יחזקאל
/46:1 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר; דער טױער פֿון דעם אינעװײניקסטן הױף װאָס קוקט אַקעגן
די מזרח זאָל זיין פארמאכט די זעקס אַרבעט טעג; אָבער אין שבת זאָל עס
געעפֿנט װערן, און אין טאָג פֿון שײַער לבנה װעט עס געעפֿנט װערן.
/46:2 און דער פֿירשט זאָל אַרײַנקומען דורכן פֿאָרהום פֿון יענעם טױער פֿון דרױסן;
און זאָלן שטײן בײַם טיר פֿון טױער, און די כּהנים זאָלן צוגרייטן
זײַן בראַנדאָפּפֿער און זײַנע פֿרידאָפּפֿער, און ער זאָל זיך בוקן אין דעם
דער שװעל פֿון טױער, און ער זאָל אַרױסגײן; אָבער דער טױער זאָל ניט זײַן
                                            פארמאכט ביזן אװנט.
/46:3 אַזױ זאָל דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד זיך בוקן בײַם אײַנגאַנג פֿון דעם דאָזיקן טױער
פֿאַר גאָט אין די שבתים און אין די נייַ לעוואָנע.
/46:4 און דאָס בראַנדאָפּפֿער װאָס דער פֿירשט זאָל ברענגען צו גאָט אין דער
שבת זאָל זײַן זעקס שעפּסן אָן אַ פֿעלער, און אַ װידער פֿון דרױסן
                                                        ויסמעסטונג.
/46:5 און דאָס שפּײַזאָפּפֿער זאָל זײַן אַן אֵיפֿה פֿאַר אַ װידער, און דאָס שפּײַזאָפּפֿער
װאָרום די שעפּסן װי ער זאָל קענען געבן, און אַן הין אײל צו אַן
                                                                       ephah.
/46:6 און אין טאָג פֿון נײַעם לבנה װעט עס זײַן אַ יונגן אָקס פֿון דרױסן
אַ פֿעלער, און זעקס שעפּסן, און אַ װידער; אָן אַ פֿעלער זאָלן זײ זײַן.
/46:7 און ער זאָל מאַכן אַ שפּײַזאָפּפֿער, אַן איפֿה פֿאַר אַ אָקס, און אַן
אֵיפֿה פֿאַר אַ װידער, און פֿאַר די שעפּסן אַזױ װי זײַן האַנט װעט באַקומען
                  צו, און אַן הין אײל צו אַן אֵיפֿה.
/46:8 און אַז דער פֿירשט װעט אַרײַנקומען, זאָל ער אַרײַנקומען דורכן פֿאָרױס
פֿון יענעם טױער, און ער זאָל אַרױסגײן אױף זײַן װעג.
/46:9 אָבער אַז דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד װעט קומען פֿאַר גאָט אין יום־טובֿ
סעודות, דער װאָס גײט אַרײַן דורכן צפֿון־טױער זיך צו דינען
זאָל אַרױסגײן דורכן דָרום טױער; און דער, וואס גייט אריין דורך דעם
װעג פֿון דָרום־טױער זאָל אַרױסגײן דורכן װעג פֿון צפֿון־טױער: ער
זאָל זיך ניט אומקערן דורכן װעג פֿון דעם טױער װאָס ער איז אַרײַן דורך אים, נאָר גײן
                                                אַרויס קעגן אים.
/46:10 און דער פֿירשט זאָל אַרײַן אין צװישן זײ, װען זײ גײען אַרײַן; און
             אַז זײ גײען אַרױס, װעלן זײ אַרױסגײן.
/46:11 און אין די יום־טובֿים און אין די פֿײַערונגען זאָל דאָס שפּײַזאָפּפֿער זײַן אַן
אֵיפֿה צו אַ אָקס, און אַן אֵיפֿה צו אַ װידער, און צו די שעפּסן װי ער איז
   קענען געבן, און אַן הין אײל צו אַן אֵיפֿה.
/46:12 אַצונד, װען דער פֿירשט װעט מאַכן אַ בראַנדאָפּפֿער אָדער אַ פֿרידאָפּפֿער
מנחה צו גאָט, זאָל מען אים עפֿענען דעם טױער
װאָס קוקט צו מזרח, און ער זאָל מאַכן זײַן בראַנדאָפּפֿער
און זײַנע פֿרידאָפּפֿער, אַזױ װי ער האָט געטאָן אױפֿן שבת; דערנאָך זאָל ער גײן
אַרויס; און נאָך זײַן אַרױסגײן זאָל מען פֿאַרמאַכן דעם טױער.
/46:13 זאָלסט מאַכן אַ בראַנדאָפּפֿער צו גאָט פֿון אַ לאַם פֿון דעם טאָג.
ערשט יאָר אָן אַ פֿעלער: זאָלסט עס צוגרייטן יעדן פֿרימאָרגן.
/46:14 און זאָלסט מאַכן פֿאַר אים אַ שפּײַזאָפּפֿער יעדן מאָרגן, דעם זעקסטן
אַ טייל פֿון אַן איפֿה, און אַ דריטער טייל פֿון אַן אײל, צו באַהאַלטן
די פיינע מעל; אַ שפּײַזאָפּפֿער תּמיד דורך אַן אײביקן געזעץ
                                                                   צו ה\'.
/46:15 און זײ זאָלן צוגרייטן דאָס שעפּס, און דאָס שפּײַזאָפּפֿער, און דאָס אײל;
יעדן מאָרגן פֿאַר אַ שטענדיקע בראַנדאָפּפֿער.
/46:16 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר; אויב דער פּרינץ געבן אַ מתּנה צו איינער פון זיינע זין,
זײַנע זין זאָלן זײַן איר נחלה; עס זאָל זײַן זײער אײגנטום
                                                         דורך ירושה.
/46:17 אָבער אַז ער גיט אַ מתּנה פֿון זײַן נחלה צו אײנעם פֿון זײַנע קנעכט,
זאָל זיין זיין ביז דעם יאָר פון פרייהייט; נאָכדעם זאָל ער זיך אומקערן צו דער
פֿירשט, אָבער זײַן נחלה זאָל זײַן פֿאַר זיינע זין.
/46:18 און דער פֿירשט זאָל ניט נעמען פֿון דעם פֿאָלקס נחלה דורך
דריקונג, זיי ארויסצוטרייבן פון זייער פאַרמאָג; אָבער ער זאָל געבן
זײַנע זין אַ נחלה פֿון זײַן אײגנטום, כּדי מײַן פֿאָלק זאָל ניט זײַן
איטלעכער פֿון זײַן פאַרמאָג האָט צעוואָרפן.
/46:19 נאָכדעם װי ער האָט מיך געבראַכט דורכן אַרײַנגאַנג װאָס בײַם זײַט פֿון דעם
טױער, אין די הײליקע קאַמערן פֿון די כּהנים, װאָס האָבן געקוקט אױף דעם
צפֿון: און ערשט אַ אָרט איז געװען פֿון די צװײ זײַטן צו מערב.
/46:20 האָט ער צו מיר געזאָגט: דאָס איז דער אָרט װאָס די כּהנים זאָלן קאָכן דאָס
שולדאָפּפֿער און דאָס זינדאָפּפֿער, װוּ מע זאָל באַקן דאָס פֿלײש
קרבן; אַז מע זאָל זײ ניט אַרױסטראָגן אין דעם גאָרן הױף, צו הײליקן
                                                         די מענטשען.
/46:21 און ער האָט מיך אַרױסגעבראַכט אין דעם אױסנװײניקסטן הױף, און האָט מיך געמאַכט דורכגײן
די פֿיר װינקלען פֿון הױף; און ערשט אין יעדן װינקל פֿון הױף
                                           ם׳איז געװען א הויף.
/46:22 אין די פֿיר װינקלען פֿון הױף זײַנען געװען פֿאַרהײדענע הױף פֿון פֿערציק
אײלן די לענג און דרײַסיק די ברײט: די דאָזיקע פֿיר װינקלען זײַנען געװען אײן מאָס.
/46:23 און אין זײ איז געװען אַ רײ בנין רונד אַרום, רונד אַרום זײ
פֿיר, און עס איז געמאַכט געװאָרן מיט קאָך אונטער די רײען רונד אַרום.
/46:24 האָט ער צו מיר געזאָגט: דאָס זײַנען די ערטער פֿון די װאָס קאָכן, װוּ דער
די באדינער פון דעם הויז זאלן קאָכן די שלאַכט פון די מענטשן.