יחזקאל
/9:1 און ער האָט געשריגן אין מײַנע אױערן מיט אַ הױכן קָול, אַזױ צו זאָגן: מאַכט זײ דאָס
האָבן באַפֿאַלן איבער דער שטאָט צו דערנענטערן זיך, איטלעכער מיט זײַן
צעשטערן וואָפן אין זיין האַנט.
/9:2 און ערשט זעקס מענטשן זײַנען געקומען פֿון װעג פֿון דעם העכערן טױער װאָס ליגט
צו צפֿון, און איטלעכער אַ שחיטה אין זײַן האַנט; און איינער
מענטש צווישן זיי איז געווען אנגעטאן מיט לתונט, מיט אַ שרייבערס טינטהאָרן ביי זיין
זײַט, און זײ זײַנען אַרײַנגעגאַנגען, און האָבן זיך געשטעלט לעבן דעם קופּערנעם מזבח.
/9:3 און די פּראַכט פֿון דעם גאָט פֿון ישׂראל איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון דעם כּרובֿ,
װאָרום ער איז געװען צו דער שװעל פֿון הױז. און ער האָט גערופֿן צו דער
מענטש אנגעטאן מיט לתונט, וואס האט געהאט ביי זיין זייט דעם שרייבערס טינטהאָרן;
/9:4 און גאָט האָט צו אים געזאָגט: גײ דורכן מיטן שטאָט
אין מיטן ירושלים, און האָט געשטעלט אַ צייכן אויף די שטערן פון די מענטשן
וואָס זיפץ און דאָס געשריי פאַר אַלע אומװערדיקײטן װאָס װערן געטאָן אין דער
צווישן דערפון.
/9:5 און צו די אַנדערע האָט ער געזאָגט אין מײַנע אױערן: גײט נאָך אים דורך דורך דעם
שטאָט, און שלאָג: זאָל ניט אײַער אױג שוינען, און ניט דערבאַרימען.
/9:6 טײטן גאַנצן אַלט און יונג, בײדע דינסטן, און קלײנע קינדער, און װײַבער;
אָבער גענענט ניט צו קיינעם אויף וועמען דער צייכן איז; און אָנהייבן ביי מיין
מיזבייעך. דעמאלט האבן זיי אנגעהויבן מיט די אלטע מענטשן וואס זענען געווען פאר די
הויז.
/9:7 און ער האָט צו זײ געזאָגט: פֿאַראומרײניקט דאָס הױז, און פֿילט אָן די הױף מיט די הױפֿן
דערהרגעט: גיי אַרויס. און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, און האָבן געטײט אין שטאָט.
/9:8 און עס איז געװען, בעת זײ האָבן זײ דערהרגעט, און איך בין געבליבן
איך בין געפֿאַלן אויף מײַן פּנים, און איך האָב געשריען, און איך האָב געזאָגט: אָ, גאָט דער האַר! וועסטו צעשטערן
דאָס גאַנצע איבעריקע פֿון ישׂראל אין דײַן אױסגיסן פֿון דײַן גרימצאָרן אױף ירושלים?
/9:9 האָט ער צו מיר געזאָגט: די זינד פֿון דעם הױז פֿון ישׂראל און פֿון יהודה איז
זייער גרויס, און דאָס לאַנד איז פול מיט בלוט, און די שטאָט איז פול מיט
פֿאַרדראָס, װאָרום זײ זאָגן: גאָט האָט פֿאַרלאָזן די ערד און די
גאָט זעט ניט.
/9:10 און אױך מיר, מײַן אױג װעט ניט שױנען, און איך װעל ניט דערבאַרימען,
אָבער איך װעל פֿאַרגינען זײער װעג אױף זײער קאָפּ.
/9:11 און ערשט דער מאַן אָנגעטאָן מיט לײַנען, װאָס האָט געהאַט דעם טינטהאָרן בײַ זײַן האַנט.
זײַט, האָט איבערגעגעבן די זאַך, אַזױ צו זאָגן: איך האָב געטאָן אַזױ װי דו האָסט באַפֿױלן
מיר.
