עקסאָדוס
/7:1 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: זע, איך האָב דיך געמאַכט פֿאַר פַּרעהן פֿאַר אַ גאָט;
און דײַן ברודער אַהרן זאָל זײַן דײַן נבֿיא.
/7:2 זאָלסט רעדן אַלץ װאָס איך באַפֿױלן דיר, און דײַן ברודער אַהרן זאָל
רעד צו פַּרעהן, ער זאָל שיקן די קינדער פֿון ישׂראל פֿון זײַן לאַנד.
/7:3 און איך װעל האַרטן פַּרעהס האַרץ, און װעל מערן מײַנע צײכנס און מײַנע װוּנדער
אין לאַנד מִצרַיִם.
/7:4 אָבער פַּרעה װעט ניט צוהערן צו אײַך, איך זאָל אַרױפֿלײגן מײַן האַנט
מִצרַיִם, און ברענג אַרױס מײַנע חיל, און מײַן פֿאָלק די קינדער פֿון
ישראל, ארויס פון לאַנד מצרים דורך גרויס משפטים.
/7:5 און די מִצרים װעלן װיסן אַז איך בין יהוה, װען איך װעל אױסשטרעקן
מײַן האַנט אױף מִצרַיִם, און אַרױסגײן די קינדער פֿון ישׂראל פֿון צװישן
זיי.
/7:6 און משה און אַהרן האָבן געטאָן אַזױ װי גאָט האָט זײ באַפֿױלן, אַזױ האָבן זײ געטאָן.
/7:7 און משה איז געװען אַכציק יאָר אַלט, און אַהרן דרײַ און אַכציק יאָר
אַלט, ווען זיי האָבן גערעדט צו פַּרעהן.
/7:8 און גאָט האָט גערעדט צו משהן און צו אַהרן, אַזױ צו זאָגן:
/7:9 װען פַּרעה װעט רעדן צו אײַך, אַזױ צו זאָגן: מאַכט אײַך אַ נס, דענצמאָל
זאָלסט זאָגן צו אַהרן: נעם דײַן שטעקן, און וואַרף אים פֿאַר פַּרעהן, און
עס װעט װערן אַ שלאַנג.
/7:10 און משה און אַהרן זײַנען אַרײַנגעגאַנגען צו פַּרעהן, און זײ האָבן געטאָן אַזױ װי גאָט
האָט אַהרן באַפֿױלן, און אַהרן האָט אַראָפּגעװאָרפֿן זײַן רוט פֿאַר פַּרעהן, און פֿריִער
זיינע קנעכט, און עס איז געווארן אַ שלאַנג.
/7:11 האָט פַּרעה אױך גערופֿן די חכמים און די מכשפים;
די מכשפים פון מִצרַיִם, האָבן זיי אויך געטאָן מיט זייערע
ענטשאַנמאַנץ.
/7:12 װאָרום זײ האָבן אַראָפּגעװאָרפֿן איטלעכער זײַן רוט, און זײ זײַנען געװאָרן שלאַנגען, אָבער
אַהרנס רוט האָט אײַנגעשלונגען זייערע שטעקנס.
/7:13 און ער האָט האַרט פַּרעהס האַרץ, און ער האָט ניט צוגעהערט צו זײ; ווי די
האָט גאָט געזאָגט.
/7:14 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: פַּרעהס האַרץ איז פֿאַרהאַרטערט, ער האָט אָפּגעזאָגט.
צו לאָזן די מענטשן גיין.
/7:15 גײ צו פַּרעהן אין דער פֿרי; זע, ער גײט אַרױס צום װאַסער;
און זאָלסט שטײן בײַם ברעג טײַך קעגן זײַן קומען; און די רוט
װאָס איז פֿאַרקערט געװאָרן צו אַ שלאַנג, זאָלסטו נעמען אין דײַן האַנט.
/7:16 און זאָלסט זאָגן צו אים: יהוה דער גאָט פֿון די עבֿרים האָט מיך געשיקט.
צו דיר, אַזױ צו זאָגן: לאָז אַװעק מײַן פֿאָלק, זײ זאָלן מיר דינען אין דער
מדבר, און זע, ביז איצט האסטו ניט געהערט.
/7:17 אַזױ האָט געזאָגט גאָט: אין דעם זאָלסטו װיסן אַז איך בין יהוה;
איך וועל שלאָגן מיט דעם שטעקן וואָס איז אין מיין האַנט אויף די וואסערן וואָס זענען
אין טײַך, און זײ װעלן פֿאַרקערט װערן אין בלוט.
/7:18 און די פֿיש װאָס אין טײַך װעט שטאַרבן, און דער טײַך װעט שטינקען;
און די מִצרַיִם זאָלן ניט געניסן פֿון טרינקען פֿון דעם װאַסער פֿון טײַך.
/7:19 און גאָט האָט גערעדט צו משהן: זאָג צו אַהרֹנען: נעם דײַן שטעקן, און שטרעק אױס.
אַרױס דײַן האַנט אױף די װאַסערן פֿון מִצרַיִם, אױף זײערע שטראָמען, אױף זײערע
טײַכן, און אױף זײערע װאַסערן, און אױף אַלע זײערע װאַסער־באַרמען, דאָס
זיי קענען ווערן בלוט; און אַז עס זאָל זיין בלוט איבער אַלע די
לאַנד מִצרַיִם, סײַ אין האָלץ, סײַ אין שטײנערנע כּלים.
/7:20 און משה און אַהרן האָבן אַזױ געטאָן, אַזױ װי גאָט האָט באַפֿױלן; און ער האָט אױפֿגעהױבן דעם
רוט, און האָט געשלאָגן די וואסערן וואָס אין דעם טייַך, אין די אויגן פון
פַּרעהן, און אין די אױגן פֿון זײַנע קנעכט; און דאָס גאַנצע װאַסער װאָס איז געװען
אין טײַך האָט מען פֿאַרוואַנדלט אין בלוט.
/7:21 און די פֿיש װאָס אין טײַך איז געשטאָרבן; און דער טײַך האָט געשטאַנק, און דער
מצרים האָבן ניט געקענט טרינקען פון די וואַסער פון דעם טייַך; און עס איז געווען בלוט
איבער גאַנץ לאַנד מִצרַיִם.
/7:22 און די כּשפים פֿון מִצרַיִם האָבן אַזױ געטאָן מיט זײערע כּישוף; און פַּרעהס
דאָס האַרץ איז געווען פאַרגליווערט, און ער האָט ניט צוגעהערט צו זיי; אַזױ װי גאָט האָט געהאַט
געזאגט.
/7:23 און פַּרעה האָט זיך אומגעקערט, און איז אַרײַן אין זײַן הױז, און ער האָט ניט אױפֿגעהערט זײַן האַרץ
צו דעם אויך.
/7:24 און אַלע מִצרים האָבן געגראָבן רונד אַרום טײַך װאַסער צו טרינקען;
װאָרום פֿון דעם װאַסער פֿון טײַך האָבן זײ ניט געקענט טרינקען.
/7:25 און זיבן טעג זײַנען דערפֿילט געװאָרן, נאָך דעם װאָס גאָט האָט געשלאָגן דעם
טייך.
