בראשית
/3:1 און דער שלאַנג איז געװען קלענער פֿון אַלע בהמה פֿון פֿעלד װאָס דער שלאַנג
יהוה גאָט האָט געמאַכט. האָט ער געזאָגט צו דער פֿרױ: יאָ, האָט גאָט געזאָגט: איר
זאָל ניט עסן פֿון יעדן בוים פֿון גאָרטן?
/3:2 האָט די פֿרױ געזאָגט צו דער שלאַנג: מיר מעגן עסן פֿון דער פֿרוכט פֿון דעם
ביימער פון דעם גאָרטן:
/3:3 אָבער פֿון דער פֿרוכט פֿון דעם בוים װאָס אין מיטן גאָרטן, גאָט!
האָט געזאָגט: איר זאָלט ניט עסן דערפון, און איר זאָלט ניט אָנרירן, כּדי איר זאָלט ניט אָנרירן
שטאַרבן.
/3:4 האָט דער שלאַנג געזאָגט צו דער פֿרױ: פֿאַרװאָס זאָלט איר ניט שטאַרבן;
/3:5 װאָרום גאָט ווייסט אַז אין דעם טאָג װאָס איר עסן דערפֿון, װעלן אײַערע אױגן
געעפֿנט װערן, און איר װעט זײַן װי געטער, װיסנדיק גוטס און שלעכטס.
/3:6 און די פֿרױ האָט געזען אַז דער בוים איז גוט צו עסן, און אַז ער איז געװען
ליב צו די אויגן, און אַ בוים צו באַגערן צו מאַכן אַ קלוג, זי
האָט גענומען פֿון איר פרוכט, און האָט געגעסן, און האָט אויך געגעבן צו איר מאַן
מיט איר; און ער האָט געגעסן.
/3:7 און די אױגן פֿון זײ בײדן האָבן זיך געעפֿנט, און זײ האָבן געװוּסט אַז זײ זײַנען געװען
נאַקעט; און זײ האָבן צונײדן פֿײַגן־בלעטער, און האָבן זיך געמאַכט פֿאַרדעקן.
/3:8 און זײ האָבן געהערט דעם קָול פֿון יהוה גאָט גײענדיק אין גאָרטן אין דעם גאָרטן
א קיל פון טאָג: און אדם און זיין פרוי האָבן זיך באַהאַלטן פון די פּנים
פֿון יהוה גאָט צװישן די בײמער פֿון גאָרטן.
/3:9 און יהוה גאָט האָט גערופֿן צו אדם, און האָט צו אים געזאָגט: װוּ ביסטו?
/3:10 און ער האָט געזאָגט: איך האָב געהערט דײַן קָול אין גאָרטן, און איך האָב מורא געהאַט, װײַל
איך בין געװען נאקעט; און איך האָב מיך באַהאַלטן.
/3:11 האָט ער געזאָגט: װער האָט דיר געזאָגט אַז דו ביסט נאַקעט? האסטו געגעסן פון די
בױם, װאָס האָב איך דיר באַפֿױלן, דו זאָלסט ניט עסן?
/3:12 האָט דער מאַן געזאָגט: די פֿרױ װאָס דו האָסט געגעבן צו זײַן מיט מיר, זי האָט מיר געגעבן
פֿון בױם, און איך האָב געגעסן.
/3:13 און יהוה גאָט האָט געזאָגט צו דער פֿרױ: װאָס איז דאָס װאָס דו האָסט געטאָן?
האָט די פֿרױ געזאָגט: דער שלאַנג האָט מיך פֿאַרפירט, און איך האָב געגעסן.
/3:14 און יהוה גאָט האָט געזאָגט צו דער שלאַנג: װײַל דו האָסט דאָס געטאָן,
דו ביסט געשאָלטן איבער אַלע בהמות, און איבער אַלע בהמות פֿון פֿעלד;
אױף דײַן בויך װעסטו גײן, און שטױב זאָלסטו עסן אַלע טעג פֿון
דיין לעבן:
/3:15 און איך װעל מאַכן פֿײַנטשאַפֿט צװישן דיר און צװישן דער פֿרױ, און צװישן דײַן זאָמען
און איר זאָמען; עס זאָל דײַן קאָפּ צעקנײַען, און זאָלסט פֿאַרשנײַדן זײַן פּיאַטע.
/3:16 צו דער פֿרױ האָט ער געזאָגט: איך װעל זײער מערן דײַן צער און דײַן
פאָרשטעלונג; אין צער וועסטו געבערן קינדער; און דיין פאַרלאַנג
וועט זיין צו דיין מאַן, און ער וועט הערשן איבער דיר.
/3:17 און צו אדם האָט ער געזאָגט: װײַל דו האָסט צוגעהערט צו דײַן קָול
װײַב, און האָסט געגעסן פֿון דעם בױם װאָס איך האָב דיר באַפֿױלן, אַזױ צו זאָגן:
זאָלסט ניט עסן דערפֿון: פֿאַרשאָלטן איז די ערד פֿון װעגן דײַן װעג; אין צער
זאָלסטו עסן דערפֿון אַלע טעג פֿון דײַן לעבן;
/3:18 אױך דערנער און דישטלען זאָל עס דיר ברענגען; און דו זאלסט
עסן די קרייַטעכץ פון דעם פעלד;
/3:19 אין דעם שווייס פֿון דײַן פּנים װעסטו עסן ברױט, ביז דו װעסט זיך אומקערן צו דער ערד.
ערד; װאָרום פֿון אים ביסטו גענומען געװאָרן, װאָרום שטױב ביסטו און ביז שטױב
װעסט זיך אומקערן.
/3:20 און אדם האָט גערופֿן זײַן װײַב נאָמען חוה; ווייל זי איז געווען די מוטער פון אלעם
לעבעדיק.
/3:21 אױך צו אָָדָמען און צו זײַן װײַב האָט יהוה גאָט געמאַכט מאַנטלען פֿון הויט, און
האט זײ אנגעטאן.
/3:22 און יהוה גאָט האָט געזאָגט: זע, דער מענטש איז געװאָרן װי אײנער פֿון אונדז צו װיסן
גוט און שלעכט, און אַצונד, כדי ער זאָל ניט אַרױסשטרעקן זײַן האַנט, און אױך נעמען פֿון דעם
בוים פון לעבן, און עסן, און לעבן אויף אייביק:
/3:23 דרום האָט אים יהוה גאָט געשיקט פֿון דעם גאָרטן פֿון עֵדֶן צו באַאַרבעטן
די ערד, פֿון וואַנען ער איז גענומען געוואָרן.
/3:24 און ער האָט פֿאַרטריבן דעם מאַן; און ער האָט געשטעלט אין מזרח פון דעם גאָרטן פון עדן
כּרובֿים, און אַ פֿלאַםנדיקע שװערד, װאָס האָט זיך געדרײט אַלע װעגן, צו היטן דעם װעג
פון עץ החיים.
