בראשית
/22:1 און עס איז געװען נאָך די דאָזיקע זאַכן, האָט גאָט געפרואווט אַבֿרהמען, און
האָט צו אים געזאָגט: אַבֿרהם, און ער האָט געזאָגט: זע, דאָ בין איך.
/22:2 האָט ער געזאָגט: נעם אַצונד דײַן זון, דײַן אײנציק זון יצחק, װאָס דו האָסט ליב,
און דיך קום אריין אין לאַנד מוריה; און גיט אים דאָרטן צו אַ בראַנד
אָפּשײדונג אױף אײנעם פֿון די בערג װאָס איך װעל דיר דערצײלן.
/22:3 און אבֿרהם איז אױפֿגעשטאַנען פֿרי אין דער פֿרי, און האָט געזאַמט זײַן אײזל, און האָט גענומען
צװײ פֿון זײַנע יונגעלייט מיט אים, און זײַן זון יצחק, און פֿאַרקלײַבן דאָס האָלץ
דאָס בראַנדאָפּפֿער, און איז אױפֿגעשטאַנען, און איז געגאַנגען צו דעם אָרט װאָס גאָט
                                                  האט אים געזאגט.
/22:4 און אױפֿן דריטן טאָג האָט אבֿרהם אױפֿגעהױבן זײַנע אױגן, און האָט געזען דעם אָרט פֿון װײַטן
                                                                אַוועק.
/22:5 האָט אבֿרהם געזאָגט צו זײַנע יונגען: בלײַבט דאָ מיט דער אײזל; און איך
און דער ייִנגל וועט גיין דאָרטן און זיך בוקן, און וועט ווידער קומען צו דיר.
/22:6 און אבֿרהם האָט גענומען דאָס האָלץ פֿון בראַנדאָפּפֿער, און האָט עס אַרױפֿגעלײגט אױף יצחקן
זײַן זון; און ער האָט גענומען דאָס פֿײַער אין זײַן האַנט, און אַ מעסער; און זײ זײַנען געגאַנגען
                                                 בײדע אינאיינעם.
/22:7 און יצחק האָט גערעדט צו זײַן פֿאָטער אבֿרהמען, און האָט געזאָגט: מײַן פֿאָטער, און ער
האָט געזאָגט: דאָ בין איך, מײַן זון. האָט ער געזאָגט: זע, דאָס פֿײַער און דאָס האָלץ;
װוּ איז דאָס שעפּס פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער?
/22:8 האָט אבֿרהם געזאָגט: מײַן זון, גאָט װעט זיך פֿאַרזיכערן אַ לאַם פֿאַר אַ בראַנד
       און זײ זײַנען געגאַנגען בײדע צוזאַמען.
/22:9 און זײ זײַנען געקומען צום אָרט װאָס גאָט האָט אים דערצײלט; און אברהם האט געבויט
דאָרטן אַ מזבח, און האָט אַרױפֿגעלײגט דאָס האָלץ, און האָט געבונדן זײַן זון יצחקן
האָט אים אַרױפֿגעלײגט אױפֿן מזבח אױפֿן האָלץ.
/22:10 און אבֿרהם האָט אױסגעשטרעקט זײַן האַנט, און האָט גענומען דאָס מעסער צו טײטן זײַן האַנט
                                                                      זון.
/22:11 און דער מלאך פֿון גאָט האָט גערופֿן צו אים פֿון הימל, און האָט געזאָגט:
אַבֿרהם, אַבֿרהם: און ער האָט געזאָגט: דאָ בין איך.
/22:12 און ער האָט געזאָגט: לײג ניט אָן דײַן האַנט אױפֿן ייִנגל, און דו טאָן ניט קײן זאַך.
צו אים, װאָרום אַצונד װײס איך, אַז דו האָסט מורא פֿאַר גאָט, װײַל דו האָסט ניט
האָט אָפּגעהאַלטן דײַן זון, דײַן איינציקער זון פֿון מיר.
/22:13 און אבֿרהם האָט אױפֿגעהױבן זײַנע אױגן, און האָט געקוקט, ערשט הינטער אים אַ װידער
און אבֿרהם איז געגאַנגען און האָט גענומען דעם װידער
האָט אים אױפֿגעבראַכט פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער אין אָרט פֿון זײַן זון.
/22:14 און אבֿרהם האָט גערופֿן דעם נאָמען פֿון יענעם אָרט יהוה יָרָה, אַזױ װי געזאָגט
הײַנטיקן טאָג אױפֿן באַרג פֿון גאָט װעט געזען װערן.
/22:15 און דער מלאך פֿון גאָט האָט גערופֿן צו אבֿרהמען פֿון הימל דעם צװײטן
                                                                  צייַט,
/22:16 און ער האָט געזאָגט: אין מיר האָב איך געשװאָרן, זאָגט גאָט, װאָרום װײַל דו האָסט.
האָט געטאָן די דאָזיקע זאַך, און האָט ניט אָפּגעהאַלטן דײַן זון, דײַן אײנציק זון.
/22:17 אַז איך װעל דיך בענטשן מיט ברכה, און אין מערן װעל איך מערן
דײַן זאָמען װי די שטערן פֿון הימל, און װי דער זאַמד װאָס אױף דעם
ים ברעג; און דײַן זאָמען װעט אַרבן דעם טױער פֿון זײַנע פֿײַנט;
/22:18 און אין דײַן זאָמען װעלן געבענטשט װערן אַלע פֿעלקער פֿון דער ערד; ווייַל
                          האָסט צוגעהערט צו מײַן קָול.
/22:19 און אבֿרהם האָט זיך אומגעקערט צו זײַנע יונגען, און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען און זײַנען געגאַנגען
צוזאַמען קיין באר שבע; און אבֿרהם איז געזעסן אין באר־שבע.
/22:20 און עס איז געװען נאָך די דאָזיקע זאַכן, איז דערצײלט געװאָרן אבֿרהמען:
אַזוי צו זאָגן: זע, מילכה, זי האָט אויך געבאָרן קינדער צו דיין ברודער
                                                                       Nahor;
/22:21 זײַן בכָור, און זײַן ברודער בוז, און קמועל דער פֿאָטער פֿון ארם.
/22:22 און חסד, און חזוֹ, און פּידָש, און יִדלף, און בתואל.
/22:23 און בתואל האָט געבאָרן רבקהן, די דאָזיקע אַכט מילכה האָט געבאָרן נחורן.
                                                   אברה ם ברודער .
/22:24 און זײַן קעפּסװײַב װאָס זײַן נאָמען איז געװען ראומה, זי האָט אױך געבאָרן תבֿה, און
                        גַחָם, אוּן תַּחַש, אוּן מעכה.