• צוריק


• פּלאַץ היים

                                                                 בראשית
/31:1 און ער האָט געהערט די װערטער פֿון לָבָנס זין, אַזױ צו זאָגן: יעקב האָט צוגענומען
אַלץ װאָס איז געװען פֿון אונדזער פֿאָטער; און פֿון דעם װאָס איז געװען פֿון אונדזער פֿאָטער האָט ער
                                           גאַט אַלע דעם כבוד.
/31:2 און יעקב האָט געזען דאָס פּנים פֿון לָבָנען, ערשט עס איז ניט געװען
                                                 צו אים װי פריער.
/31:3 און גאָט האָט געזאָגט צו יעקבן: קער זיך אום צו דעם לאַנד פֿון דײַנע עלטערן, און
   צו דיין קרובים; און איך וועל זיין מיט דיר.
/31:4 און יעקב האָט געשיקט און האָט גערופֿן רחלען און לאה אין פֿעלד צו זײַן שאָף.
/31:5 און ער האָט צו זײ געזאָגט: איך זע אײַער פֿאָטערס פּנים, אַז עס איז ניט
צו מיר ווי פריער; אָבער דער גאָט פֿון מײַן פֿאָטער איז געװען מיט מיר.
/31:6 און איר װײסט, אַז מיט מײַן גאַנצן מאַכט האָב איך געדינט אײַער פֿאָטער.
/31:7 און אײַער פֿאָטער האָט מיך פֿאַרפֿירט, און האָט געביטן מײַן לוין צען מאָל; אָבער
גאָט האָט אים געליטן, ער זאָל מיר נישט שאַטן.
/31:8 אױב ער האָט אַזױ געזאָגט: דער געשפּציקטער װעט זײַן דײַן לוין; דערנאָך דאָס גאַנצע בהמה
און אויב ער האט אזוי געזאגט: די רינגעלע וועט זיין דיין לוין;
             דעמאל ט האב ן זי ך אל ע פי ד געטראגן .
/31:9 אַזױ האָט גאָט צוגענומען די בהמות פֿון אײַער פֿאָטער, און זײ געגעבן
                                                                      מיר.
/31:10 און עס איז געװען אין דער צײַט װאָס די בהמות זײַנען טראָגעדיק געװאָרן, האָב איך אױפֿגעהױבן
ארויף מײַנע אױגן, און געזען אין אַ חלום, און ערשט די װידערס װאָס שפּרינגען
אוי ף ד י פי ד זײנע ן געװע ן געפלאנצט , געשפײכלט , או ן גרוים .
/31:11 און דער מלאך פֿון גאָט האָט צו מיר גערעדט אין אַ חלום, אַזױ צו זאָגן: יעקבֿ;
                               האָט געזאָגט: דאָ בין איך.
/31:12 האָט ער געזאָגט: הײב אַצונד אױף דײַנע אױגן, און זעט אַלע װידערס װאָס שפּרינגען.
אויף די רינדער זענען רינדערנס, געשפּציק, און געפּרעגלט: פֿאַר איך האב געזען
                           אַלץ װאָס לָבָן עשׂה צו דיר.
/31:13 איך בין דער גאָט פֿון בית-אֵל, װוּ דו האָסט געזאַלבט דעם זײַל, און װוּ דו האָסט געזאַלבט.
האָסט מיר אַ נדר נדר: אַצונד שטיי אויף, גיי אַרויס פון דעם דאָזיקן לאַנד, און
  קער זיך אום צו דעם לאַנד פֿון דײַן משפּחה.
/31:14 האָבן געענטפֿערט רחל און לאה, און האָבן צו אים געזאָגט: איז נאָך אַ חלק
אָדער אַ נחלה פֿאַר אונדז אין אונדזער פֿאָטערס הױז?
/31:15 צי זײַנען מיר ניט גערעכנט פֿון אים פֿרעמדע? װאָרום ער האָט אונדז פֿאַרקױפֿט, און גאָר
                             פארגעסן אויך אונדזער געלט.
/31:16 װאָרום דאָס גאַנצע עשירות װאָס גאָט האָט גענומען פֿון אונדזער פֿאָטער, דאָס איז אונדזערס,
און די קינדער פֿון אונדזערע: אַצונד, אַלץ װאָס גאָט האָט צו דיר געזאָגט, טוט.
/31:17 איז יעקב אױפֿגעשטאַנען, און האָט אױפֿגעשטעלט זײַנע זין און זײַנע װײַבער אױף קעמלען;
/31:18 און ער האָט אַװעקגעטראָגן אַלע זײַנע בהמות, און אַלע זײַנע פֿאַרמעגן װאָס ער האָט געהאַט
געקריגן, דאס בהמה פון זיין באקום, וואס ער האט באקומען אין פאדאנארם, פאר
צו גײן צו זײַן פֿאָטער יצחקן אין לאַנד כּנַעַן.
/31:19 און לָבָן איז געגאַנגען שערן זײַנע שאָף, און רחל האָט געגנבעט די בילדער װאָס
                                              געווען איר פאטער.
/31:20 און יעקב האָט פֿאַרװאָסן אַװעקגעגנבעט צו לָבָנען דעם ארם, װאָס ער האָט אים דערצײלט.
                                    נישט אז ער איז אנטלאפן.
/31:21 איז ער אַנטלאָפֿן מיט אַלץ װאָס ער האָט געהאַט; און ער איז אױפֿגעשטאַנען, און איז אַריבערגעגאַנגען
טײַך, און האָט געשטעלט זײַן פּנים צום באַרג גלעד.
/31:22 און מע האָט דערצײלט לָבָנען אױפֿן דריטן טאָג אַז יעקב איז אַנטלאָפֿן.
/31:23 און ער האָט מיטגענומען זײַנע ברידער, און האָט אים נאָכגעיאָגט זיבן טעג.
נסיעה; און זײ האָבן אים אָנגענומען אױפֿן באַרג גלעד.
/31:24 און גאָט איז געקומען צו לָבָנען דעם ארם אין אַ חלום בײַ נאַכט, און האָט צו אים געזאָגט:
היט זיך, אַז דו רעדסט ניט צו יעקבן, ניט גוט אָדער שלעכט.
/31:25 און לָבָן האָט אָנגענומען יעקבן. און יעקב האָט אױפֿגעשטעלט זײַן געצעלט אױפֿן באַרג.
און לָבָן מיט זײַנע ברידער האָט זיך געקליבן אױפֿן באַרג גלעד.
/31:26 האָט לָבָן געזאָגט צו יעקבן: װאָס האָסטו געטאָן, װאָס דו האָסט אַװעקגעגנבעט.
האָט מיך ניט געװוּסט, און מײַנע טעכטער האָט אַװעקגעטראָגן, װי געפֿאַנגענע
                                                           די שווערד?
/31:27 פֿאַר װאָס ביסטו אַנטלױפֿן אין געהיים, און ביסט אַװעקגנבֿעט פֿון מיר; און
האָט מיר ניט געזאָגט, כּדי איך זאָל דיך אַװעקשיקן מיט פֿרײד און מיט
                   לידער, מיט טבֿעט, און מיט האַרפּ?
/31:28 און האָסט מיר ניט געלאָזט קושן מײַנע זין און מײַנע טעכטער? דו האָסט איצט
                                          געטון נאריש דערמיט.
/31:29 עס איז אין דער מאַכט פֿון מײַן האַנט דיר שאַטן צו טאָן, אָבער דער גאָט פֿון דײַן פֿאָטער
נעכטן נאַכט האָט צו מיר גערעדט, אַזױ צו זאָגן: היט זיך, אַז דו רעדסט ניט
                                יעקב איז גוט אָדער שלעכט.
/31:30 און אַצונד, כאָטש דו װאָלט געמוזט אַװעקגײן, װײַל דו האָסט זײער געבענקט.
נאָך דײַן פֿאָטערס הױז, נאָך װאָס האָסטו געגנבעט מײַנע געטער?
/31:31 האָט יעקב געענטפֿערט און געזאָגט צו לָבָנען: װײַל איך האָב מורא, װאָרום איך האָב געזאָגט:
טאָמער װאָלט איר מיט גוואַלד צוגענומען פֿון מיר דײַנע טעכטער.
/31:32 מיט װעמען דו װעםט געפֿינען דײַנע געטער, זאָל ער ניט לעבן;
ברידער פארשטייט וואס דיינס איז מיט מיר, און נעם עס צו דיר. פֿאַר
יעקב האט נישט געװאוםט, אז רחל האט זײ געגנבעט.
/31:33 און לָבָן איז אַרײַן אין יעקבֿס געצעלט, און אין לאהס געצעלט, און אין די צװײ.
דינסט־געצעלטן; אָבער ער האָט זיי ניט געפֿונען. און ער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון לאהן
       געצעלט, און איז אַרײַן אין רחלס געצעלט.
/31:34 און רחל האָט גענומען די בילדער, און האָט זײ אַרײַנגעזעצט אין דעם קעמלס מעבל;
און זיך געזעצט אויף זיי. און לָבָן האָט געזוכט דאָס גאַנצע געצעלט, און האָט זיי ניט געפֿונען.
/31:35 און זי האָט געזאָגט צו איר פֿאָטער: זאָל ניט זײַן שלעכט צו מײַן האַר, אַז איך קען ניט
שטיי אויף פאר דיר; װאָרום דער מנהג פֿון װײַבער איז אױף מיר. און ער
          געזוכט, אָבער ניט געפֿונען די בילדער.
/31:36 און יעקב האָט זיך געצערנט, און ער האָט געבראַכט מיט לָבָנען, און יעקב האָט געענטפֿערט און געזאָגט
צו לָבָן, װאָס איז מײַן שולד? וואס איז מיין זינד, וואס דו האסט אזוי הייס
                                      נאָכגעיאָגט נאָך מיר?
/31:37 װאָרום דו האָסט געזוכט אַלע מײַנע זאַכן, װאָס האָסטו געפֿונען פֿון אַלע דײַנע
הויזגעזינד שטאָפּן? שטעלן עס דאָ פֿאַר מײַנע ברידער און דײַנע ברידער, אַז
           זיי קענען משפּטן צווישן אונדז ביידע.
/31:38 די דאָזיקע צװאַנציק יאָר בין איך געװען מיט דיר; דײַנע שאָף און דײַנע ציגן האָבן
ניט וואַרפן זייערע יונגע, און די ווידערס פון דיין שאָף האָב איך ניט געגעסן.
/31:39 דאָס צעריסן פֿון בהמות האָב איך ניט געבראַכט צו דיר; איך טראָגן די אָנווער
דערפון; פֿון מײַן האַנט האָסטו עס געפֿאָדערט, סײַ געגנבעט בײַ טאָג, אָדער
                                            געגנבעט ביי נאַכט.
/31:40 אַזױ בין איך געװען; אין טאָג האָט מיך פֿאַרצערט די טריקעניש, און דער פראָסט בײַ נאַכט;
און מײַן שלאָף איז אַװעקגעגאַנגען פֿון מײַנע אױגן.
/31:41 אַזױ בין איך געװען צװאַנציק יאָר אין דײַן הױז; איך האָב דיר געדינט פערצן יאָר
פֿאַר דײַנע צװײ טעכטער, און זעקס יאָר פֿאַר דײַן בהמה, און דו האָסט
                              צען מאל געטוישט מיין לוין.
/31:42 אַחוץ דער גאָט פֿון מײַן פֿאָטער, דער גאָט פֿון אבֿרהמען, און די מורא פֿון יצחקן,
װאָרעם געװען מיט מיר, פֿאַרװאָס האָסטו מיך אַצונד אַװעקגעשיקט לײדיק. גאָט האט
איך האָב געזען מײַן פּײַן און די מי פֿון מײַנע הענט, און האָט דיך אָנגעשריגן
                                                         נעכטן נאכט.
/31:43 האָט לָבָן געענטפֿערט און געזאָגט צו יעקבן: די דאָזיקע טעכטער זײַנען מײַנע
טעכטער, און די דאָזיקע קינדער זײַנען מײַנע קינדער, און די דאָזיקע בהמות זײַנען מײַנע
פֿי, און אַלץ װאָס דו זעסט, איז מײַנס, און װאָס קען איך טאָן ביזן הײַנטיקן טאָג
די דאָזיקע מײַנע טעכטער, אָדער צו זײערע קינדער װאָס זײ האָבן געבאָרן?
/31:44 און אַצונד קום דו, לאָמיר שליסן אַ בונד, איך און דו; און לאָזן עס
זייט פאַר אַן עדות צווישן מיר און צווישן דיר.
/31:45 און יעקב האָט גענומען אַ שטײן, און האָט אים אױפֿגעשטעלט פֿאַר אַ זײַלשטײן.
/31:46 און יעקב האָט געזאָגט צו זײַנע ברידער: קלײַבט שטײנער; און זיי האבן גענומען שטיינער,
      און זײ האָבן דאָרטן געגעסן אױפֿן קופּע.
/31:47 און לָבָן האָט עס גערופֿן יגרַסַחדות, אָבער יעקב האָט זי גערופֿן גלעֶד.
/31:48 האָט לָבָן געזאָגט: דער דאָזיקער קופּע איז הײַנט אַן עדות צװישן מיר און צװישן דיר.
דעריבער האָט מען גערופֿן איר נאָמען גלעֶד;
/31:49 און מִצפָּה; װאָרום ער האָט געזאָגט: גאָט װעט היטן צװישן מיר און צװישן דיר, װען מיר זײַנען
                          ניטאָ איינער פון דעם אנדערן.
/31:50 אַז דו װעסט פּײַניקן מײַנע טעכטער, אָדער װעסט נעמען אַנדערע װײַבער
חוץ מיינע טעכטער איז קיינער נישט מיט אונז; זע, גאָט איז אַן עדות צווישן מיר
                                                               און דיר.
/31:51 האָט לָבָן געזאָגט צו יעקבן: אָט איז דער דאָזיקער קופּע, און אָט איז דער זײַל װאָס
איך האב געווארפן צווישן מיר און צווישן דיר:
/31:52 דער דאָזיקער קופּע זאָל זײַן אַן עדות, און דער דאָזיקער זײַל אַ עדות, אַז איך װעל ניט אַריבערגײן
איבער דעם דאָזיקן הױפּע צו דיר, און אַז דו זאָלסט ניט אַריבערגײן דעם דאָזיקן הױפּע און
         דער דאָזיקער זײַל צו מיר, פֿאַר שאָדן.
/31:53 דער גאָט פֿון אבֿרהמען, און דער גאָט פֿון נָחור, דער גאָט פֿון זײער פֿאָטער, ריכטער
צװישן אונדז. און יעקב האָט געשװאָרן בײַ דער מורא פֿון זײַן פֿאָטער יצחק.
/31:54 און יעקב האָט אױפֿגעבראַכט שלאַכטאָפּפֿער אױפֿן באַרג, און ער האָט צוגערופֿן זײַנע ברידער
האָבן געגעסן ברױט, און זײ האָבן געגעסן ברױט, און זײ האָבן געהאַלטן אַ גאַנצע נאַכט אױפֿן באַרג.
/31:55 און אין דער פֿרי איז לָבָן אױפֿגעשטאַנען, און האָט געקושט זײַנע זין און זײַנע זין
טעכטער, און זײ געבענטשט, און לָבָן איז אַװעקגעגאַנגען, און האָט זיך אומגעקערט צו זײַנע
                                                                    אָרט.