עזרא
/5:1 און די נבֿיאים, חגי דער נבֿיא, און זכריה דער זון פֿון עִידוֹן;
נביאות געזאגט צו די אידן וואס זענען געווען אין יהודה און ירושלים אין דעם נאָמען פון
                            דער גאָט פֿון ישׂראל, צו זײ.
/5:2 איז אױפֿגעשטאַנען זרובבל דער זון פֿון שַעלטיאֵלן, און ישוע דער זון פֿון
יוצָדָק, און האָט אָנגעהויבן בױען דאָס הױז פֿון גאָט װאָס אין ירושלים
מיט זיי זענען געווען די נביאים פון גאָט געהאָלפֿן זיי.
/5:3 אין דער זעלבער צײַט איז געקומען צו זײ טאַטנאַי דער גענעראל פֿון יענער זײַט טײַך;
און שתרבוֹזנַי, און זײערע חבֿרים, און האָבן צו זײ אַזױ געזאָגט: װער?
האָט אײַך באַפֿױלן צו בױען דאָס דאָזיקע הױז, און צו באַשטעלן די דאָזיקע װאַנט?
/5:4 האָבן מיר צו זײ געזאָגט אַזױ װי אַזױ: װאָס זײַנען די נעמען פֿון די מענער?
                                       וואָס מאַכן דעם בנין?
/5:5 אָבער דאָס אױג פֿון זײער גאָט איז געװען אױף די עלטסטע פֿון די ייִדן, װאָס זײ
האָט ניט געקענט מאַכן זיי אויפהערן, ביז די זאַך איז געקומען צו דריושען: און דערנאָך
ז ײ האב ן זי ך צוריקגעקער ט מי ט בריװ , װעג ן דע ם ענין .
/5:6 דער קאָפּיע פֿון דעם בריװ װאָס תּתַנַי, דער גענעראל פֿון דער זײַט טײַך, און
שֶתַרְבוֹזְנַי, אוּן זייַנע חֲבֵרִים, די אַפַּרְסַכִּים, וואָס זייַנען געווען אויף דעם
      זײַט דעם טײַך, געשיקט צו דָריוש דעם מלך.
/5:7 האָבן זײ אים געשיקט אַ בריװ, װאָס איז אַזױ געשריבן; צו דריוש דעם
                                                   מלך, אַלע שלום.
/5:8 זאָל װיסן דעם מלך, אַז מיר זײַנען אַרײַן אין דער פּראָװינץ פֿון יהודה צו
דאָס הױז פֿון דעם גרויסן גאָט, װאָס איז געבויט מיט גרױסע שטײנער, און
געהילץ װערט געלעגן אין די װענט, און די דאזיקע ארבעט גײט שנעל און גײט
                                                אין זייערע הענט.
/5:9 האָבן מיר געפֿרעגט די עלטסטע, און אַזױ צו זײ געזאָגט: װער האָט אײַך באַפֿױלן
צו בױען דאָס הױז, און צו מאַכן די דאָזיקע װענט?
/5:10 מיר האָבן אױך געבעטן זײערע נעמען, דיר צו באַװײַזן, כּדי מיר זאָלן אױפֿשרײַבן
נעמען פֿון די מענטשן װאָס זײַנען געװען די פֿירשטן פֿון זײ.
/5:11 און אַזױ האָבן זײ אונדז געענטפֿערט, אַזױ צו זאָגן: די קנעכט פֿון גאָט זײַנען מיר
פֿון הימל און ערד, און בױט דאָס הױז װאָס איז געבױט געװאָרן די דאָזיקע פֿיל
יארן צוריק, וואס א גרויסער מלך פון ישראל האט געבויט און אויפגעשטעלט.
/5:12 אָבער נאָכדעם װאָס אונדזערע עלטערן האָבן דערצערנט דעם גאָט פֿון הימל צו גרימצאָרן, האָט ער
האָט זיי געגעבן אין דער האַנט פון נבוכדנצר דעם מלך פון בבל
כַּשׂדים, װאָס האָט פֿאַרטיליקט דאָס דאָזיקע הױז, און אַרײַנגעפירט דאָס פֿאָלק
                                                                      בבל.
/5:13 אָבער אין ערשטן יאָר פֿון כורש דעם מלך פֿון בבֿל, דער זעלביקער מלך כורש
האָט געמאַכט אַ גזירה צו בױען דאָס דאָזיקע הױז פֿון גאָט.
/5:14 און אױך די כּלים פֿון גאָלד און זילבער פֿון גאָטס הױז װאָס
נבוכדנצר האט ארויסגענומען פון דעם בית המקדש וואס איז געווען אין ירושלים, און געבראכט
זיי אין היכל פון בבל, פון די האָט כּוֹרֵש דער מלך אַרויסגענומען
דעם טעמפּל פון בבל, און זיי זענען געווען איבערגעגעבן צו איינער וועמענס נאָמען איז געווען
שֶשְׁבַצַר, וועמען ער האָט געמאַכט גענעראל;
/5:15 און ער האָט צו אים געזאָגט: נעם די דאָזיקע כּלים, גײ, ברענג זײ אַרײַן אין היכל
װאָס אין ירושלים, און זאָל בױט װערן דאָס הױז פֿון גאָט אין זײַן אָרט.
/5:16 איז געקומען דער זעלביקער ששבצר, און האָט געשטעלט דעם פֿונדאַמענט פֿון דעם הױז פֿון
גאָט וואָס איז אין ירושלים: און פֿון אַז מאָל און ביז איצט האט עס
געווען אין בנין, און נאָך עס איז נישט פאַרטיק.
/5:17 און אַצונד, אױב עס זעט אױס פֿאַרן מלך, זאָל געזוכט װערן
דאָס מלכס אוצר הױז װאָס איז דאָרטן אין בבֿל, צי עס איז אַזױ,
אַז אַ גזירה איז געמאַכט געוואָרן וועגן כורש דעם מלך צו בױען דאָס דאָזיקע הױז פֿון גאָט
ירושָלַיִם, און זאָל דער מלך אונדז שיקן זײַן תּענוג אין דעם
                                                                    ענין.