בראשית
/6:1 און עס איז געװען, װי מענטשן האָבן זיך גענומען מערן אױפֿן פּנים
ערד, און טעכטער זענען געבוירן צו זיי,
/6:2 האָבן די קינדער פֿון גאָט געזען די טעכטער פֿון מענטשן, אַז זײ זײַנען שײנע; און
זיי האָבן זיי גענומען ווייבער פון אַלע וואָס זיי האָבן אויסדערוויילט.
/6:3 און גאָט האָט געזאָגט: מײַן גײַסט װעט ניט תּמיד דערפֿון קריגן מיט דעם מענטשן
ער איז אױך פֿלײש, אָבער זײַנע טעג װעלן זײַן הונדערט און צװאַנציק יאָר.
/6:4 אין יענע טעג זײַנען געװען ריזן אױף דער ערד; און אויך נאָך דעם, ווען
די קינדער פֿון גאָט זײַנען געקומען צו די טעכטער פֿון מענטשן, און זײ האָבן געבאָרן
קינדער צו זיי, די זעלבע געווארן גוואַלדיק מענטשן וואָס זענען געווען פון אַלט, מענטשן פון
באַרימט.
/6:5 און גאָט האָט געזען אַז די שלעכטס פֿון מענטשן איז גרױס אױף דער ערד, און דאָס
יעדע פאנטאזיע פון די מחשבות פון זיין הארץ איז נאר געווען שלעכט
כסדר.
/6:6 און גאָט האָט חרטה געהאַט װאָס ער האָט געמאַכט דעם מענטשן אױף דער ערד, און זי
האָט אים צעריסן אין האַרצן.
/6:7 און גאָט האָט געזאָגט: איך װעל פֿאַרטיליקן דעם מענטש װאָס איך האָב באַשאַפֿן פֿון דעם פּנים
פון דער ערד; אי מענטשן, און סײַ בהמה, און דאָס שרץ, און די פֿױגלען
פון דער לופט; װאָרום עס טוט מיר חרטה װאָס איך האָב זײ געמאַכט.
/6:8 אָבער נֹח האָט געפֿונען חן אין די אױגן פֿון גאָט.
/6:9 דאָס זײַנען די דָורוֹת פֿון נח: נֹח איז געװען אַ גערעכטער און אַ גאַנצן מאַן
זיינע דורות, און נח איז געגאַנגען מיט גאָט.
/6:10 און נח האָט געבאָרן דרײַ זין, שֵם, חָם, און יפת.
/6:11 און די ערד איז פֿאַרדאָרבן געװען פֿאַר גאָט, און די ערד איז געװען אָנגעפֿילט מיט
גוואַלד.
/6:12 און גאָט האָט געקוקט אױף דער ערד, ערשט זי איז פֿאַרדאָרבן; פֿאַר אַלע
פֿלײש האָט פֿאַרדאָרבן זײַן װעג אױף דער ערד.
/6:13 און גאָט האָט געזאָגט צו נחן: דער סוף פֿון אַלע לײַבער איז געקומען פֿאַר מיר; פֿאַר די
ערד איז פול מיט גוואַלד דורך זיי; און זע, איך װעל פֿאַרטיליקן
זיי מיט דער ערד.
/6:14 מאַכט דיר אַן אָרון פֿון גפֿרהאָלץ; אין דעם אָרון זאָלסטו מאַכן צימערן, און
זאָלט עס אַרײַנטאָן אין ין און אָן מיט פּעך.
/6:15 און דאָס איז דער נוסח װאָס דו זאָלסט עס מאַכן: די לענג פֿון דער
דרײַ הונדערט אײלן, זײַן ברײט פֿופֿציק אײלן, און דער אָרון
דרײַסיק אײלן זײַן הײך.
/6:16 אַ פֿענצטער זאָלסטו מאַכן צום אָרון, און אין אַן אײל זאָלסטו עס פֿאַרענדיקן.
אויבן; און די אײַנגאַנג פֿון אָרון זאָלסטו שטעלן אין זײַן זײַט; מיט
אונטערשטע, צװײטע און דריטע שיכטע זאָלסטו עס מאַכן.
/6:17 און זע, איך, איך ברענג אַ מבול מיט װאַסער אױף דער ערד.
צעשטערן אַלע פלייש, אין וואָס איז דער אָטעם פון לעבן, פון אונטער הימל; און
אַלץ וואָס איז אויף דער ערד וועט שטאַרבן.
/6:18 אָבער מיט דיר װעל איך אױפֿשטעלן מײַן בונד; און דו וועסט קומען אין דער
אָרון, דו און דײַנע זין, און דײַן װײַב, און דײַנע זינס װײַבער מיט דיר.
/6:19 און פֿון אַלע לעבעדיקע פֿון אַלע לײַבער זאָלסטו צװײ פֿון אַלע מינים
ברענג אין דעם אָרון, זיי צו האַלטן לעבן מיט דיר; זיי וועלן זיין זכר און
ווייַבלעך.
/6:20 פֿון פֿױגלען לױט זײערע מינים, און פֿון בהמות לױט זײערע מינים, פֿון איטלעכן
שרצים פֿון דער ערד לױט זײַנע מינים, װעלן קומען צװײ פֿון אַלע מינים
צו דיר, זײ צו דערלעבן.
/6:21 און נעם צו דיר פֿון אַלע שפּײַז װאָס װערט געגעסן, און זאָלסט קלײַבן.
עס צו דיר; און עס זאָל זײַן פֿאַר דיר און פֿאַר זײ צו עסן.
/6:22 אַזױ האָט געטאָן נֹח; אַזױ װי אַלץ װאָס גאָט האָט אים באַפֿױלן, אַזױ האָט ער געטאָן.
