בראשית
/21:1 און גאָט האָט באַזוכט שׂרהן אַזױ װי ער האָט געזאָגט, און גאָט האָט געטאָן צו שׂרהן
װי ער האט גערעדט.
/21:2 װאָרום שׂרה איז טראָגעדיק געװאָרן, און האָט געבאָרן אבֿרהמען אַ זון אין זײַן עלטער, בײַם באַשעפֿעניש
צייט וואָס גאָט האָט גערעדט צו אים.
/21:3 און אבֿרהם האָט גערופֿן דעם נאָמען פֿון זײַן זון װאָס איז אים געבאָרן געװאָרן
שרה האָט אים געבאָרן, יצחק.
/21:4 און אבֿרהם האָט געמלט זײַן זון יצחק, אַכט טעג אַלט, אַזױ װי גאָט
האט אים באפוילן.
/21:5 און אַבֿרהם איז געװען הונדערט יאָר אַלט, װען זײַן זון יצחק איז געבאָרן געװאָרן
אים.
/21:6 האָט שׂרה געזאָגט: גאָט האָט מיך געמאַכט לאַכן, כּדי אַלע װאָס הערן װעלן װעלן
לאכט מיט מיר.
/21:7 האָט זי געזאָגט: װער האָט געזאָגט צו אבֿרהמען, אַז שׂרה זאָל האָבן
געגעבן קינדער זויגן? װאָרום איך האָב אים געבאָרן אַ זון אין זײַן עלטער.
/21:8 און דאָס קינד איז אױפֿגעװאַקסן, און איז געװאָרן געװױנט, און אבֿרהם האָט געמאַכט אַ גרױסן סעודה
אין דעם זעלבן טאָג, וואָס יצחק איז אָפּגעווינט געוואָרן.
/21:9 און שׂרה האָט געזען דעם זון פֿון הָגָרן דער מִצרית, װאָס זי האָט געבאָרן
אַבֿרהם, שפּאָט.
/21:10 דרום האָט זי געזאָגט צו אבֿרהמען: גיב אַרױס די דאָזיקע דינסט און איר זון.
װאָרום דער זון פֿון דער דאָזיקער דינסט זאָל ניט זײַן אַ ירש מיט מײַן זון, אַפילו מיט
יצחק.
/21:11 און די זאַך איז געװען זײער שװער אין די אױגן פֿון אבֿרהמען פֿון װעגן זײַן זון.
/21:12 און גאָט האָט געזאָגט צו אבֿרהמען: זאָל ניט שװער זײַן אין דײַנע אױגן, װײַל
פֿון דעם ייִנגל, און פֿון װעגן דײַן דינסט; אין אַלץ װאָס שרה האָט געזאָגט
צו דיר, הער צו איר קָול; װאָרום אין יצחק װעט זײַן דײַן זאָמען
גערופן.
/21:13 און אױך פֿון דעם זון פֿון דער דינסט װעל איך מאַכן אַ פֿאָלק, װאָרום ער איז
דיין זוימען.
/21:14 און אבֿרהם איז אױפֿגעשטאַנען אין דער פֿרי, און האָט גענומען ברױט און אַ פלאַש
פֿון װאַסער, און האָט עס געגעבן צו הָגָר, אַרױפֿגעטאָן אױף איר אַקסל, און די
קינד, און זי האָט אַװעקגעשיקט, און זי איז אַװעקגעגאַנגען, און האָט אַרומגעלאָפֿן אין דער
מדבר באר שבע.
/21:15 און דאָס װאַסער איז פֿאַרבראַכט געװאָרן אין דער פֿלײש, און זי האָט אַרײַנגעװאָרפֿן דאָס קינד אונטער אײנעם
פון די שראַבז.
/21:16 און זי איז געגאַנגען, און האָט זי אַװעקגעזעצט אַקעגן אים אַ גוטן װעג, אַזױ װי עס
װאָרום זי האָט געזאָגט: לאָמיך ניט זען דעם טױט פֿון דעם קינד.
און זי האָט זיך געזעצט קעגן אים, און האָט אױפֿגעהױבן איר קָול, און האָט געװײנט.
/21:17 און גאָט האָט געהערט דעם קָול פֿון ייִנגל; און דער מלאך פון גאָט האָט גערופֿן צו הָגָר
פֿון הימל, און האָט צו איר געזאָגט: װאָס איז דיר, הָגָר? מורא ניט; פֿאַר
גאָט האָט געהערט דעם קָול פֿון דעם ייִנגל װוּ ער איז.
/21:18 שטײ אױף, הײב אױף דעם ייִנגל, און האַלט אים אין דײַן האַנט; װאָרום איך װעל אים מאַכן
אַ גרויס פאָלק.
/21:19 און גאָט האָט געעפֿנט אירע אױגן, און זי האָט געזען אַ ברונעם װאַסער; און זי איז געגאַנגען, און
האָט אָנגעפילט די פלאַש מיט וואַסער, און געגעבן דעם יינגל צו טרינקען.
/21:20 און גאָט איז געװען מיט דעם ייִנגל; און ער איז אױפֿגעװאַקסן, און איז געזעסן אין דער מדבר
געװארן א בויגן.
/21:21 און ער איז געזעסן אין מדבר פּאַרן, און זײַן מוטער האָט אים גענומען אַ װײַב
פֿון לאַנד מִצרַיִם.
/21:22 און עס איז געװען אין יענער צײַט, האָט אבֿימֶלֶך און פּיכול דער הױפּטמאַן
דער האַר פֿון זײַן חיל האָט גערעדט צו אבֿרהמען, אַזױ צו זאָגן: גאָט איז מיט דיר אין אַלץ
אַז איר טאָן:
/21:23 און אַצונד שװער מיר דאָ בײַ גאָט, אַז דו װעסט ניט פֿאַלש טאָן.
מיט מיר, אדער מיט מיין זון, אדער מיט מיין זון, נייערט לויט דעם
חסד װאָס איך האָב געטאָן צו דיר, זאָלסטו טאָן מיט מיר און מיט דעם
לאַנד אין וואָס דו האָסט זיך געוואוינט.
/21:24 האָט אבֿרהם געזאָגט: איך װעל שװערן.
/21:25 און אבֿרהם האָט געטענהט אַבֿימֶלֶכן פֿון װעגן אַ ברונעם װאַסער װאָס
אבימלךס קנעכט האבן געוואלד אוועקגענומען.
/21:26 האָט אבֿימֶלֶך געזאָגט: איך האָב ניט געװוּסט װער האָט געטאָן די דאָזיקע זאַך;
האָסט מיר געזאָגט, און איך האָב דערפֿון ניט געהערט, נאָר הײַנט.
/21:27 און אבֿרהם האָט גענומען שאָף און רינדער, און האָט זײ געגעבן צו אבֿימֶלֶכן; און ביידע
פֿון זײ האָבן געשלאָסן אַ בונד.
/21:28 און אבֿרהם האָט אױפֿגעשטעלט זיבן שעפּסן פֿון שאָף פֿאַר זיך.
/21:29 האָט אבֿימֶלֶך געזאָגט צו אבֿרהמען: װאָס זײַנען די דאָזיקע זיבן שעפּסן װאָס?
האָסט זיך באַשטימט?
/21:30 האָט ער געזאָגט: פֿאַר די דאָזיקע זיבן שעפּסן זאָלסטו נעמען פֿון מײַן האַנט,
זײ מעגן מיר זײַן אַן עדות, אַז איך האָב געגראָבן דעם דאָזיקן ברונעם.
/21:31 דרום האָט ער גערופֿן יענעם אָרט באר-שבע; װאָרום דאָרטן האָבן זײ בײדע געשװאָרן
פון זיי.
/21:32 און זײ האָבן געשלאָסן אַ בונד אין באר־שבע, און אבֿימֶלֶך איז אױפֿגעשטאַנען, און
פיכול דער הויפט-פירער פון זיין חיל, און זיי האבן זיך אומגעקערט אין הארץ
פון די פלשתים.
/21:33 און אבֿרהם האָט געפֿלאַנצט אַ פֿעלד אין באר־שבע, און האָט דאָרטן גערופֿן דעם נאָמען
פֿון יהוה דעם אײביקן גאָט.
/21:34 און אבֿרהם האָט זיך גערוט אין לאַנד פֿון די פּלשתּים פילע טעג.
