בראשית
/32:1 און יעקב איז געגאַנגען אױף זײַן װעג, און די מלאכים פֿון גאָט האָבן אים באַגעגנט.
/32:2 און װי יעקב האָט זײ דערזען, האָט ער געזאָגט: דאָס איז גאָטס חיל, און ער האָט גערופֿן דעם
נאָמען פֿון יענעם אָרט מַחנַיִם.
/32:3 און יעקב האָט געשיקט שלוחים פֿאַר אים צו זײַן ברודער עֵשָׂו אין לאַנד
פֿון שֵׂעִיר דאָס לאַנד אדום.
/32:4 און ער האָט זײ באַפֿױלן, אַזױ צו זאָגן: אַזױ זאָלט איר רעדן צו מײַן האַר עֵשָׂו;
אַזױ האָט געזאָגט דײַן קנעכט יעקב: איך האָב זיך געװײנט בײַ לָבָנען, און איך בין געבליבן
דאָרט ביז איצט:
/32:5 און איך האָב אָקסן, און אײזלן, שאָף, און קנעכט, און קנעכט;
און איך האָב געשיקט זאָגן צו מײַן האַר, כּדי איך זאָל געפֿינען חן אין דײַנע אױגן.
/32:6 האָבן די שלוחים זיך אומגעקערט צו יעקבן, אַזױ צו זאָגן: מיר זײַנען געקומען צו דײַן ברודער
עֵשָׂו, און ער איז אויך בוא דיר אַנטקעגן, און פֿיר הונדערט מאַן מיט אים.
/32:7 האָט יעקב זיך שטאַרק מוֹרא געהאַט און געצױגן, און ער האָט צעטײלט דאָס פֿאָלק
וואָס איז געווען מיט אים, און די שאָף, און רינדער, און די קעמלען, אין צוויי
באַנדס;
/32:8 און ער האָט געזאָגט: אױב עֵשָׂו קומט צו אײן מחנה, און װעט זי שלאָגן, דאַן דער אַנדערער
די חברה וואס איז געבליבן, וועט אנטלויפן.
/32:9 האָט יעקב געזאָגט: גאָט פֿון מײַן פֿאָטער אַבֿרהמען, און דער גאָט פֿון מײַן פֿאָטער יצחק,
גאָט װאָס האָט צו מיר געזאָגט: קער זיך אום צו דײַן לאַנד און צו דײַן
קרובים, און איך וועל טאָן גוט מיט דיר:
/32:10 איך בין ניט װערט צו דער קלענסטער פֿון אַלע רחמנות, און צו דער גאַנצער אמת,
װאָס דו האָסט דערצײלט דײַן קנעכט; װאָרום מיט מײַן שטעקן בין איך אַריבערגעגאַנגען
דעם ירדן; און אַצונד בין איך געװאָרן צװײ מחנות.
/32:11 מציל מיך, איך בעט דיך, פֿון דער האַנט פֿון מײַן ברודער, פֿון דער האַנט פֿון
עֵשָׂו: װאָרום איך האָב מורא פֿאַר אים, כּדי ער זאָל ניט קומען און מיך און די מוטער שלאָגן
מיט די קינדער.
/32:12 און דו האָסט געזאָגט: פֿאַרװאָס װעל איך דיר גוט טאָן, און מאַכן דײַן זאָמען װי אַ
זאַמד פון ים, וואָס קענען ניט זיין געציילט פֿאַר פילע.
/32:13 און ער האָט דאָרטן געלײגט אין יענע נאַכט; און האָט גענומען פֿון דעם װאָס איז געקומען צו אים
גיב אַ מתּנה פאַר זײַן ברודער עֵשָׂו;
/32:14 צװײ הונדערט בעק, און צװאַנציק בעק, צװײ הונדערט בעק, און צװאַנציק.
ראמס,
/32:15 דרײַסיק מילכקעמלן מיט זײערע אײגל, פֿערציק קינדער, און צען אָקסן, צװאַנציק
זי אײזל, און צען פֿױלן.
/32:16 און ער האָט זײ איבערגעגעבן אין דער האַנט פֿון זײַנע קנעכט, איטלעכער פֿאַרטריבן
זיך; און האָט געזאָגט צו זײַנע קנעכט: גײ איבער פֿאַר מיר, און שטעל אַ
פּלאַץ צווישן דראָווע און פארטריבן.
/32:17 און ער האָט באַפֿױלן דעם ערשטן, אַזױ צו זאָגן: װען מײַן ברודער עשׂו טרעפֿט זיך
דיך, און פרעגט דיך, אַזוי צו זאָגן: וועמעס ביסטו? און װוּהין גײסטו?
און פֿון װעמען זײַנען די דאָזיקע פֿאַר דיר?
/32:18 און זאָלסט זאָגן: זײ זײַנען דײַן קנעכט יעקבן; דאָס איז אַ געשיקטע מתּנה
צו מײַן האַר עֵשָׂו, און אָט איז ער אױך הינטער אונדז.
/32:19 און אַזױ האָט ער באַפֿױלן דעם צװײטן, און דעם דריטן, און אַלע װאָס זײַנען נאָכגעגאַנגען דעם
טױבן, אַזױ צו זאָגן: אַזױ זאָלט איר רעדן צו עֵשָׂו, אַז איר װעט געפֿינען
אים.
/32:20 און זאָלסט זאָגן נאָך: זע, דײַן קנעכט יעקב איז הינטער אונדז. פאר אים
האָט געזאָגט: איך װעל אים באַרויקן מיט דער מתּנה װאָס גײט פֿאַר מיר, און
דערנאָך װעל איך זען זײַן פּנים; טאָמער װעט ער מיך אָננעמען.
/32:21 און די מתּנה איז אַריבערגעגאַנגען פֿאַר אים, און ער האָט זיך געלײגט אין יענע נאַכט
די פירמע.
/32:22 און ער איז אױפֿגעשטאַנען אין יענע נאַכט, און האָט גענומען זײַנע צװײ װײַבער, און זײַנע צװײ
קנעכט, און זײַנע עלף זין, און זײַנען אַריבערגעגאַנגען דעם װאָד פֿון יָבוֹק.
/32:23 און ער האָט זײ גענומען, און האָט זײ געשיקט איבערן טײַך, און אים איבערגעשיקט
געהאט.
/32:24 און יעקב איז געבליבן אַלײן; און דאָרטן האָט זיך געראַנגלט מיט אים אַ מאַן ביז דעם
ברייקינג פון דעם טאָג.
/32:25 און װי ער האָט געזען, אַז ער האָט אים ניט געליטן, אַזױ האָט ער אָנגערירט דעם שקע
פון זיין דיך; און דער הױל פֿון יעקבס דיך איז געװען אַרױס פֿון דער פֿינף, אַזױ װי ער
האט זיך געראנגלט מיט אים.
/32:26 און ער האָט געזאָגט: לאָז מיך גײן, װאָרום דער טאָג ברענט. האָט ער געזאָגט: איך װעל ניט
לאָז דיר גיין, סיידן דו בענטשט מיך.
/32:27 האָט ער צו אים געזאָגט: װאָס איז דײַן נאָמען? האָט ער געזאָגט: יעקב.
/32:28 און ער האָט געזאָגט: דײַן נאָמען װעט מער ניט גערופֿן װערן יעקב, נײַערט ישׂראל;
אַ פֿירשט האָסטוּ שטאַרק מיט גאָט און מיט מענטשן, און האָסט געליטן.
/32:29 און יעקב האָט אים געפֿרעגט, און האָט געזאָגט: זאָג מיר, איך בעט דיך, דײַן נאָמען. און ער
האָט געזאָגט: פֿאַר װאָס פֿרעגסטו נאָך מײַן נאָמען? און ער האָט געבענטשט
אים דאָרט.
/32:30 און יעקב האָט גערופֿן דעם נאָמען פֿון דעם אָרט פּניאֵל, װאָרום איך האָב געזען גאָט אַ פּנים
צו פּנים, און מיין לעבן איז פאַרהיטן.
/32:31 און װי ער איז אַריבערגעגאַנגען פְּנואֵל, איז אױף אים אױפֿגעשטאַנען די זון, און ער האָט זיך אָפּגעשטעלט
זײן דיך.
/32:32 דרום עסן די קינדער פֿון ישׂראל ניט פֿון דעם זינד װאָס האָט זיך אײַנגעשרומפּן;
וואָס איז אויף דעם הול פון דיך, ביז דעם טאָג, ווייַל ער האט גערירט
די הוילע פון יעקבס דיך אין די סינד וואָס האָט זיך איינגעשרומפּן.
