אסתר
/7:1 איז דער מלך און המן געקומען צו סעודה מיט אסתר דער מלכּה.
/7:2 און דער מלך האָט װידער געזאָגט צו אסתרן אױפֿן צװײטן טאָג בײַם סעודה פֿון
ווייַן, וואָס איז דיין בקשה, מלכּה אסתר? און עס וועט דיר געגעבן ווערן:
און וואָס איז דיין בקשה? און עס זאָל געמאַכט װערן ביז דער האַלבער צײַט
די מלכות.
/7:3 האָט געענטפֿערט אסתר די מלכּה, און געזאָגט: אױב איך האָב געפֿונען חן אין דײַן
דערזען, מלך, און אױב דער מלך איז גוט, זאָל מיר געגעבן װערן מײַן לעבן פֿון מײַן לעבן
פּעטיציע, און מיין מענטשן אויף מיין בקשה:
/7:4 װאָרום מיר זײַנען פֿאַרקױפֿט געװאָרן, איך און מײַן פֿאָלק, צו פֿאַרטיליקט װערן, צו דערשלאָגן װערן און צו
אומקומען. אבער אויב מיר זענען געווען פארקויפן פֿאַר קנעכט און קנעכט, איך האט געהאלטן מיין
צונג , כאט ש דע ר שונא ט הא ט ניש ט געקענ ט קעג ן דע ם קיניג ס שאדן .
/7:5 האָט געענטפֿערט דער מלך אחשורוש, און האָט געזאָגט צו אסתר דער מלכּה: װער איז?
ער, און װוּ איז ער, װאָס האָט געצױגן אַזױ אין האַרצן?
/7:6 האָט אסתּר געזאָגט: דער פֿײַנט און פֿײַנט איז דער דאָזיקער שלעכטער הָמָן. דערנאָך
הָמָן האָט מורא געהאַט פאַר דעם מלך און דער מלכּה.
/7:7 און דער מלך איז אױפֿגעשטאַנען פֿון דעם סעודה פֿון װײַן אין זײַן גרימצאָרן איז אַרײַן אין דער
און הָמָן האָט זיך אױפֿגעשטעלט צו בעטן פֿאַר זײַן לעבן צו אסתּרן
די מלכּה; װאָרום ער האָט געזען, אַז עס איז באַשטימט געװאָרן אַ שלעכטס אױף אים
מלך.
/7:8 און דער מלך האָט זיך אומגעקערט פֿון פּאַלאַץ-גאָרטן אין דעם אָרט פֿון דעם
באַנקעט פון ווייַן; און הָמָן איז געפֿאַלן אױפֿן בעט װאָס אסתר איז געװען אױף אים.
האָט דער מלך געזאָגט: װעט ער אױך צוװינגן די מלכּה פֿאַר מיר אין הױז?
און דאָס װאָרט איז אַרױסגעגאַנגען פֿון דעם מלךס מױל, אַזױ האָבן זײ פֿאַרדעקט הָמָנס פּנים.
/7:9 און חרבוֹנָה, אײנער פֿון די קאַמערן, האָט געזאָגט פֿאַרן מלך: זע
אויך די תהום פֿופֿציק אײלן, װאָס המן האָט געמאַכט פֿאַר מרדכין,
װאָס האָט גערעדט גוטס צום מלך, שטײט אין הױז פֿון המן. דערנאָך
האָט דער מלך געזאָגט: הענג אים אױף.
/7:10 און זײ האָבן אױפֿגעהאַנגען הָמָן אױפֿן תּליה װאָס ער האָט געמאַכט פֿאַר מרדכין.
דעמאלט איז דער גרימצארן פון דעם מלך געפאלן.
