גאַלאַטיאַנס
/2:1 און פֿערצן יאָר נאָך איך בין װידער אַרױפֿגעגאַנגען קײן ירושלים מיט בר-נבֿן,
            און אויך טיטוס האָט מיט מיר גענומען.
/2:2 און איך בין אַרױפֿגעגאַנגען דורך אַ התגלות, און האָב איבערגעגעבן די דאָזיקע בשורה
וואָס איך פּריידיקן צווישן די גויים, אָבער פּריוואַט צו די וואס זענען פון
שעם, טאמער איך זאל נישט לויפן, אדער איך בין געלאפן אומזיסט.
/2:3 אָבער ניט טיטוס, װאָס איז געװען מיט מיר, אַ גריכן, איז ניט געװען געצװוּנגען צו זײַן
                                                                    מילה:
/2:4 און אַז פֿון װעגן פֿאַלשע ברידער, װאָס זײַנען אַרײַנגעקומען, האָט מען ניט געװוּסט אַרײַנגעבראַכט
צו שפּיאָן אויס אונדזער פרייהייט וואָס מיר האָבן אין משיחן יאָשקע, אַז זיי
                  זאל אונדז ברענגען אין קנעכטשאפט:
/2:5 װעמען מיר האָבן געגעבן אונטערטעניק, ניט קײן שעה; אַז דער אמת
                פון די בשורה זאל פאָרזעצן מיט איר.
/2:6 אָבער פֿון די װאָס זײַנען געװען אַ ביסל, אַלץ װאָס זײ זײַנען געװען, מאַכט עס
ניט קיין ענין צו מיר: גאָט נעמט קיין מענטש ס מענטש:) פֿאַר די וואס געווען צו
זיין עפּעס אין זיצונג האָט מיר גאָרנישט צוגעגעבן:
/2:7 אָבער פֿאַרקערט, װען זײ האָבן געזען אַז די בשורה פֿון די ערלה
איז געווען באגאנגען צו מיר, ווי די בשורה פון די מילה איז געווען צו פעטרוס;
2:8 (ווארים דער וואָס האט אַקטשאַוואַלי געטאן אין פעטרוס צו די שליחים פון די
ברית מילה, דאָס זעלבע איז געווען שטאַרק אין מיר צו די גויים:)
/2:9 און אַז יעקב, כֵּיפָא, און יוֹחָנָן, װאָס זײַנען געװען זײַלן, האָבן געזען
די חֶסֶד, וואָס איז מיר געגעבּן געוואָרן, האָבּן זיי מיר געגעבּן דאָס רעכט
הענט פון חברותאשאפט; אַז מיר זאָלן גײן צו די פֿעלקער, און זײ צו
                                                      די ברית מילה.
/2:10 נאָר זײ האָבן געװאָלט, אַז מיר זאָלן געדענקען די אָרעמע; די זעלבע וואָס איך אויך
                            איז געווען פאָרויס צו טאָן.
/2:11 אָבער ווען פעטרוס איז געקומען קיין אנטיאכיע, האָב איך אים אַנטקעגנגעשטעלט ביזן פּנים, מחמת
                                 מען האָט אים באַשולדיקט.
/2:12 װאָרום אײדער עטלעכע זײַנען געקומען פֿון יעקבן, האָט ער געגעסן מיט די פֿעלקער;
אבער אז זײ זײנען געקומען, האט ער זיך צוריקגעצויגן און זיך אפגעשײדט, מורא פאר זײ
                װאָס זײַנען געװען פֿון ברית־מילה.
/2:13 און די אַנדערע ייִדן האָבן זיך אַזױ צעבראָכן מיט אים; אזוי ווי ברנבאס
אוי ך אי ז געװע ן אװעקגעפיר ט מי ט זײע ר דיסימאציע .
/2:14 אָבער אַז איך האָב געזען, אַז זײ גײען ניט אױף גערעכטיקײט אַזױ װי דער אמת פֿון
די בשורה, האָב איך געזאָגט צו פעטרוס פאַר זיי אַלע, אויב דו ביסט אַ איד,
לעבט לויטן שטייגער פון גוים, און נישט אזוי ווי די אידן, פארוואס
צווינגען דו די גוים צו לעבן אזוי ווי די אידן?
/2:15 מיר, װאָס זײַנען פֿון דער נבֿה ייִדן, און ניט זינדיקע פֿון די פֿעלקער,
/2:16 װיסן, אַז אַ מענטש איז ניט גערעכטפארטיקט דורך די מעשים פֿון דער תּוֹרה, נאָר דורך דער
אמונה פון יאָשקע משיח, אפילו מיר האָבן געגלויבט אין יאָשקע משיח, אַז מיר
זאל זיין גערעכטפארטיקט דורך די אמונה פון משיח, און נישט דורך די מעשים פון די
געזעץ: ווארים דורך די מעשים פון דער תורה וועט קיין פלייש ניט גערעכטפארטיקט ווערן.
2:17 אָבער אויב, בשעת מיר זוכן צו זיין גערעכטפארטיקט דורך משיח, מיר זיך אויך זענען
געפונען זינדיקע, איז דעריבער משיח דער מיניסטער פון זינד? חלילה.
/2:18 װאָרום אױב איך בױ װידער דאָס װאָס איך האָב פֿאַרטיליקט, מאַכט איך מיך אַ
                                                          פארברעכער.
/2:19 װאָרום דורך דער תּוֹרה בין איך טױט פֿאַר דער תּוֹרה, כּדי איך זאָל לעבן צו גאָט.
/2:20 איך בין געקרייציקט מיט משיחן, אָבער איך לעב; אָבער ניט איך, אָבער משיח
לעבט אין מיר, און דאָס לעבן וואָס איך לעב איצט אין דעם פלייש, איך לעבן דורך דעם
אמונה פון דעם זון פון גאָט, וואס האט ליב געהאט מיר, און געגעבן זיך פֿאַר מיר.
/2:21 איך פֿאַרטיליקט ניט דעם חן פֿון גאָט, װאָרום אױב גערעכטיקײט קומט דורך דעם
געזעץ, דעמאָלט משיח איז טויט אין אַרויסגעוואָרפן.