עקסאָדוס
/17:1 און די גאַנצע עדה פֿון די קינדער פֿון ישׂראל איז אַװעקגעגאַנגען פֿון דעם
מדבר פון זינד נאָך זייער נסיעה, לויט דעם געבאָט פון
און גאָט האָט געטאָן אין רפידים, און קײן װאַסער איז ניט געװען פֿאַרן פֿאָלק
                                                           צו טרינקן.
/17:2 און דאָס פֿאָלק האָט זיך געקריגט מיט משהן, און האָט געזאָגט: גיב אונדז דאָס װאַסער
מיר מעגן טרינקען. האָט משה צו זײ געזאָגט: פֿאַר װאָס קריגט איר זיך מיט מיר? דעריבער
                                         צי פּרוּװן איר גאָט?
/17:3 און דאָס פֿאָלק האָט דאָרטן דאָרשט נאָך װאַסער; און דאָס פֿאָלק האָט געמורמלט קעגן
האָט משה געזאָגט: פֿאַר װאָס האָסטו אונדז אַרױסגעצױגן פֿון דעם
מצרים, צו טייטן אונדז און אונדזער קינדער און אונדזער פיך מיט דאָרשט?
/17:4 און משה האָט אױסגערופֿן צו גאָט, אַזױ צו זאָגן: װאָס זאָל איך טאָן צו דעם דאָזיקן פֿאָלק?
              זיי זענען כּמעט גרייט מיר צו שטיין.
/17:5 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: גײ װײַטער פֿאַרן פֿאָלק, און נעם מיט
דיך פֿון די עלטסטע פֿון ישׂראל; און דײַן רוט מיט װאָס דו האָסט געשלאָגן דעם
                    טײַך, נעם אין דײַן האַנט, און גײ.
/17:6 זע, איך שטײ דאָרטן פֿאַר דיר אױפֿן פֿעלדז אין חורב; און דו
װעסט שלאגן דעם פעלז, און עס װעט ארויסקומען װאםער פון אים, אז דער
מען מעג טרינקען. און משה האָט אַזױ געטאָן אין די אױגן פֿון די עלטסטע פֿון ישׂראל.
/17:7 און ער האָט גערופֿן דעם נאָמען פֿון דעם אָרט מַסָה, און מריבֿה, פֿון װעגן דעם
טענהנדיק אויף די קינדער פֿון ישׂראל, און װײַל זײ האָבן געפרואווט גאָט,
אַזוי צו זאָגן: איז ה\' צווישן אונדז אָדער נישט?
/17:8 און עַמָלק איז געקומען, און האָט מלחמה געהאַלטן מיט ישׂראל אין רפידים.
/17:9 און משה האָט געזאָגט צו יהוֹשוען: קלײַב אונדז אױס מענער, און גײ אַרױס, מלחמה מיט
עמלק: מארגן וועל איך שטיין אויפן שפּיץ בערגל מיט דער רוט
                                         גאָט אין מיין האַנט.
/17:10 האָט יהוֹשועַ געטאָן אַזױ װי משה האָט צו אים געזאָגט, און האָט מלחמה געהאַלטן מיט עמלק
משה, אַהרן און חור זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אױפֿן שפּיץ באַרג.
/17:11 און עס איז געװען, װי משה האָט אױפֿגעהױבן זײַן האַנט, איז ישׂראל געװען שטאַרק.
און אַז ער האָט אַראָפּגעלאָזט זײַן האַנט, האָט עמלק געליטן.
/17:12 אָבער משהס הענט זײַנען געװען שװער; און זײ האָבן גענומען אַ שטײן, און האָבן אים אונטערגעלײגט
אים, און ער איז געזעסן אויף אים; און אַהרן און חור האָבן אױפֿגעשטעלט זײַנע הענט, דער אײנער
פון איין זייט, און פון דער צווייטער זייט; און זײַנע הענט זײַנען געװען
    שטענדיק ביז דעם אַראָפּגיין פון דער זון.
/17:13 און יהוֹשועַ האָט צערודערט עַמָלק און זײַן פֿאָלק מיט דעם שאַרף פֿון שװערד.
/17:14 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: שרײַב דאָס פֿאַר אַן אָנדענק אין אַ בוך, און
איבערחזרן עס אין די אויערן פון יהושוע, וואָרעם איך וועל גאָר ויסשליסן די
     דערמאָנונג פֿון עמלק פֿון אונטערן הימל.
/17:15 און משה האָט געבױט אַ מזבח, און ער האָט גערופֿן זײַן נאָמען יהוה-נשי.
/17:16 װאָרום ער האָט געזאָגט: װײַל גאָט האָט געשװאָרן, אַז גאָט װעט האָבן מלחמה
                                   מיט עמלק פון דור צו דור.