יחזקאל
/39:1 דרום, דו מענטשנקינד, זאָג נבֿיאות אױף גוֹג, און זאָג: אַזױ האָט געזאָגט.
דער האר גאָט; זע, איך בין קעגן דיר, גאָג, דער הויפּט פּרינץ פון
משך ותובל:
/39:2 און איך װעל דיך אומקערן, און װעל איבערלאָזן נאָר דעם זעקסטן טייל פֿון דיר, און
װעט דיך אַרױפֿגײן פֿון צפֿון, און דיך ברענגען
אויף די בערג פון ישראל:
/39:3 און איך װעל שלאָגן דײַן בױגן פֿון דײַן לינקער האַנט, און װעל מאַכן דײַן
פײַלן אַרױספֿאַלן פֿון דײַן רעכטער האַנט.
/39:4 װעסט פֿאַלן אױף די בערג פֿון ישׂראל, דו און אַלע דײַנע מחנות,
און דאָס פֿאָלק װאָס מיט דיר: איך װעל דיך געבן צו די גראָבע
אַלע פֿױגלען, און צו די בהמות פֿון פֿעלד צו פֿאַרצערן װערן.
/39:5 אױפֿן אָפֿענעם פֿעלד װעסטו פֿאַלן, װאָרום איך האָב גערעדט, זאָגט דער
האר גאָט.
/39:6 און איך װעל שיקן אַ פֿײַער אױף מַגוג, און צװישן די װאָס װױנען אומגליקלעך אין
די אינזלען, און זיי וועלן וויסן אַז איך בין יהוה.
/39:7 און איך װעל באַקענען מײַן הײליקן נאָמען אין מיטן פֿון מײַן פֿאָלק ישׂראל; און
איך װעל זײ מער ניט לאָזן פֿאַראומרײניקן מײַן הײליקן נאָמען, און די פֿעלקער װעלן
װיסן, אַז איך בין יהוה, דער הײליקער אין ישׂראל.
/39:8 זע, עס קומט, און עס איז געשען, זאָגט גאָט דער האַר; דאָס איז דער טאָג
װאָס איך האָב גערעדט.
/39:9 און די װאָס זיצן אין די שטעט פֿון ישׂראל, װעלן אַרױסגײן, און װעלן
צינדן אין פֿײַער און פֿאַרברענען די געווער, סײַ די שילדן, סײַ די בעקלעך, די
די בױגן און די פֿײַלן, און די האַנדשטאַנגן, און די שפּיזן, און זײ זאָלן
זיבן יאָר פֿאַרברענט מיט פֿײַער:
/39:10 און זײ זאָלן ניט אַרױסנעמען קײן האָלץ פֿון פֿעלד, און ניט אָפּהאַקן
ארויס פון די וועלדער; װאָרום זײ װעלן פֿאַרברענען די געװער מיט פֿײַער, און זײ
וועט רױבן די װאָס האָבן זײ אױסגערױבט, און באַראַבען די װאָס האָבן זײ גערויבט,
זאָגט גאָט דער האַר.
/39:11 און עס װעט זײַן אין יענעם טאָג, װעל איך געבן גוֹגן אַן אָרט
דאָרטן פֿון קבֿרים אין ישׂראל, דער טאָל פֿון די פּאַסאַזשירן פֿון מזרח
דער ים, און ער וועט האַלטן די נאָז פון די פּאַסאַזשירן, און דאָרט וועט
זײ באַגראָבן גוֹג און זײַן גאַנצן המון, און מע װעט אים רופֿן „טאָל“
פון האַמאָנגאָג.
/39:12 און זיבן חדשים זאָל דאָס הױז פֿון ישׂראל באַגראָבן פֿון זײ װאָס זײ
זאל רייניקן די ערד.
/39:13 יאָ, דאָס גאַנצע פֿאָלק פֿון לאַנד זאָל זײ באַגראָבן; און עס זאָל זײ זײַן
אַ שם איז דער טאָג וואָס איך וועל געערלעכט ווערן, זאָגט גאָט דער האַר.
/39:14 און זײ װעלן דורכשניידן מענטשן מיט שטענדיקע אַרבעט דורכגײן
דאָס לאַנד צו באַגראָבן מיט די פּאַסאַזשירן די וואָס בלייבן אויף דעם פּנים
די ערד, זי צו רייניקן; נאָך דעם סוף פֿון זיבן חדשים זאָלן זײ
זוכן.
/39:15 און די פּאַסאַזשירן װאָס גײען דורכן לאַנד, װען עמיצער זעט דעם מענטשן
בײן זאָל ער אױפֿשטעלן אַ צײכן דערבײַ, ביז די באַגראָבן האָבן עס באַגראָבן
אין דעם טאָל פון האַמאָנגאָג.
/39:16 און אױך דער נאָמען פֿון דער שטאָט זאָל זײַן חַמוֹנה. אַזוי זאָלן זיי רייניקן
דאָס לאַנד.
/39:17 און דו מענטשנקינד, אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר; רעדן צו יעדער
פֿעדערדיקע פֿױגלען, און צו אַלע בהמות פֿון פֿעלד, זעצט אײַך אַרײַן,
און קומען; זאַמלט זיך פֿון אַלע זײַטן צו מײַן קרבן װאָס איך טו
שלאַכט פֿאַר דיר, אַ גרױסער קרבן אױף די בערג פֿון ישׂראל,
כּדי איר זאָלט עסן פֿלײש, און טרינקען בלוט.
/39:18 דאָס פֿלײש פֿון די גיבורים װעט איר עסן, און דאָס בלוט פֿון די פֿירשטן זאָלט איר טרינקען.
פֿון דער ערד, פֿון װידערס, פֿון לעמער, און פֿון בעק, פֿון אָקסן, אַלע
פֿעטס פֿון בשן.
/39:19 און איר זאָלט עסן פֿעט ביז איר זאַט, און בלוט זאָלט איר טרינקען ביז איר זײַט
שיכור, פון מיין קרבן וואס איך האב מקריב געווען פאר דיר.
/39:20 אַזױ װעט איר זאַט װערן בײַ מײַן טיש מיט פֿערד און רײַטװעגן, מיט
גבורים, און מיט אַלע מלחמה, זאָגט גאָט דער האַר.
/39:21 און איך װעל מאַכן מײַן פּראַכט צװישן די פֿעלקער, און אַלע פֿעלקער װעלן זען
מײַן משפּט װאָס איך האָב געטאָן, און מײַן האַנט װאָס איך האָב געלעגן אױף
זיי.
/39:22 און דאָס הױז פֿון ישׂראל װעט װיסן אַז איך בין יהוה זײער גאָט דערפֿון
טאָג און פאָרויס.
/39:23 און די פֿעלקער װעלן װיסן אַז דאָס הױז פֿון ישׂראל איז געגאַנגען אין געפֿאַנגענשאַפֿט
פֿאַר זייער זינד: ווייַל זיי האָבן שולד קעגן מיר, דעריבער האָב איך באַהאַלטן
מײַן פּנים פֿון זײ, און זײ געגעבן אין דער האַנט פֿון זײערע פֿײַנט; אַזױ איז געפֿאַלן
זיי אַלע ביי דער שווערד.
/39:24 לױט זײער אומרײנקײט און לױט זײערע פֿאַרברעכן
האָב איך געטאָן צו זײ, און פֿאַרבאָרגן מײַן פּנים פֿון זײ.
/39:25 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט; איצט װעל איך װידער ברענגען די געפֿאַנגענשאַפֿט
פֿון יעקבֿ, און האָבן רחמנות אויף דעם גאַנץ הויז פון ישראל, און וועט זיין
מקנא פאר מיין הייליקן נאמען;
/39:26 דערנאָך האָבן זײ געטראָגן זײער שאַנד, און אַלע זײערע פֿאַרברעכן
זיי האָבן פאַרטראָגן קעגן מיר, ווען זיי זיצן זיכער אין זייער לאַנד,
און קיינער האָט זיי נישט מוֹרא געהאַט.
/39:27 אַז איך האָב זײ אומגעקערט פֿון דעם פֿאָלק, און איך האָב זײ אַרױסגענומען
די לענדער פֿון זײערע פֿײַנט, און איך בין געהייליקט אין זײ אין די אױגן פֿון פֿיל
פעלקער;
/39:28 און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה זײער גאָט װאָס האָט זײ געמאַכט
װערט געפירט אין געפאַנגענשאַפֿט צװישן די פֿעלקער, אָבער איך האָב זײ אײַנגעזאַמלט
זײער לאַנד, און האָבן דאָרטן מער קײנער פֿון זײ ניט איבערגעלאָזט.
/39:29 און איך װעל מער ניט פֿאַרבאָרגן מײַן פּנים פֿון זײ, װאָרום איך האָב אױסגעגאָסן מײַן
גײַסט אױף דעם הױז פֿון ישׂראל, זאָגט גאָט דער האַר.
