יחזקאל
/19:1 און נעם אױף אַ קלאָג אױף די פֿירשטן פֿון ישׂראל;
/19:2 און זאָלסט זאָגן: װאָס איז דײַן מוטער? א ליעבע: זי האט זיך געלעגן צװישן לײבן, זי
        האט גענוצט אירע װײםע צװישן יונגע לײבן.
/19:3 און זי האָט אױפֿגעבראַכט אײנע פֿון אירע װײַבער; אַ יונגער לײב איז ער געװאָרן, און ער
געלערנט צו כאַפּן די רויב; עס האָט פֿאַרגעסן מענטשן.
/19:4 און די פֿעלקער האָבן געהערט פֿון אים; ער איז גענומען געוואָרן אין זייער גרוב, און זיי
האָט אים געבראַכט מיט קייטן אין לאַנד מִצרַיִם.
/19:5 און אַז זי האָט געזען אַז זי האָט געווארט, און איר האָפענונג איז פֿאַרלוירן געװאָרן, איז זי
האָט גענומען אַן אַנדער װײַב פֿון אירע, און האָט אים געמאַכט פֿאַר אַ יונגן לײב.
/19:6 און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען און אַראָפּ צװישן די לײבן, איז ער געװאָרן אַ יונגער לײב, און
געלערנט צו כאַפּן די רויב, און פארגעסן מענטשן.
/19:7 און ער האָט דערקענט זײערע װיסטע פּאַלאַץ, און זײערע שטעט האָט ער פֿאַרװיסט; און
װיסט איז דאָס לאַנד, און איר פֿולקײט, פֿון זײַן רעש
                                                            ברוםנדיק.
/19:8 און די פֿעלקער האָבן זיך געשטעלט אױף אים פֿון אַלע זײַטן פֿון די פּראַװינץ, און
צעשפּרייט איבער אים זייער נעץ: ער איז געווען גענומען אין זייער גרוב.
/19:9 און זײ האָבן אים אַרײַנגעזעצט אין קייטן, און האָבן אים געבראַכט צום מלך פֿון
בָּבֶל: מע האָט אים אַרײַנגעבראַכט, כּדי זײַן קָול זאָל ניט זײַן מער
                       געהערט אויף די בערג פון ישראל.
/19:10 דײַן מוטער איז װי אַ װײַנשטאָק אין דײַן בלוט, געפֿלאַנצט בײַם װאַסער;
פֿרוכט און פֿול מיט צווייגן פֿון פֿיל וואַסערן.
/19:11 און זי האָט געהאַט שטאַרקע שטעקנס פֿאַר די סעפּטערס פֿון די פֿירער, און איר
צווישן די געדיכטע צווייגן האָט זיך דערהויבן די געוואַקסן, און זי האָט זיך באַוויזן אין איר
                  הױך מיט דער פֿיל פֿון אירע צװײגן.
/19:12 אָבער זי איז אַרױסגערוקט געװאָרן אין גרימצאָרן, זי איז אַראָפּגעוואָרפֿן געװאָרן צו דער ערד, און די
מזרח-ווינט האָט פאַרטריקנט איר פרוכט: אירע שטאַרקע שטעקלעך זענען צעבראָכן און פאַרדאַרט געוואָרן;
                      דאָס פֿײַער האָט זײ פֿאַרצערט.
/19:13 און אַצונד איז זי געפֿלאַנצט אין מדבר, אין אַ טרוקענער און דאָרשטיקער ערד.
/19:14 און פֿײַער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון אַ רוט פֿון אירע צװײגן, װאָס האָט איר פֿאַרצערט.
פֿרוכט, כּדי זי האָט ניט קיין שטאַרקער רוט, צו זײַן אַ שפּיצל צו הערשן. דאס איז א
             קלאָג, און וועט זיין פֿאַר אַ קלאָג.