עקסאָדוס
/20:1 און גאָט האָט גערעדט אַלע די דאָזיקע װערטער, אַזױ צו זאָגן:
/20:2 איך בין יהוה דײַן גאָט, װאָס האָב דיך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם,
ארויס פון הויז פון קנעכטשאפט.
/20:3 קײן אַנדערע געטער זאָלסטו ניט האָבן פֿאַר מיר.
/20:4 זאָלסט דיר ניט מאַכן קײן געשניטן בילד, און קײן געשטאַלט
זאַך וואָס איז אין הימל אויבן, אָדער וואָס איז אויף דער ערד אונטן, אָדער וואָס
איז אין וואַסער אונטער דער ערד:
/20:5 זאָלסט זיך ניט בוקן צו זײ, און זײ ניט דינען, װאָרום איך יהוה.
דיין גאָט בין אַ ייפערטזיכטיק גאָט, וויזיט די זינד פון די עלטערן אויף דעם
קינדער ביז דריטן און פערטן דור פון די וואס האבן מיך פיינט;
/20:6 און טוט רחמנות צו טױזנטן פֿון די װאָס האָבן מיך ליב, און היטן מײַן
מצוות.
/20:7 זאָלסט ניט אָנטאָן דעם נאָמען פֿון יהוה דײַן גאָט; פֿאַר גאָט
וועט ניט האַלטן דעם שולד וואָס נעמט זיין נאָמען אין אַרויסגעוואָרפן.
/20:8 געדענק דעם שבת, אים צו הײליקן.
/20:9 זעקס טעג זאָלסטו מיען, און טאָן אַלע דײַנע אַרבעט;
/20:10 אָבער דער זיבעטער טאָג איז דער שבת פֿון יהוה דײַן גאָט, אין אים זאָלסטו
טו ניט קיין אַרבעט, דו און דײַן זון, און דײַן טאָכטער, דײַן קנעכט,
און דײַן דינסט, און דײַן בהמה, און דײַן פֿרעמדע װאָס אין דײַן
טויערן:
/20:11 װאָרום אין זעקס טעג האָט גאָט געמאַכט הימל און ערד, דעם ים, און אַלץ װאָס אין
זײ זײַנען געװען, און האָבן גערוט אױפֿן זיבעטן טאָג; דרום האָט גאָט געבענטשט דעם
שבת, און האָט אים געהייליקט.
/20:12 הערט כּבֿוד דײַן פֿאָטער און דײַן מוטער, כּדי דײַנע טעג זאָלן לענגערן אױף דעם
לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר.
/20:13 זאָלסט ניט טײטן.
/20:14 זאָלסט ניט מזנה זײַן.
/20:15 זאָלסט ניט גנבענען.
/20:16 זאָלסט ניט זאָגן פֿאַלשע עדות אױף דײַן חבֿר.
/20:17 זאָלסט ניט באַגערן דײַן חבֿרס הױז, זאָלסט ניט באַגערן דײַן
חבֿרס װײַב, ניט זײַן דינסט, ניט זײַן דינסט, אָדער זײַן אָקס,
אדער זיין אייזל, און קיין זאך וואס איז פון דיין חבר.
/20:18 און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געזען די דונערן, און די בליץ, און די
קָול פוּן שוֹפֶר, אוּן רוּיכֶן הַבַּרְג, אוּן אַז דֶעם הָאט הָאט גִיזָאגְט
זיי האָבן עס אַוועקגענומען, און זיך געשטעלט פון דער ווײַט.
/20:19 האָבן זײ געזאָגט צו משהן: רעד מיט אונדז, און מיר װעלן הערן;
ניט גאָט רעדן מיט אונדז, טאָמער מיר שטאַרבן.
/20:20 האָט משה געזאָגט צום פֿאָלק: זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום גאָט איז געקומען אײַך צו פּרוּװן.
און כּדי זײַן מורא זאָל זײַן פֿאַר אײַערע פּנימער, אַז איר זאָלט ניט זינדיקן.
/20:21 און דאָס פֿאָלק איז געשטאַנען פֿון דער װײַטן, און משה האָט זיך גענענט צו דער געדיכט
פינצטערניש ווו גאָט איז געווען.
/20:22 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: אַזױ זאָלסטו זאָגן צו די קינדער פֿון
ישׂראל, איר האָט געזען אַז איך האָב גערעדט מיט אײַך פֿון הימל.
/20:23 איר זאָלט ניט מאַכן מיט מיר געטער פֿון זילבער, און איר זאָלט אײַך ניט מאַכן
געטער פון גאָלד.
/20:24 אַ מזבח פֿון ערד זאָלסטו מיר מאַכן, און זאָלסט אױף אים שלאַכטן.
דײַנע בראַנדאָפּפֿער, און דײַנע פֿרידאָפּפֿער, דײַנע שאָף, און דײַנע רינדער.
אין אַלע ערטער װאָס איך שרײַב מײַן נאָמען װעל איך קומען צו דיר, און איך װעל
בענטשן דיך.
/20:25 און אַז דו װעסט מיר מאַכן אַ מזבח פֿון שטײן, זאָלסטו אים ניט בױען פֿון
געהאַקן שטיין: ווארים אויב דו האָסט אויפגעהויבן דיין געצייג אויף אים, האָסטו עס פֿאַראומרײניקט.
/20:26 און זאָלסט ניט אַרױפֿגײן מיט טרעפּ צו מײַן מזבח, כּדי דײַן שאַנד זאָל זײַן.
ניט דיסקאַווערד אויף עס.
