאָכגעיאָגט די קינדער פון יעקב.
/35:6 איז יעקב געקומען קײן לוז װאָס אין לאַנד כּנַעַן, דאָס איז בית-אֵל.
ער און דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס מיט אים.
/35:7 און ער האָט דאָרטן געבױט אַ מזבח, און האָט גערופֿן דעם אָרט עלבת-אֵל;
דאָרטן האָט זיך גאָט באַװיזן צו אים, װען ער איז אַנטלאָפֿן פֿון זײַן ברודער.
/35:8 און דבורה רבקהס ניאַניע איז געשטאָרבן, און זי איז באַגראָבן געװאָרן אונטער בֵית-אֵל.
אונטער אַן דעמב, און זײַן נאָמען האָט גערופֿן אֶלוֹנְבָתוֹת.
/35:9 און גאָט האָט זיך װידער באַװיזן צו יעקבן, װען ער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון פַּדָנָרָם, און
האָט אים געבענטשט.
/35:10 און גאָט האָט צו אים געזאָגט: דײַן נאָמען איז יעקב, דײַן נאָמען זאָל ניט גערופֿן װערן
מער יעקב, נײַערט ישׂראל זאָל זײַן דײַן נאָמען, און ער האָט גערופֿן זײַן נאָמען
ישראל.
/35:11 און גאָט האָט צו אים געזאָגט: איך בין גאָט דער אַלמעכטיקער; א
פֿאָלק און אַ גרופּע פֿעלקער וועלן זײַן פֿון דיר, און מלכים וועלן קומען
פֿון דײַנע לענדן;
/35:12 און דאָס לאַנד װאָס איך האָב געגעבן אבֿרהמען און יצחק, װעל איך דיר געבן, און
צו דײַן זאָמען נאָך דיר װעל איך געבן דאָס לאַנד.
/35:13 און גאָט איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון אים אין דעם אָרט װאָס ער האָט גערעדט מיט אים.
/35:14 און יעקב האָט אױפֿגעשטעלט אַ זײַל אין דעם אָרט װאָס ער האָט מיט אים גערעדט, אַ
זײַל פֿון שטײן, און ער האָט אױסגעגאָסן אַ געטראַנקאָפּפֿער, און ער האָט אױסגעגאָסן
בוימל דערויף.
/35:15 און יעקב האָט גערופֿן דעם נאָמען פֿון דעם אָרט װאָס גאָט האָט מיט אים גערעדט: בית-אֵל.
/35:16 און זײ האָבן אַװעקגעצױגן פֿון בית-אֵל; און עס איז געווען נאָר אַ ביסל וועג צו קומען
צו אֶפְרָת, און רחל האָט געצױגן, און זי האָט געמאַכט שװער.
/35:17 און עס איז געװען, װען זי איז געװען אין שװער, האָט די װײַבער געזאָגט
צו איר: זאָלסט ניט מורא האָבן; װעסט אױך האָבן דעם דאָזיקן זון.
/35:18 און עס איז געװען, װי איר זעל איז אַװעקגעגאַנגען, (װאָרום זי איז געשטאָרבן)
זי האָט גערופֿן זײַן נאָמען בנוני, אָבער זײַן פֿאָטער האָט אים גערופֿן בנימין.
/35:19 און רחל איז געשטאָרבן, און איז באַגראָבן געװאָרן אױפֿן װעג קײן עפֿרת, װאָס איז
בית לחם.
/35:20 און יעקב האָט אױפֿגעשטעלט אַ זײַל אױף איר קבֿר, דאָס איז דער זײַל פֿון רחל
גרוב ביזן היינטיקן טאג.
/35:21 און ישׂראל האָט אַװעקגעצױגן, און האָט אױסגעשפּרײט זײַן געצעלט אױף יענער זײַט טורעם פֿון עדר.
/35:22 און עס איז געװען, װי ישׂראל איז געזעסן אין יענעם לאַנד, איז ראובן געגאַנגען
און איז געלעגן מיט בלהה זײַן פֿאָטערס קעפּסװײַב, און ישׂראל האָט עס געהערט. איצט די
קינדער פֿון יעקבֿ זײַנען געװען צװעלף:
/35:23 די קינדער פֿון לאהן; ראובן, יעקבס בכָור, און שמעון, און לוי, און
יהודה, און יששכר, און זבולון:
/35:24 די קינדער פֿון רחלען; יוסף און בנימין:
/35:25 און די זין פֿון בלהה, רחלס דינסט; דן און נפתלי:
/35:26 און די קינדער פֿון זִלפָּה, לאהס דינסט; גָד און אָשר: דאָס זײַנען די
זין פֿון יעקבן װאָס זײַנען אים געבאָרן געװאָרן אין פַּדָנָרֶם.
/35:27 און יעקב איז געקומען צו זײַן פֿאָטער יצחקן קײן מַמרֵע, אין דער שטאָט ארבע.
וואָס איז חברון, וואו אברהם און יצחק האָבן זיך געוואוינט.
/35:28 און די טעג פֿון יצחקן זײַנען געװען הונדערט יאָר און אַכציק יאָר.
/35:29 און יצחק האָט אױפֿגעגעבן דעם גײַסט, און ער איז געשטאָרבן, און ער איז אײַנגעזאַמלט געװאָרן צו זײַן פֿאָלק.
און זייַנע זין עֵשָׂו און יעקב האָבן אים באַגראָבן.
