עקסאָדוס
/22:1 אַז אַ מאַן װעט גנבֿען אַן אָקס אָדער אַ שאָף, און װעט אים שעכטן, אָדער פֿאַרקױפֿן; ער
זאָל אומקערן פֿינף רינדער פֿאַר אַן אָקס, און פֿיר שאָף פֿאַר אַ שאָף.
/22:2 אױב אַ גנבֿ װערט געפֿונען צעברעכן, און געשלאָגן װערט, און ער זאָל שטאַרבן, זאָל זײַן
קײן בלוט װערט פֿאַר אים ניט פֿאַרגאָסן.
/22:3 אַז די זון װעט אױפֿגײן אױף אים, װעט פֿאַר אים פֿאַרגאָסן װערן בלוט; פאר אים
זאָל מאַכן פול רעסטיטוציע; אַז ער האָט גאָרנישט, זאָל ער פֿאַרקױפֿט װערן
פאר זײן גניבה.
/22:4 אױב די גנבֿה װעט געװיס געפֿונען װערן לעבעדיק אין זײַן האַנט, צי דאָס איז אָקס, אָדער
טאָכעס אָדער שעפּס; ער זאָל צוריקקערן טאָפּל.
/22:5 אַז אַ מאַן װעט מאַכן עסן אַ פֿעלד אָדער אַ װײַנגאָרטן, און ער װעט אַרײַנטאָן
זײַן בהמה, און זאָל פֿיטערן אין אַן אַנדער מענטשנס פֿעלד; פון די בעסטער פון זיין אייגן
פֿעלד, און פֿון דעם בעסטן פֿון זײַן װײַנגאָרטן, זאָל ער דערשלאָגן.
/22:6 אַז אַ פֿײַער װעט אױסברעכן און כאַפּן אין דערנער, אַזױ זאָלן די שטױפֿן תּבֿואה, אָדער
די שטייענדיקע תּבֿואה, אָדער דאָס פֿעלד, ווערט דערמיט פֿאַרצערט; ער וואס האט אנגעצונדן
דאָס פֿײַער זאָל פֿאַרזיכערן.
/22:7 אַז אַ מאַן װעט געבן צו זײַן חבֿר געלט אָדער זאַכן צו היטן, און דאָס
געגנבעט ווערן פון דעם מאן\'ס הויז; אויב דער גנב ווערט געפונען, זאל ער באצאלן
טאָפּל.
/22:8 אױב דער גנבֿ װערט ניט געפֿונען, זאָל געבראַכט װערן דעם האַר פֿון הױז
צו די ריכטער, צו זען צי ער האָט צוגעלייגט זיין האַנט צו זיין האַנט
חבר ס סחורה.
/22:9 פֿאַר אַלע שולד, סײַ פֿאַר אָקס, פֿאַר אײזל, פֿאַר שאָף,
פאר מלבושים, אדער פאר יעדע פארלוירענע זאך, וואס אן אנדערער טענה\'ט
צו זיין זיין, די סיבה פון ביידע פּאַרטיעס זאָל קומען פֿאַר די ריכטער; און
װעמען די ריכטער זאָלן פֿאַרמישפּטן, זאָל ער צאָלן טאָפּל צו זײַן חבֿר.
/22:10 אַז אַ מאַן גיט צו זײַן חבֿר אַן אײזל, אָדער אַן אָקס, אָדער אַ שאָף, אָדער עפּעס אַן אײזל.
חיה, צו האַלטן; און עס שטאַרבט, אָדער שאַטן װערן, אָדער פֿאַרטריבן װערן, קײנער זעט ניט
עס:
/22:11 און אַ שבועה פֿון גאָט זאָל זײַן צװישן זײ בײדן, װאָס ער האָט ניט
לייגן זיין האַנט צו זיין חבר ס סכוירע; און דער בעל־הבית זאָל זײַן
נעם דערפון, און ער זאָל עס ניט גוטן.
/22:12 און אױב עס װערט געגנבעט פֿון אים, זאָל ער צוריקגעבן דעם אײגנטימער
דערפון.
/22:13 אױב עס װערט צעריסן, זאָל ער עס ברענגען צום עדות, און ער זאָל
ניט מאַכן גוט וואָס איז געווען צעריסן.
/22:14 און אַז אַ מאַן באָרגט עפּעס פֿון זײַן חבֿר, און עס װערט שאַטן אָדער שטאַרבן,
ווייל דער בעל-הבית איז נישט מיט אים, זאָל ער עס גוטן.
/22:15 אָבער אױב זײַן אײגנטימער איז מיט אים, זאָל ער עס ניט גוטן, אױב עס איז
אַ שכר זאַך, עס איז געקומען פֿאַר זיין שכר.
/22:16 און אַז אַ מאַן װעט פֿאַרפֿירן אַ דינסט װאָס איז ניט פֿאַרהאָבן, און װעט ליגן מיט איר,
זאָל זי זי פֿאַרזיכערן פֿאַר זײַן װײַב.
/22:17 אױב איר פֿאָטער װיל זי אים ניט געבן, זאָל ער באַצאָלן געלט
לױט די נדבֿה פֿון די בתולים.
/22:18 אַ מכשפה זאָלסטו ניט לאָזן לעבן.
/22:19 איטלעכער װאָס ליגט מיט אַ בהמה, זאָל טײטן געטײט װערן.
/22:20 דער װאָס שלאַכטן צו יעדן גאָט, אַחוץ צו גאָט נאָר, ער זאָל זײַן
גאָר חרובֿ.
/22:21 זאָלסט ניט אָנרירן דעם פֿרעמדן, און אים ניט דריקן, װאָרום איר זײַט געװען.
פֿרעמדע אין לאַנד מִצרַיִם.
/22:22 איר זאָלט ניט פּײַניקן קײן אַלמנה און קײן יתום.
/22:23 אױב דו װעסט זײ פּײַניקן, און זײ שרײַען גאָר צו מיר, װעל איך
פֿאַרװאָס הערן זײער געשרײ;
/22:24 און מײַן גרימצאָרן װעט װערן, און איך װעל דיך טײטן מיט דער שװערד; און דיין
ווייבער וועלן זיין אלמנות, און אייערע קינדער יתום.
/22:25 אַז דו לײענט געלט צו עמיצער פֿון מײַן פֿאָלק װאָס איז אָרעם פֿון דיר, זאָלסטו
זאָלסט ניט זײַן פֿאַר אים װי אַ װאָכער, און זאָלסט ניט אַרױפֿלײגן אױף אים קײן װאָך.
/22:26 אַז דו װעסט נעמען דײַן חבֿרס קלײד אין משכון, זאָלסטו
גיט אים איבער, אַז די זון גייט אונטער.
/22:27 װאָרום דאָס איז נאָר זײַן צודעק, דאָס איז זײַן קלײד פֿאַר זײַן הױט;
זאל ער שלאפן? און עס װעט זײַן, אַז ער װעט צו מיר שרײַען
איך װעל הערן; װאָרום איך בין חן.
/22:28 זאָלסט ניט באַשולדיקן די געטער, און ניט שעלטן דעם פֿירשט פֿון דײַן פֿאָלק.
/22:29 זאָלסט ניט אָפּהאַלטן דעם ערשטן פֿון דײַנע רייפּע פֿרוכטן און פֿון דײַנע
משחים: דעם בכָור פֿון דײַנע זין זאָלסטו מיר געבן.
/22:30 אַזױ זאָלסטו טאָן מיט דײַנע רינדער און מיט דײַנע שאָף: זיבן טעג.
מיט זײַן דאַם זאָל עס זײַן; אויפן אַכטן טאָג זאָלסטו מיר עס געבן.
/22:31 און הײליקע מענטשן זאָלט איר מיר זײַן, און קײן פֿלײש װאָס איז זאָלט איר ניט עסן.
צעריסן פון בהמות אין פעלד; איר זאָלט עס וואַרפן צו די הינט.
