בראשית
/9:1 און גאָט האָט געבענטשט נֹחן און זײַנע זין, און האָט צו זײ געזאָגט: זײט פֿרוכטיק, און!
מערן זיך, און דערלאַנג די ערד.
/9:2 און די מורא פֿאַר אײַך און די שרעק פֿאַר אײַך װעט זײַן אױף יעטװעדער חיה
די ערד, און אויף יעטװעדער פֿױגל פֿון הימל, אױף אַלץ װאָס רירט זיך אױף דער
ערד, און אױף אַלע פֿיש פֿון ים; אין דיין האַנט זענען זיי
איבערגעגעבן.
/9:3 אַלץ װאָס רירט זיך װאָס לעבט, זאָל אײַך זײַן צו עסן; אפילו ווי די גרין
קרייַטעכץ האָב איך דיר געגעבן אַלץ.
/9:4 אָבער פֿלײש מיט איר לעבן, װאָס איז איר בלוט, זאָלט איר טאָן
נישט עסן.
/9:5 און פֿאַרװאָס װעל איך בעטן דײַן בלוט פֿון אײַערע לעבנס; אין דער האַנט פון יעדער
חיה וועל איך עס דאַרפן, און פון דער האַנט פון מענטשן; אין דער האַנט פון יעדער
דעם מענטשנס ברודער וועל איך דאַרפן דאָס לעבן פון מענטשן.
/9:6 דער װאָס פֿאַרגיסט דעם בלוט פֿון אַ מענטשן, זײַן בלוט װעט פֿאַרגאָסן װערן דורך אַ מענטש, װאָרום אין דער
בילד פֿון גאָט האָט ער געמאַכט אַ מענטש.
/9:7 און איר, פֿרוכטיק, און מערט איר; ברענגען שפע אין דער
ערד, און מערט זיך אין איר.
/9:8 און גאָט האָט גערעדט צו נוֹחן, און צו זײַנע זין מיט אים, אַזױ צו זאָגן:
/9:9 און איך, זע, איך באַשטעל מײַן בונד מיט דיר און מיט דײַן זאָמען
נאך דיר;
/9:10 און מיט אַלע לעבעדיקע באַשעפֿענישן װאָס מיט אײַך, פֿון די פֿױגלען, פֿון די
בהמות, און פֿון אַלע חיות פֿון דער ערד מיט דיר; פֿון אַלץ װאָס גײט אַרױס
פֿון דעם אָרון, צו אַלע בהמה פֿון דער ערד.
/9:11 און איך װעל אױפֿשטעלן מײַן בונד מיט אײַך; און ניט אַלע פלייש זאָל זיין
פֿאַרשנײַדן מער פֿון די װאַסערן פֿון אַ מבול; און מער זאָל ניט דאָרטן
זייט אַ מבול צו צעשטערן די ערד.
/9:12 האָט גאָט געזאָגט: דאָס איז דער סימן פֿון דעם בונד װאָס איך שליסן צװישן מיר
און דו און אַלע לעבעדיקע באַשעפענישן װאָס מיט דיר, אױף אײביק
דורות:
/9:13 איך שטעל מײַן בױגן אין װאָלקן, און ער װעט זײַן פֿאַר אַ סימן פֿון אַ בונד.
צװישן מיר און צװישן דער ערד.
/9:14 און עס װעט זײַן, אַז איך ברענג אַ װאָלקן איבער דער ערד, זאָל דער
בויגן וועט זיין געזען אין די וואָלקן:
/9:15 און איך װעל געדענקען מײַן בונד װאָס איז צװישן מיר און צװישן אײַך און צװישן יעדן
לעבעדיק באַשעפעניש פון אַלע פלייש; און די וואסערן וועלן מער נישט ווערן א
מבול צו צעשטערן אַלע פלייש.
/9:16 און דער בױגן װעט זײַן אין װאָלקן; און איך װעל אים זען, כּדי איך זאָל
געדענקט דעם אײביקן בונד צװישן גאָט און אַלע לעבעדיקע באַשעפענישן
פֿון אַלע פֿלײש װאָס אױף דער ערד.
/9:17 און גאָט האָט געזאָגט צו נחן: דאָס איז דער סימן פֿון דעם בונד װאָס איך האָב
געגרינדעט צווישן מיר און צווישן אַלע פלייש וואָס איז אויף דער ערד.
/9:18 און די זין פֿון נח װאָס זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון דער אָרון, זײַנען געװען שֵם, און חָם.
און יפת, און חָם איז דער פֿאָטער פֿון כּנַעַן.
/9:19 דאָס זײַנען די דרײַ זין פֿון נח, און פֿון זײ איז געװען די גאַנצע ערד
איבערשפּרייטן.
/9:20 און נֹח האָט אָנגעהױבן צו זײַן אַ מאַן, און ער האָט געפֿלאַנצט אַ װײַנגאָרטן.
/9:21 און ער האָט געטרונקען פֿון װײַן, און איז געװען שיכור; און ער איז אַנטפּלעקט געוואָרן אינעווייניק
זײ ן געצעלט .
/9:22 און חָם דער פֿאָטער פֿון כּנַעַן, האָט געזען די שאַנד פֿון זײַן פֿאָטער, און האָט דערצײלט
זיינע צוויי ברידער אַרויס.
/9:23 און שֵם און יָפֿת האָבן גענומען אַ קלײד, און האָבן עס אַרױפֿגעטאָן אױף זײערע בײדע
פּלייצעס, און זענען געגאַנגען צוריק, און האָבן צוגעדעקט די שאַנד פֿון זייער פֿאָטער;
און זײערע פנימער זײַנען געװען הינטערשטע, און זײ האָבן ניט געזען זײער פֿאָטערס
נאַקעטקייט.
/9:24 און נֹח האָט זיך אױפֿגעכאַפּט פֿון זײַן װײַן, און האָט געװוּסט װאָס זײַן יינגער זון האָט געטאָן
צו אים.
/9:25 האָט ער געזאָגט: פֿאַרשאָלטן איז כּנַעַן; פֿאַר אַ קנעכט פֿון קנעכט זאָל ער זײַן
זײנ ע ברידע ר .
/9:26 האָט ער געזאָגט: געלויבט איז יהוה דער גאָט פֿון שֵם; און כּנַעַן זאָל זײַן צו אים
קנעכט.
/9:27 גאָט װעט ברײטערן יפֿת, און ער װעט רוען אין די געצעלטן פֿון שֶם; און
כּנַעַן זאָל זײַן זײַן קנעכט.
/9:28 און נֹח האָט געלעבט נאָכן מבול דרײַ הונדערט יאָר און פֿופֿציק יאָר.
/9:29 און אַלע טעג פֿון נח זײַנען געװען נײַן הונדערט יאָר און פֿופֿציק יאָר, און ער איז געשטאָרבן.
