בראשית
/2:1 אַזױ זײַנען פֿאַרענדיקט געװאָרן דער הימל און די ערד, און זײ גאַנץ חיל.
/2:2 און אױפֿן זיבעטן טאָג האָט גאָט געענדיקט זײַן אַרבעט װאָס ער האָט געמאַכט; און ער
גערוט אויפן זיבעטן טאג פון זיין גאנצע ארבעט וואס ער האט געמאכט.
/2:3 און גאָט האָט געבענטשט דעם זיבעטן טאָג, און האָט אים געהייליקט, װײַל דאָס איז אין אים
ער האָט זיך גערוט פֿון זײַן גאַנצער אַרבעט, וואָס גאָט האָט באַשאַפֿן און געמאַכט.
/2:4 דאָס זײַנען די דָורוֹת פֿון הימל און פֿון דער ערד װען זײ זײַנען געװען
באַשאַפֿן אין דעם טאָג װאָס יהוה גאָט האָט געמאַכט די ערד און די הימלען,
/2:5 און יעטװעדער פֿלאַנצן פֿון פֿעלד, אײדער זי איז געװען אין דער ערד, און יעטװעדער קרײַטעכץ
פֿון פֿעלד, אײדער עס איז געװאַקסן, װאָרום יהוה גאָט האָט ניט געמאַכט רעגענען
אויף דער ערד, און עס איז ניט געווען אַ מענטש צו באַאַרבעטן די ערד.
/2:6 אָבער אַ נעפּל איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון דער ערד, און האָט באַװאַסערט דאָס גאַנצע פּנים
די ערד.
/2:7 און {dn יהוה} גאָט האָט געשאַפֿן דעם מענטש פֿון שטױב פֿון דער ערד, און האָט אַרײַן אַרײַן אַרײַן
זײַנע נאָזלעך דער אָטעם פֿון לעבן; און דער מענטש איז געוואָרן אַ לעבעדיקע נשמה.
/2:8 און יהוה גאָט האָט געפֿלאַנצט אַ גאָרטן אין עֵדֶן צו מזרח; און דאָרטן האָט ער אַרײַנגעזעצט די
מענטש וועמען ער האט געשאפן.
/2:9 און פֿון דער ערד האָט יהוה גאָט געמאַכט װאַקסן יעטװעדער בױם װאָס איז
ליב צו זען, און גוט צו עסן; דער עץ פון לעבן אויך אין די
צווישן דעם גאָרטן, און דער בוים פון וויסן פון גוט און בייז.
/2:10 און אַ טײַך איז אַרױס פֿון עֵדֶן צו באַװאַסערן דעם גאָרטן; און פֿון דאָרטן איז עס געװען
האָט זיך צעשיידט, און איז געוואָרן אין פֿיר קעפּ.
/2:11 דער נאָמען פֿון דעם ערשטן איז פּיסאָן: דאָס איז דער װאָס גײט אַרום דאָס גאַנצע לאַנד
לאַנד חווילה, וווּ עס איז גאָלד;
/2:12 און דאָס גאָלד פֿון יענעם לאַנד איז גוט: דאָ איז בדליום און אַן אָניקסשטײן.
/2:13 און דער נאָמען פֿון צװײטן טײַך איז גיחון;
אַרומרינגלט דאָס גאַנצע לאַנד עטיאפיע.
/2:14 און דער נאָמען פֿון דריטן טײַך איז הידדקל; דאָס איז ער װאָס גײט
צו מזרח פון אשור. און דער פערט טײַך איז פרת.
/2:15 און יהוה גאָט האָט גענומען דעם מענטשן, און האָט אים אַרײַנגעזעצט אין גאָרטן פֿון עֵדֶן צו
אָנטאָן עס און צו האַלטן עס.
/2:16 און יהוה גאָט האָט באַפֿױלן דעם מענטשן, אַזױ צו זאָגן: פֿון יעטװעדער בױם פֿון גאָרטן
דו מעגסט עסן פריי:
/2:17 אָבער פֿון דעם בוים פֿון דער װיסן פֿון גוטס און שלעכטס, זאָלסטו ניט עסן פֿון
עס, װאָרום אין דעם טאָג װאָס דו װעסט דערפֿון עסן, װעסטו שטאַרבן.
/2:18 און יהוה גאָט האָט געזאָגט: עס איז ניט גוט אַז דער מענטש זאָל זײַן אַלײן; איך
וועט אים מאַכן אַ הילף טרעפן פֿאַר אים.
/2:19 און פֿון דער ערד האָט יהוה גאָט געשאַפֿן אַלע בהמות פֿון פֿעלד, און
יעדער פויגל פון דער לופט; און זיי געבראכט צו אדם צו זען וואָס ער וואָלט
רוף זיי: און וועלכער אדם האָט גערופֿן יעדער לעבעדיק באַשעפעניש, דאָס איז געווען
דער נאָמען דערפון.
/2:20 און אדם האָט געגעבן נעמען צו אַלע בהמות, און צו די פֿױגלען פֿון הימל, און צו
יעטװעדער חיה פֿון פֿעלד; אבע ר אדע ם הא ט מע ן ניש ט געפונע ן קײ ן הילף
פֿאַר אים.
/2:21 און {dn יהוה} גאָט האָט געמאַכט אַ טיפֿן שלאָף אױף אדם, און ער איז געשלאָפֿן;
און ער האָט גענומען אײנעם פֿון זײַנע ריפּן, און האָט פֿאַרמאַכט דאָס פֿלײש אין זײַן אָרט;
/2:22 און די ריפּ װאָס {dn יהוה} גאָט האָט גענומען פֿון מענטשן, האָט ער געמאַכט פֿאַר אַ פֿרױ, און
האָט זי געבראַכט צום מאַן.
/2:23 האָט אדם געזאָגט: דאָס איז אַצונד אַ בײן פֿון מײַנע בײנער, און פֿלײש פֿון מײַן פֿלײש;
וועט מען גערופן ווערן אשה, ווייל זי איז ארויסגענומען געווארן פון מאן.
/2:24 דרום װעט אַ מאַן פֿאַרלאָזן זײַן פֿאָטער און זײַן מוטער, און װעט זיך אונטערהײבן
צו זיין ווייב, און זיי וועלן זיין איין פלייש.
/2:25 און זײ זײַנען בײדע געװען נאַקעט, דער מאַן מיט זײַן װײַב, און האָבן זיך ניט געשעמט.
