יחזקאל
/11:1 און דער גײַסט האָט מיך אױפֿגעהױבן, און האָט מיך געבראַכט צום מזרח-טױער פֿון
דאָס הױז פֿון גאָט װאָס קוקט צו מזרח;
טױער פֿינף און צװאַנציק מאַן; צווישן וועמען איך האָב געזען יעזניה דעם זון פון עזור,
און פלטיהו דער זון פֿון בנָיָהון, פֿירשטן פֿון פֿאָלק.
/11:2 האָט ער צו מיר געזאָגט: מענטשנקינד, דאָס זײַנען די מענער װאָס האָבן אױסגעטראַכט
אומגליק, און גיט אַ שלעכטע עצה אין דער דאָזיקער שטאָט:
/11:3 װאָס זאָגן: עס איז ניט נאָענט; לאָמיר בויען הײַזער: די דאָזיקע שטאָט איז די
קאַלדראָן, און מיר זענען די פלייש.
/11:4 דרום זאָג נבֿיאות אױף זײ, זאָג נבֿיאות, מענטשנקינד.
/11:5 און דער גײַסט פֿון גאָט איז געפֿאַלן אױף מיר, און האָט צו מיר געזאָגט: רעד; אזוי
זאָגט גאָט; אַזױ האָט איר געזאָגט, הױז פֿון ישׂראל, װאָרום איך קען דעם
זאכן וואָס קומען אין דיין מיינונג, יעדער פון זיי.
/11:6 איר האָט געמערט אײַערע דערשלאָגענע אין דער דאָזיקער שטאָט, און איר האָט אָנגעפֿילט די
גאסן דערפון מיט די דערשלאָגענע.
/11:7 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט; אײַערע דערשלאָגענע, וועמען איר האָט געלייגט אין דער
אין דער מיטן זײַנען זײ דאָס פֿלײש, און די דאָזיקע שטאָט איז דער קעסל; אָבער איך
װעט דיך אַרױסגײן פֿון צװישן אים.
/11:8 איר האָט מורא פֿאַר שװערד; און איך װעל ברענגען אױף אײַך אַ שװערד, זאָגט דער
האר גאָט.
/11:9 און איך װעל אײַך אַרױסברענגען פֿון איר צװישן, און װעל אײַך געבן אין דער שטאָט
הענט פֿון פֿרעמדע, און װעלן טאָן אַ משפּט צװישן אײַך.
/11:10 דורכן שװערד װעט איר פֿאַלן; איך וועל דיך משפּטן אין דעם געמאַרק פֿון ישׂראל;
און איר װעט װיסן אַז איך בין יהוה.
/11:11 די דאָזיקע שטאָט זאָלט ניט זײַן אײַער קעסל, און איר זאָלט ניט זײַן צום פֿלײש
אין דער מיטן; אָבער איך װעל דיך משפּטן אין דעם געמאַרק פֿון ישׂראל.
/11:12 און איר װעט װיסן אַז איך בין יהוה, װאָרום איר זענט ניט געגאַנגען אין מײַן האַנט
געזעצן, און מײַנע משפּטים האָבן ניט געטאָן, נאָר איך האָב געטאָן לויט די שטייגער
פֿון די פֿעלקער װאָס רונד אַרום דיר.
/11:13 און עס איז געװען, אַז איך האָב נבֿיאות געזאָגט, איז פּלַטיָהו דער זון פֿון בנָיָהון.
געשטארבן. און איך בין אַראָפּגעפאַלן אויף מיין פּנים, און איך געשריגן מיט אַ הויך קול, און
האָט געזאָגט: אָ, גאָט דער האַר! װעסט דו מאַכן אַ גאַנצן סוף פֿון דעם איבערבלײַב פֿון ישׂראל?
/11:14 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן:
/11:15 מענטשנקינד, דײַנע ברידער, דײַנע ברידער, די מענער פֿון דײַן משפּחה, און
דאָס גאַנצע הױז פֿון ישׂראל זײַנען זײ װאָס די באַװױנער פֿון זײ
ירושָלַיִם האָט געזאָגט: גײט אַװעק פֿון גאָט, צו אונדז איז דאָס דאָזיקע לאַנד
געגעבן אין פאַרמעגן.
/11:16 דרום זאָג: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר; כאט ש אי ך הא ב ז ײ װײ ט געװארפן
אַוועק צווישן די פֿעלקער, און כאָטש איך האָב זיי צעוואָרפן צווישן די
לענדער, אָבער איך וועל זיי זיין ווי אַ קליין מיזבייעך אין די לענדער
וואו זיי וועלן קומען.
/11:17 דרום זאָג: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר; איך וועל דיך אפילו קלייַבן פון די
פֿעלקער, און זאָלסט אײַך אײַנזאַמלען פֿון די לענדער װאָס איר זײַט געװען
צעשפּרייט, און איך וועל געבן איר ארץ ישראל.
/11:18 און זײ װעלן אַהין קומען, און זײ װעלן אָפּנעמען דאָס גאַנצע מיאוס
אירע זאכען און אַלע אירע אומװערדיקײטן פֿון דאָרטן.
/11:19 און איך װעל זײ געבן אײן האַרץ, און װעל אַרײַנגעבן אַ נײַעם גײַסט אין אײַך;
און איך װעל אַרױסנעמען דאָס שטײנערנע האַרץ פֿון זײער פֿלײש, און װעל זײ געבן
אַ האַרץ פון פלייש:
/11:20 כּדי זײ זאָלן גײן אין מײַנע חוקים, און היטן מײַנע געזעצן און טאָן
און זײ װעלן מיר זײַן צום פֿאָלק, און איך װעל זײ זײַן צו גאָט.
/11:21 אָבער די װאָס זײער האַרץ גײט נאָך דעם האַרץ פֿון זײער שװער
זאַכן און זײערע אומװערדיקײטן װעל איך פֿאַרגינען זײער װעג אױף זײערע
אײגענע קעפ, זאָגט גאָט דער האַר.
/11:22 און די כּרובֿים האָבן אױפֿגעהױבן זײערע פֿליגלען, און די רעדער לעבן זײ;
און די פּראַכט פֿון דעם גאָט פֿון ישׂראל איז געװען איבער זײ פֿון אױבן.
/11:23 און די פּראַכט פֿון גאָט איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון מיטן שטאָט, און האָט זיך געשטעלט
אויפן באַרג וואָס איז אין מזרח זייט פון דער שטאָט.
/11:24 דערנאָך האָט מיך דער גײַסט אױפֿגענומען, און האָט מיך געבראַכט אין אַ זעונג דורך דעם
רוּחַ הָאֱלֹהִים לְכַשְׂדַּע, לְגַבֵּיהּ. אַזוי די זעאונג אַז
איך האב געזען געגאנגען אַרויף פון מיר.
/11:25 און איך האָב גערעדט צו זײ פֿון די געפֿאַנגענשאַפֿט אַלץ װאָס גאָט האָט געהאַט
האָט מיר געװיזן.
