בראשית
/17:1 און אַז אבֿרם איז געװען נײַן און נײַנציק יאָר אַלט, האָט זיך גאָט באַװיזן
אבראם, און האט צו אים געזאגט: איך בין דער אלמעכטיקער גאט; גיי פאר מיר, און זיין
דו גאנץ.
/17:2 און איך װעל מאַכן מײַן בונד צװישן מיר און צװישן דיר, און װעל דיך מערן
יקסידינגלי.
/17:3 און אבֿרם איז געפֿאַלן אױף זײַן פּנים, און גאָט האָט גערעדט מיט אים, אַזױ צו זאָגן:
/17:4 מיר, זע, מײַן בונד איז מיט דיר, און װעסט זײַן אַ פֿאָטער
פון פילע אומות.
/17:5 און דײַן נאָמען זאָל מער ניט גערופֿן װערן אבֿרם, נײַערט דײַן נאָמען װעט זײַן
אברהם; װאָרום אַ פֿאָטער פֿון פֿיל פֿעלקער האָב איך דיך געמאַכט.
/17:6 און איך װעל דיך מאַכן זײער פֿרוכטיק, און װעל מאַכן פֿון פֿעלקער
דיך, און מלכים וועלן ארויסגיין פון דיר.
/17:7 און איך װעל אױפֿשטעלן מײַן בונד צװישן מיר און צװישן דיר און צװישן דײַן זאָמען נאָך דעם
דיר אין זייערע דוֹרות פאַר אַן אייביקן בונד, צו זיין פאַר אַ גאָט
דיר, און צו דײַן זאָמען נאָך דיר.
/17:8 און איך װעל געבן דיר און דײַן זאָמען נאָך דיר דאָס לאַנד אין װאָס
אַ פֿרעמדער ביסטו, דאָס גאַנצע לאַנד כּנַעַן, אויף אַן אײביק
פאַרמאָג; און איך װעל זײ זײַן צום גאָט.
/17:9 און גאָט האָט געזאָגט צו אבֿרהמען: דרום זאָלסטו היטן מײַן בונד, דו,
און דײַן זאָמען נאָך דיר אין זײערע דוֹרות.
/17:10 דאָס איז מײַן בונד װאָס איר זאָלט היטן, צװישן מיר און צװישן אײַך און צװישן דײַן
זאָמען נאָך דיר; יעטװעדער מענער צװישן אײַך זאָל געמלט װערן.
/17:11 און איר זאָלט מילה דאָס פֿלײש פֿון אײַער פאָרהױט; און עס וועט זיין א
סימן פון בונד צווישן מיר און צווישן דיר.
/17:12 און אַכט טעג אַלט זאָל געמַלט װערן צװישן אײַך איטלעכער
אַ קינד אין אײַערע דוֹר-דוֹרות, דער װאָס איז געבאָרן געװאָרן אין הױז, אָדער דער װאָס איז מיט אים געקויפט
געלט פֿון יעדן פֿרעמדן װאָס איז ניט פֿון דײַן זאָמען.
/17:13 דער װאָס איז געבאָרן געװאָרן אין דײַן הױז, און דער װאָס װערט געקויפט פֿאַר דײַן געלט, מוז
דאַרף מען געמלט ווערן, און מיין בונד וועט זיין אין דיין פלייש פֿאַר אַ
אײביק בונד.
/17:14 און דער אומבאַשניטענער קינד װאָס זײַן פֿלײש פֿון זײַן פֿאָרהױט איז ניט
געמלט װערן, די זעל זאָל פֿאַרשניטן װערן פֿון זײַן פֿאָלק; ער האט צעבראכן
מיין בונד.
/17:15 און גאָט האָט געזאָגט צו אבֿרהמען: דײַן װײַב שָׂרַי זאָלסטו ניט רופֿן.
איר נאָמען שָׂרַי, אָבער שׂרה זאָל זײַן איר נאָמען.
/17:16 און איך װעל זי בענטשן, און דיר אױך געבן אַ זון פֿון איר;יאָ, איך װעל בענטשן.
זי, און זי זאָל זײַן אַ מוטער פֿון פֿעלקער; מלכים פֿון פֿאָלק זאָלן זײַן פֿון
זי.
/17:17 איז אבֿרהם געפֿאַלן אױף זײַן פּנים, און האָט געלאַכט, און האָט געזאָגט אין זײַן האַרצן:
זאָל געבאָרן װערן אַ קינד פֿאַר אַ הונדערט יאָר אַלט? און וועט
שרה, דאָס איז נײַנציק יאָר אַלט, בער?
/17:18 און אבֿרהם האָט געזאָגט צו גאָט: זאָל יִשמעאל לעבן פֿאַר דיר!
/17:19 האָט גאָט געזאָגט: דײַן װײַב שׂרה װעט דיר טאַקע געבערן אַ זון; און דו
זאָלסט רופֿן זײַן נאָמען יצחק, און איך װעל אױפֿשטעלן מײַן בונד מיט אים
אַן אײביקן בונד, און מיט זײַן זאָמען נאָך אים.
/17:20 און יִשמָעֵאלן האָב איך דיך געהערט: זע, איך האָב אים געבענטשט, און
וועט אים מאַכן פרוכטיק, און וועט מערן אים זייער פיל; צוועלף
פֿירשטן װעט ער געבאָרן, און איך װעל אים מאַכן פֿאַר אַ גרױס פֿאָלק.
/17:21 אָבער מײַן בונד װעל איך אױפֿשטעלן מיט יצחקן, װאָס שׂרה װעט אים טראָגן
דיך אין דער דאָזיקער צייט אין קומעדיקן יאָר.
/17:22 און ער האָט אױפֿגעהערט רעדן מיט אים, און גאָט איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון אבֿרהמען.
/17:23 און אבֿרהם האָט גענומען זײַן זון ישמאַעל, און אַלע געבאָרן אין זײַן הױז.
און אַלע װאָס מע האָט געקױפֿט מיט זײַן געלט, איטלעכער מאַנספּאַרשױן צװישן די מענער
אברהמס הויז; און האָט געמַלט דאָס פֿלײש פֿון זײער פֿאָרהױט אין דער
אײן טאָג, אַזױ װי גאָט האָט צו אים געזאָגט.
/17:24 און אבֿרהם איז געװען נײַן און נײַנציק יאָר אַלט, װען ער איז געמַלט געװאָרן אין
דאָס פֿלײש פֿון זײַן פֿאָרהױט.
/17:25 און זײַן זון ישמעאל איז געװען דרײַצן יאָר אַלט, װען ער איז געמַלט געװאָרן אין
דאָס פֿלײש פֿון זײַן פֿאָרהױט.
/17:26 אין דעם אײגענעם טאָג איז געמַלט געװאָרן אבֿרהם, און זײַן זון ישמעאל.
/17:27 און אַלע מענער פֿון זײַן הױז, געבוירן אין הױז, און געקױפֿט פֿאַר געלט
פוּן דעם פֿרעמדן, האָט מען געמַלט מיט אים.
