עזרא
/6:1 האָט דער מלך דָריוֹש געמאַכט אַ באַפֿעל, און מע האָט געזוכט אין הױז פֿון
די זעמלען, װאו די אוצרות זײנען געװען אײנגעלײגט אין בבל.
/6:2 און עס איז געפֿונען געװאָרן אין אַחמתא, אין דעם פּאַלאַץ װאָס אין דער פּראָװינץ
פון די מדין, אַ זעמל, און דערין איז געווען אַ רעקאָרד אַזוי געשריבן:
/6:3 אין ערשטן יאָר פֿון כורש דעם מלך האָט דער זעלביקער כורש דער מלך געמאַכט אַ
גזירה װעגן דעם הױז פֿון גאָט אין ירושלים, זאָל זײַן דאָס הױז
געבױט, דעם אָרט װוּ מע האָט געמאַכט שלאַכטאָפּפֿער, און לאָזן די
די יסודות דערפון ווערן שטארק געלייגט; זײַן הײך זעכציק
                      אײלן, און איר ברײט זעכציק אײלן;
/6:4 מיט דרײַ רײען גרױסע שטײנער, און אַ רײ נײַעם האָלץ;
       הוצאות ווערן געגעבן פון דעם מלך ס הויז:
/6:5 און אױך לאָזן די גילדערנע און זילבערנע כּלים פֿון גאָטס הױז, װאָס
נבוכדנצר האט ארויסגענומען פון דעם היכל וואס איז אין ירושלים, און
געבראכט קיין בבל, זיין געזונט און ווידער געבראכט אין דעם טעמפּל
וואָס אין ירושלים, איטלעכער צו זיין אָרט, און שטעלן זיי אין די
                                                    הױז פֿון גאָט.
/6:6 און אַצונד, תַּתנַאי, גענעראל אױף יענער זײַט טײַך, שתרבוֹזנַי, און
אײַערע חבֿרים, די אַפַרְשִׁים, װאָס אױף יענער זײַט טײַך, זאָלט איר װײַט זײַן
                                                           פון דארטן:
/6:7 לאָז אַלײן די אַרבעט פֿון דעם דאָזיקן הױז פֿון גאָט; זאל דער גענעראל פון די אידן
און די עלטסטע פֿון די ייִדן האָבן געבױט דאָס דאָזיקע הױז פֿון גאָט אין זײַן אָרט.
/6:8 און איך מאַכן אַ באַפֿעל װאָס איר זאָלט טאָן צו די עלטסטע פֿון די דאָזיקע ייִדן
פֿאַר דעם בנין פֿון דעם דאָזיקן הױז פֿון גאָט: דאָס פֿון דעם מלכס פֿאַרמעגן
די נדבות איבער דעם טייַך, גלייך הוצאות צו די
   מענטשן, כּדי זיי זאָלן ניט געשטערט ווערן.
/6:9 און װאָס זײ דאַרפֿן, אי יונגע אָקסן, און װידערס, און
שעפּסן פֿאַר די בראַנדאָפּפֿער פֿון דעם גאָט פֿון הימל, װײץ, זאַלץ, װײַן,
און אײל, אַזױ װי דער באַשטעלונג פֿון די כֹּהנים װאָס אין
ירושָלַיִם, זאָל זיי זיי געגעבּן ווערן טאָג צו טאָג;
/6:10 כּדי זײ זאָלן ברענגען שלאַכטאָפּפֿער צו דעם גאָט פֿון הימל;
און בעט פֿאַר דעם לעבן פֿון דעם מלך און פֿון זײַנע זין.
/6:11 און איך האָב געמאַכט אַ באַפֿעל, אַז איטלעכער װאָס װעט פֿאַרענדערן דאָס דאָזיקע װאָרט, זאָל לאָזן
געהילץ װערט אראפגעריםן פון זײן הױז, און זײן אויפגעשטעלט, זאל ער זײן
געהאנגען דערויף; און זײַן הױז זאָל פֿאַר דעם געמאַכט װערן אַ מיסט.
/6:12 און דער גאָט װאָס האָט דאָרטן געמאַכט װױנען זײַן נאָמען, פֿאַרטיליקט אַלע מלכים
און פֿעלקער װאָס זאָלן געבן צו זײער האַנט דאָס צו פֿאַרבײַטן און צו פֿאַרטיליקן
הױז פֿון גאָט װאָס אין ירושלים. איך דָריוש האָבּ געמאַכט אַ גזירה; לאָזן עס
                               ווערן געטאן מיט גיכקייַט.
/6:13 און תַּתנַאי, דער גענעראל פֿון דער זײַט טײַך, שתאַרבוֹזנַי, און זײערע
חבֿרים, אַזױ װי דאָס װאָס דָריוש דער מלך האָט געשיקט, אַזױ האָבן זײ
                                                     האט געשווינד.
/6:14 און די עלטסטע פֿון די ייִדן האָבן געבױט, און זײ האָבן באַגליקט אין דער שטאָט
נביאות געזאגט וועגן חגי הנביא און זכריה דעם זון פון עידו. און
זיי האָבן געבויט און פאַרענדיקט לויט דעם געבאָט פון גאָט
פון ישראל, און לויט דעם געבאָט פון כורש, און דריוש, און
                                 ארתחסתא מלך פון פּערסיע.
/6:15 און דאָס הױז איז פֿאַרענדיקט געװאָרן אױפֿן דריטן טאָג פֿון חודש אדר, װאָס
איז געװען אין זעקסטן יאָר פֿון דער מלוכה פֿון דָריוש דעם מלך.
/6:16 און די קינדער פֿון ישׂראל, די כּהנים, און די לוִיִים, און די איבעריקע
פֿון די קינדער פֿון געפֿאַנגענשאַפֿט, האָבן געהיט די חנוכּה פֿון דעם דאָזיקן הױז
                                                  גאָט מיט פרייד,
/6:17 און ער האָט אױפֿגעבראַכט פֿאַר דער חנוכּה פֿון דעם דאָזיקן הױז פֿון גאָט הונדערט אָקסן,
צװײ הונדערט װידערס, פֿיר הונדערט שעפּסן; און פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער פֿאַר אַלע
ישׂראל, צװעלף בעק, לױט דער צאָל פֿון די שבֿטים
                                                                  ישראל.
/6:18 און זײ האָבן אױפֿגעשטעלט די כֹּהנים אין זײערע אָפּטיילן, און די לוִיִים אין זײערע
קורסן, פֿאַר די דינסט פון גאָט, וואָס איז אין ירושלים; ווי עס שטייט געשריבן
                                                        אין ספר משה.
/6:19 און די קינדער פֿון געפֿאַנגענשאַפֿט האָבן געהאַלטן דעם פּסח אױפֿן פערצנטן
                                טאָג פון דער ערשטער חודש.
/6:20 װאָרום די כֹּהנים און די לוִיִים זײַנען רײניקט געװאָרן אינאײנעם, זײ אַלע זײַנען געװען
ריין, און געהרגעט דעם פסח פֿאַר אַלע קינדער פון די געפֿאַנגענשאַפֿט, און
פֿאַר זײערע ברידער, די כּהנים, און פֿאַר זיך.
/6:21 און די קינדער פֿון ישׂראל, װאָס זײַנען צוריקגעקומען פֿון געפֿאַנגענשאַפֿט, און
אַלע אַזעלכע, װאָס האָבן זיך צו זײ אָפּגעשײדט פֿון דער שמוץ
די פֿעלקער פֿון לאַנד האָבן געגעסן, צו זוכן יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל,
/6:22 און ער האָט געהאַלטן דעם יָום-טובֿ פֿון מצות זיבן טעג מיט פֿרײד, װאָרום גאָט.
האָט זיי געפרייט, און האָט איבערגעקערט דאָס האַרץ פון דעם מלך פון אשור צו
זיי, צו שטארקן זייערע הענט אין דעם ווערק פון דעם הויז פון גאָט, דעם גאָט
                                                           פון ישראל.