גאַלאַטיאַנס
/4:1 אַצונד זאָג איך, אַז דער יורש, אַזױ לאַנג װי ער איז אַ קינד, איז גאָרנישט אַנדערש
פֿון אַ קנעכט, כאָטש ער איז דער האַר פֿון אַלע;
/4:2 אָבער איז אונטער דער מלמדים און גענעראלן ביז דער באַשטימטער צײַט פֿון דעם
פאטער.
/4:3 אַזױ זײַנען מיר געװען, װען מיר זײַנען געװען קינדער, געװען אין קנעכטשאפט אונטער די עלעמענטן פֿון
די וועלט:
/4:4 אָבער ווען די פֿולקייט פֿון דער צײַט איז געקומען, האָט גאָט אַרויסגעשיקט זײַן זון, געמאַכט
פון אַ פרוי, געמאכט אונטער די געזעץ,
/4:5 צו אױסלײזן די װאָס זײַנען געװען אונטער דער תּוֹרה, כּדי מיר זאָלן אױפֿנעמען
קינדער צונעמען.
/4:6 און װײַל איר זײַט זין, האָט גאָט אַרױסגעשיקט דעם גײַסט פֿון זײַן זון
דיין הערצער, וויינט, אבא, פאטער.
/4:7 דרום ביסטו מער ניט קײן קנעכט, נאָר אַ זון; און אויב אַ זון, דעמאָלט אַן
יורש פון גאָט דורך משיח.
/4:8 אָבער, װען איר האָט ניט געקענט גאָט, האָט איר געאַרבעט די װאָס דורך
די נאַטור זענען קיין געטער.
/4:9 אָבער אַצונד, נאָך דעם, װאָס איר האָט געקענט גאָט, אָדער בעסער געזאָגט פֿון גאָט, װי אַזױ
קער איר ווידער צו די שוואַכע און בעגאָר עלעמענטן, צו וואָס איר פאַרלאַנג
ווידער צו זיין אין קנעכטשאפט?
/4:10 איר זאָלט היטן טעג, און חדשים, און צײַטן, און יאָרן.
/4:11 איך האָב מורא פֿאַר דיר, אַז איך האָב אײַך ניט געאַרבעט אומזיסט.
/4:12 ברידער, איך בעט אײַך, זײט אַזױ װי איך בין; װאָרום איך בין אַזױ װי איר זענט: איר האָט ניט
האָט מיך גאָר פֿאַרװוּנדעט.
/4:13 איר װײסט, װי איך האָב אָנגעזאָגט די בשורה פֿון דעם פֿלײש
איר אין דער ערשטער.
/4:14 און מײַן נסיון װאָס איז געװען אין מײַן לײַב האָט איר ניט פֿאַראַכט און ניט פֿאַראַכט;
אָבער האָט מיך אָנגענומען ווי אַ מלאך פון גאָט, ווי משיח יאָשקע.
/4:15 װוּ איז דען די ברכה װאָס איר האָט גערעדט? ווארים איך טראג דיך דערצײלן, אז
אויב עס וואָלט געווען מעגלעך, איר וואָלט האָבן אויסגעשטרעקט דיין אייגן אויגן, און
האָבן זיי מיר געגעבן.
/4:16 בין איך דערפֿאַר געװאָרן אײַער פֿײַנט, װאָרום איך זאָג אײַך דעם אמת?
/4:17 זײ האָבן אַ קנאות צו אײַך, אָבער ניט גוט; יאָ, זיי וואָלט ויסשליסן איר,
כּדי איר זאָלט זיי אָנטאָן.
4:18 אָבער עס איז גוט צו זיין פאַרברענט שטענדיק אין אַ גוט זאַך, און ניט
נאָר ווען איך בין פאָרשטעלן מיט דיר.
/4:19 מײַנע קינדער, װאָס איך האָב װידער געבורט, ביז משיח װעט זײַן
געשאפן אין דיר,
/4:20 איך װיל אַצונד זײַן מיט דיר, און צו פֿאַרענדערן מײַן קָול; װאָרום איך שטײ
אין צווייפל פון דיר.
/4:21 זאָג מיר, איר װאָס װילט זײַן אונטער דער תּוֹרה, הערט איר ניט די תּוֹרה?
/4:22 װאָרום עס שטייט געשריבן, אַז אבֿרהם האָט געהאַט צװײ זין, דער אײנער פֿון אַ דינסט, דער
אנדערע דורך אַ פריי וואָמאַן.
/4:23 אָבער דער װאָס איז געװען פֿון דער דינסט איז געבאָרן געװאָרן נאָך דעם פֿלײש; אָבער ער פון די
פרייוואָמאַן איז געווען דורך צוזאָג.
/4:24 װאָס זײַנען אַ סתּרה, װאָרום דאָס זײַנען די צװײ בונדן; די איין
פון דעם באַרג סיני, וואָס איז עבד צו קנעכטשאפט, וואָס איז אַגאַר.
/4:25 װאָרום דער דאָזיקער אַגאַר איז באַרג סיני אין אַראַביאַ, און ער ענטפֿערט צו ירושלים װאָס
איצט איז, און איז אין קנעכטשאפט מיט אירע קינדער.
/4:26 אָבער ירושָלַיִם, װאָס איז אויבן, איז פֿרײַ, װאָס איז אונדז אַלע מאַמע.
/4:27 װאָרום עס איז געשריבן: פֿרײ זיך, דו אומפרוכפּערדיקע װאָס טראָגט ניט; ברעכן אויס
און שרײַ, דו װאָס האָט ניט קײן צער, װאָרום דער װיסטעניש האָט נאָך אַ סך
קינדער פֿון די װאָס האָט אַ מאַן.
/4:28 און מיר, ברידער, אַזױ װי יצחק איז געװען, זײַנען די קינדער פֿון צוזאָג.
/4:29 אָבער דער װאָס איז געבאָרן געװאָרן נאָך דעם פֿלײש, האָט גערודפֿט דעם װאָס איז געװען
געבוירן נאָך דעם גייסט, אַזוי עס איז איצט.
/4:30 אָבער װאָס זאָגט דער פּסוק? וואַרפן אַרויס די דינסט און איר
זון: װאָרום דער זון פֿון דער דינסט זאָל ניט זײַן אַ ירש מיט דעם זון פֿון דעם
פריי וואָמאַן.
/4:31 דעריבער, ברידער, זײַנען מיר ניט קינדער פֿון דער דינסט, נאָר פֿון דער
פרייַ.
