יחזקאל
/22:1 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/22:2 אַצונד, דו מענטשנקינד, װעסטו משפּטן, װעסטו משפּטן די בלוטיקע שטאָט?
יאָ, זאָלסט איר װײַזן אַלע אירע אומװערדיקײטן.
/22:3 און זאָלסט זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: די שטאָט פֿאַרגיסט בלוט אין דעם
אין מיטן, כּדי איר צײַט זאָל קומען, און זי מאַכט אָפּגעטער אױף זיך
                                         פֿאַראומרײניקט זיך.
/22:4 דו ביסט שולדיק געװאָרן אין דײַן בלוט װאָס דו האָסט פֿאַרגאָסן; און האסט
האָט דיך פֿאַראומרײניקט מיט דײַנע אָפּגעטער װאָס דו האָסט געמאַכט; און דו האָסט
האָט דערנענטערט דײַנע טעג, און עס איז געקומען ביז דײַנע יאָרן.
דרום האָב איך דיך געמאַכט פֿאַר אַ חרפּה פֿאַר די פֿעלקער, און פֿאַר אַ שפּאָט
                                                       אַלע לענדער.
/22:5 די נאָנטע, און די װײַט פֿון דיר, װעלן מיט דיר שפּיצן,
     וואָס איז פאַרנאַנט און פיל ומבאַקוועם.
/22:6 זע, די פֿירשטן פֿון ישׂראל, איטלעכער איז געװען אין דיר צו זײער מאַכט
                                                     פארגיסן בלוט.
/22:7 אין דיר האָבן זײ ליכט געמאַכט פֿון פֿאָטער און מוטער, אין צװישן דיר
מיט דריקונג האָבן זײ געטאָן מיט דעם פֿרעמדן;
                                        די יתום און די אלמנה.
/22:8 האָסט פֿאַראַכט מײַנע הײליקײטן, און מײַנע שבתים האָסטסטו פֿאַרשװעכט.
/22:9 אין דיר זײַנען מענטשן װאָס טראָגן מעשׂיות צו פֿאַרגיסן בלוט, און אין דיר עסן זײ
       אויף די בערג: אין מיט דיר טוען זיי שנאה.
/22:10 אין דיר האָבן זײ אַנטפּלעקט די שאַנד פֿון זײערע עלטערן, זײ האָבן אין דיר
האָט דערנידעריקט איר וואָס איז געווען באַזונדער פֿאַר פאַרפּעסטיקונג.
/22:11 און אײנער האָט געטאָן אַ אומװערדיקײט מיט זײַן חבֿרס װײַב; און
אַן אַנדערער האָט פֿאַראומרײניקט זײַן שװער; און אן אנדער אין דיר
האָט דערנידעריקט זײַן שוועסטער, זײַן פֿאָטערס טאָכטער.
/22:12 אין דיר האָבן זײ גענומען מתּנות צו פֿאַרגיסן בלוט; דו האסט גענומען וואקסן און
פאַרמערן, און דו האָסט זשעדנע געוואונען פון דיין שכנים דורך יקסטינגשאַן,
און האָסט מיך פֿאַרגעסן, זאָגט גאָט דער האַר.
/22:13 זע, דרום האָב איך געשלאָגן מײַן האַנט פֿון דײַן אומרעכט געװינס װאָס
האָסט געמאַכט, און פֿון דײַן בלוט װאָס איז געװען אין צװישן דיר.
/22:14 קען דײַן האַרץ באַהאַלטן, אָדער דײַנע הענט קענען שטאַרק זײַן, אין די טעג װאָס איך
זאָלן זיך באַהאַנדלען מיט דיר? איך יהוה האָב עס גערעדט, און איך וועל עס טאָן.
/22:15 און איך װעל דיך צעשפּרײטן צװישן די פֿעלקער, און דיך צעשפּרײטן אין די פֿעלקער
מדינות, און װעלן פֿאַרצערן פֿון דיר דײַן אומרײנקײט.
/22:16 און זאָלסט נעמען דײַן נחלה אין דיר אין די אױגן פֿון דעם.
      פֿעלקער, און װעסט װיסן אַז איך בין יהוה.
/22:17 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/22:18 מענטשנקינד, דאָס הױז פֿון ישׂראל איז פֿאַר מיר געװאָרן שפּײַג, זײ אַלע
קופּער, און צין, און אײַזן, און בלײַ, אין מיטן אויוון; זיי
                                     זענען אפילו די זעלבער.
/22:19 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט; ווייַל איר זענט אַלע געווארן שמוץ,
אָט דעריבּער וועל איך אייך איינזאַמלען אין מיטן ירושלים.
/22:20 װי מע קלײַבט זילבער, און קופּער, און אײַזן, און בלײ, און צין, אין דער
אין מיטן אויוון צו בלאָזן אויף אים דאָס פֿײַער, אים צו צעשמעלצן; אזוי וועל איך
זאמלב דיך אין מיין גרימצאָרן און אין מיין גרימצאָרן, און איך וועל דיך דאָרטן לאָזן, און
                                                     צעשמעלצן דיך.
/22:21 יאָ, איך װעל אײַך אײַנזאַמלען, און בלאָזן אױף אײַך אין פֿײַער פֿון מײַן גרימצאָרן, און
                         איר װעט צעלאָזן װערן אין איר.
/22:22 אַזױ װי זילבער װערט צעלאָזן אין מיטן אױװן, אַזױ זאָלט איר צעלאָזן װערן.
אין דער מיטן; און איר װעט װיסן אַז איך יהוה האָב אױסגעגאָסן
                                   מײַן גרימצאָרן אױף דיר.
/22:23 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/22:24 מענטשנקינד, זאָג צו איר: דו ביסט דאָס לאַנד װאָס איז ניט רײן, און
                       גערעגנט אין דעם טאָג פון צארן.
/22:25 איז אין איר מיט אַ פֿאַרזאַמלונג פֿון אירע נבֿיאים, אַזױ װי אַ
ברויענדיק לייב ראַווענינג די רויב; זיי האָבן פֿאַרצערט נשמות; זיי האבן
גענומען די אוצר און טייַער זאכן; זיי האָבן געמאכט איר פילע אלמנות
                                                        אין דער מיט.
/22:26 אירע כּהנים האָבן פֿאַרבראָכן מײַן תּוֹרה, און מײַנע הײליקײטן האָבן פֿאַרשװעכט;
זיי האָבן קיין חילוק צווישן הייליק און חול, און אויך ניט
זײ האָבן אױסגעװיזן אַ חילוק צװישן אומרײן און צװישן רײנעם, און האָבן באַהאַלטן
זײערע אױגן פֿון מײַנע שבתים, און איך בין פֿאַרשװעכט צװישן זײ.
/22:27 אירע פֿירשטן אין איר צװישן זײ זײַנען װי װעלף, װאָס רײַבן רויב, צו
פֿאַרגיסן בלוט, און צו צעשטערן נשמות, צו באַקומען אומרעכט געווינס.
/22:28 און אירע נבֿיאים האָבן זײ אָנגעשלאָגן מיט אומגעלומפּערטן מאָרטער, זעענדיק נישטיקײט.
און זיי זאָגן שקר, אַזוי צו זאָגן: אַזוי האָט געזאָגט דער האר גאָט, ווען די
                                       גאָט האָט ניט גערעדט.
/22:29 דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד האָט גענוצט דריקונג, און געטאָן גזלן, און
האָבּן דערשראָקן דעם אָרעמאַן און דעם אָרעמאַן, יאָ, דעם פֿרעמדן האָבן זיי געדריקט
                                                              אומרעכט.
/22:30 און איך האָב געזוכט צװישן זײ אַ מאַן װאָס זאָל באַצירן די האַנגע, און
שטעל זיך פאַר מיר אין דער ריס פאַרן לאַנד, כדי איך זאָל עס ניט פאַרטיליקן.
                          אָבער איך האָב ניט געפֿונען.
/22:31 דרום האָב איך אױסגעגאָסן אױף זײ מײַן גרימצאָרן; איך האב פארנומען
זײ מיט דעם פֿײַער פֿון מײַן גרימצאָרן: זײער װעג האָב איך פֿאַרגאָלטן
                    זײערע קעפּ, זאָגט גאָט דער האַר.