קהלת
/9:1 פֿון װעגן דעם אַלץ האָב איך באַטראַכט אין מײַן האַרצן, צו זאָגן דאָס אַלץ, אַז דער
צדיקים און חכמים און זייערע מעשים זענען אין דער האַנט פון גאָט: קיין מענטש
ווייסט אָדער ליבע אָדער האַס פון אַלץ וואָס איז פֿאַר זיי.
/9:2 אַלץ קומט גלײַך פֿאַר אַלע, פֿאַר די צדיקים איז אײן געשעפֿט, און
צו די רשעים; צום גוטן און צום ריין, און צום אומרײן; צו אים
וואָס מקריב, און צו דעם וואָס קרבן ניט: אַזוי ווי דער גוטער איז
דער זינדיקער; און דער װאָס שװערט, אַזױ װי דער װאָס האָט מורא פֿאַר אַ שבועה.
/9:3 דאָס איז אַ בײז צװישן אַלץ װאָס געטאָן װערט אונטער דער זון, װאָס דאָרטן
אײן געשעפֿט איז פֿאַר אַלע: יאָ, אױך דאָס האַרץ פֿון די מענטשנקינדער איז פֿול מיט
בייז, און משוגעת איז אין זייער האַרץ בשעת זיי לעבן, און נאָך דעם
גײ צו די מתים.
/9:4 װאָרום צו דעם װאָס איז פֿאַרבונדן מיט אַלע לעבעדיקע איז פֿאַראַן האָפֿענונג: פֿאַר אַ לעבעדיקן
הונט איז בעסער ווי אַ טויט לייב.
/9:5 װאָרום די לעבעדיקע װיסן אַז זײ װעלן שטאַרבן, אָבער די מתים װײסן ניט
זאַך, און זיי האָבן ניט מער אַ באַלוינונג; װאָרום דער אָנדענק פֿון זײ איז
פארגעסן.
/9:6 אױך זײער ליבשאַפֿט, און זײער שנאה, און זײער קנאה, איז אַצונד פֿאַרלוירן;
און זיי האָבן ניט מער אַ חלק אויף אייביק אין קיין זאַך וואָס איז געשען
אונטער דער זון.
/9:7 גײ, עסט דײַן ברױט מיט פֿרײד, און טרינק דײַן װײַן מיט אַ פֿרײד
האַרץ; װאָרום אַצונד נעמט גאָט צו דײַנע מעשים.
/9:8 דײַנע קלײדער זאָלן שטענדיק זײַן װײַס; אוּן דייַן קאָפּ זאָל נישט פעלן קיין זאַלב.
/9:9 לעבט פֿרײלעך מיט דער װײַב װאָס דו האָסט ליב, אַלע טעג פֿון לעבן
דײַן נישטיקײט װאָס ער האָט דיר געגעבן אונטער דער זון, אַלע דײַנע טעג
נישטיקײט, װאָרום דאָס איז דײַן חלק אין דעם דאָזיקן לעבן, און אין דײַן מי
דו נעמסט אונטער דער זון.
/9:10 אַלץ װאָס דײַן האַנט טרעפֿט צו טאָן, טו דאָס מיט דײַן כּוח; ווארים עס איז ניט
ווערק, און ניט קיין חכמה, און ניט וויסן, ניט קיין חכמה, אין דעם קבר, וואוהין דו
גייט.
/9:11 איך האָב זיך אומגעקערט, און איך האָב געזען אונטער דער זון, אַז די געראַנגל איז ניט צו די שנעל,
און ניט די מלחמה צו די שטאַרק, ניט נאָך ברויט צו די חכמים, אדער נאָך
עשירות צו מענטשן פון פארשטאנד, און נאָך ניט חסד צו מענטשן פון כייקייט; אָבער צייט
און אַ צופאַל פּאַסט צו זיי אַלע.
/9:12 װאָרום אױך דער מענטש װײס ניט זײַן צײַט, אַזױ װי די פֿיש װאָס מע נעמט אין אַ טאָג
בייז נעץ, און ווי די פייגל וואָס זענען געכאפט אין די שלאַנג; אַזױ זײַנען די זין
פוּן מענטשן וואָס זענען פאַרכאַפּט געוואָרן אין אַ שלעכטער צייט, ווען עס פאַלט אויף זיי פּלוצעם.
/9:13 די דאָזיקע חכמה האָב איך אױך געזען אונטער דער זון, און זי האָט מיך אױסגעזען גרױס;
/9:14 אַ שטעטל איז געװען, און װײניק מענטשן אין איר; און עס איז געקומען אַ גרויסער
דער מלך אַקעגן איר, און האָט איר באַלעגערט, און האָט געבויט אַקעגן איר גרויסע בולוואָרקס.
/9:15 און עס איז געפֿונען געװאָרן אין איר אַן אָרעמאַן חכם, און ער מיט זײַן חכמה
איבערגעגעבן די שטאָט; דאך האט קיינער נישט געדענקט יענעם ארעמאן.
/9:16 און איך האָב געזאָגט: בעסער חכמה איז װי שטאַרקײט, אָבער פֿון דעם אָרעמאַן
די חכמה ווערט פאראכט, און זיינע רייד ווערן נישט געהערט.
/9:17 די װערטער פֿון חכמים װערן געהערט מער אין שטילן װי דאָס געשרײ פֿון דעם װאָס
הערשט צווישן נאַרן.
/9:18 בעסער איז חכמה פֿון מלחמה־געװפּן, אָבער אײן זינדיקער צעשטערט פיל
גוט.
