יחזקאל
/13:1 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/13:2 מענטשנקינד, זאָג נבֿיאות קעגן די נבֿיאים פֿון ישׂראל, װאָס זאָגן נבֿיאות, און
זאָגסט צו די, וואָס זאָגן נביאות פֿון זייער אייגענעם האַרצן: הערט איר
                                                וואָרט פון גאָט;
/13:3 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר; וויי צו די נארישע נביאים וואס גייען נאך
זייער אייגענעם גייסט, און האָבן גאָרנישט געזען!
/13:4 ישׂראל, דײַנע נבֿיאים זײַנען װי די פֿוקסן אין די מדבר.
/13:5 איר זײַט ניט אַרױפֿגעגאַנגען אין די שפּרעכן, און איר האָט ניט געמאַכט אַ האַנגע פֿאַר דעם
הױז פֿון ישׂראל צו שטײן אין דער מלחמה אין טאָג פֿון גאָט.
/13:6 זײ האָבן געזען נישטיקײט און ליגנעריש זאָג, אַזױ צו זאָגן: גאָט האָט געזאָגט;
גאָט האָט זײ ניט געשיקט, און אַנדערע האָבן געמאַכט האָפֿן אַז זײ
                       וואָלט באַשטעטיקן דעם וואָרט.
/13:7 האָט איר ניט געזען אַ פֿאַלשע זעונג, און קײן ליגן האָט איר ניט גערעדט.
זַאכָה, ווייל איר זאָגט: גאָט האָט געזאָגט; כאטש איך האב נישט גערעדט?
/13:8 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט; ווייַל איר האָט גערעדט נישטיקייט, און
געזען ליגן, דעריבער, זע, איך בין קעגן דיר, זאגט דער האר גאָט.
/13:9 און מײַן האַנט װעט זײַן אױף די נבֿיאים װאָס זעען נישטיקײט און דאָס
געטלעכע ליגן: זיי וועלן ניט זיין אין דער פאַרזאַמלונג פון מיין מענטשן, און ניט
זאָלן זײ ניט פֿאַרשריבן װערן אין דעם שרײַבן פֿון דעם הױז פֿון ישׂראל
זאָלן זײ אַרײַן אין לאַנד ישׂראל; און איר וועט וויסן אַז איך בין
                                                      דער האר גאָט.
/13:10 װײַל װײַל זײ האָבן פֿאַרפירט מײַן פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן: שלום; און
קיין שלום איז נישט געווען; און אײנער האָט אױפֿגעבױט אַ װאַנט, און זע, אַנדערע האָבן זי אױסגעטאָן
                             מיט אן אומגעהויערטער מארד:
/13:11 זאָג צו די װאָס טונקען זי מיט אומגעלומטער טײער, אַז עס װעט פֿאַלן:
עס וועט זיין אַ איבערפלוסנדיק רעגן; און איר, גרױסע האָגלשטײנער, װעט איר
    פאַלן; און אַ שטורעם װינט װעט זי צערײַסן.
/13:12 זע, אַז די מױער איז געפֿאַלן, זאָל ניט געזאָגט װערן צו אײַך: װוּ איז דער?
                   מיט וואָס איר האָט עס געפּרעגלט?
/13:13 דרום האָט געזאָגט דער האַר גאָט אַזױ; איך וועל עס אפילו צעברעכן מיט א שטורמישע
ווינט אין מיין גרימצארן; און עס וועט זיין אַ אָוווערפלאָוינג רעגן אין מיין כּעס,
און גרױסע האָגלשטײנער אין מײַן גרימצאָרן עס צו פֿאַרלענדן.
/13:14 און איך װעל צעברעכן די מױער װאָס איר האָט אָנגעטאָן מיט אומגעמאַכט
מאָר, און ברענגען עס אַראָפּ צו דער ערד, אַזוי אַז זייַן יסוד
וועט אנטפלעקט ווערן, און עס וועט פאלן, און איר וועט פארלענדט ווערן אין דער
                 און איר װעט װיסן אַז איך בין יהוה.
/13:15 און איך װעל פֿאַרטיליקן מײַן גרימצאָרן אױף דער װאַנט, און אױף די װאָס האָבן
האָט עס אָנגעשלאָגן מיט אַן אומגעלומפּערט מאַטערן, און וועט אייך זאָגן: די וואַנט איז ניט
    מער, און ניט די וואָס האָבן עס געפּרעגלט;
/13:16 װאָרום די נבֿיאים פֿון ישׂראל װאָס זאָגן נבֿיאות װעגן ירושָלַיִם, און
וואָס זען זעונגען פון שלום פֿאַר איר, און עס איז קיין שלום, האט געזאגט דער
                                                             האר גאָט.
/13:17 אַזױ, דו מענטשנקינד, קער דײַן פּנים אַקעגן דײַנע טעכטער
מענטשן, וואָס זאָגן נביאות פֿון זייער אייגן האַרץ; און זאָג נביאות קעגן
                                                                      זיי,
/13:18 און זאָלסט זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר; וויי צו די פרויען וואס נייען קישן צו
אַלע אָרעםהאָלס, און מאַכן טוך אויף דעם קאָפּ פון יעדער סטאַקס צו גיינ אַף
נשמות! וועט איר גיינ אַף די נשמות פון מיין מענטשן, און איר וועט ראַטעווען די נשמות
                          לעבעדיקע וואָס קומען צו דיר?
/13:19 און איר װעט מיך פֿאַרשװעכטן צװישן מײַן פֿאָלק פֿאַר האַנדפולן גערשטן און פֿאַר
שטיקער ברויט, צו הרגענען די נשמות, וואָס זאָלן ניט שטאַרבן, און צו ראַטעווען די
לעבעדיקע נפֿשות, וואָס זאָלן ניט לעבן, פֿון דײַן ליגן צו מײַן פֿאָלק וואָס הערט
                                                           דיין ליגט?
/13:20 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט; זע, איך בין קעגן דיין קישן,
מיט וואָס איר יאָגט דאָרט די נשמות זיי צו פליען, און איך וועל רייַסן זיי
פֿון אײַערע אָרעמס, און װעלן אַװעקלאָזן די נפֿשות, די נפֿשות װאָס איר גײגט
                                           צו מאַכן זיי פליען.
/13:21 אױך אײַערע טיכל װעל איך צערײַסן, און איך װעל מציל זײַן מײַן פֿאָלק פֿון דײַן האַנט.
און זיי וועלן מער ניט זיין אין דיין האַנט צו זיין געיאגט; און איר וועט וויסן
                                               אַז איך בין יהוה.
/13:22 װאָרום מיט ליגן האָט איר טרויעריק געמאַכט דאָס האַרץ פֿון דעם צדיק, װאָס איך
האָבן ניט געמאכט טרויעריק; און האט געשטארקט די הענט פון די רשעים, אז ער
זאָל ניט זיך אומקערן פון זיין שלעכט וועג, דורך צוזאָג אים לעבן:
/13:23 דרום זאָלט איר מער ניט זען נישטיקײט, און ניט קײן װאָרזאָגן, װאָרום איך
וועט מציל זיין מיין פאלק פון דיין האַנט, און איר וועט וויסן אַז איך בין דער
                                                                      האר.