קהלת
/5:1 היט דײַן פֿוס װען דו גײסט אין גאָטס הױז, און זײַט מער גרייט צו
הערן, ווי צו געבן די קרבן פון נאַרן: פֿאַר זיי באַטראַכטן ניט אַז
זיי טוען שלעכטס.
/5:2 זאָלסט ניט גײַסטיק זײַן מיט דײַן מױל, און דײַן האַרץ זאָל ניט גײַלן אױסצורעדן
אַלץ פֿאַר גאָט: פֿאַר גאָט איז אין הימל, און דו אויף דער ערד.
דרום זאָלן דײַנע װערטער זײַן ווייניק.
/5:3 װאָרום אַ חלום קומט דורך אַ פֿיל געשעפֿטן; און אַ נאַר ס קול
איז באקאנט דורך פילע ווערטער.
/5:4 אַז דו װעסט נדר אַ נדר צו גאָט, זאָלסטו ניט אָפּהאַלטן עס צו באַצאָלן; װאָרום ער האָט ניט
פאַרגעניגן אין נאַרן: צאָל וואָס דו האָסט זיך נדר.
/5:5 בעסער אַז דו זאָלסט ניט נדר, װי דו זאָלסט נדר
און ניט באַצאָלן.
/5:6 זאָלסט ניט לאָזן דײַן מױל זינדיקן דײַן לײַב; און זאג נישט פריער
דער מלאך, אַז עס איז געווען אַ טעות: פאַרוואָס זאָל גאָט זיין בייז אויף דיין
קָול, און פֿאַרטיליקט דאָס ווערק פֿון דײַנע הענט?
/5:7 װאָרום אין דער פֿיל חלומות און אין פֿיל װערטער זײַנען אױך פֿאַרשײדענע
נישטיקײטן, אָבער זאָלסט מורא האָבן פֿאַר גאָט.
/5:8 אױב דו װעסט זען די דריקונג פֿון די אָרעמע, און אַ גוואַלדיק פֿאַרדרײטונג פֿון
משפט און גערעכטיקייט אין אַ פּראָווינץ, ווונדער זיך ניט אין דער ענין: פֿאַר ער
וואָס איז העכער ווי דער העכסטער אַכטונג; און עס איז העכער ווי
זיי.
/5:9 און דער נוץ פֿון דער ערד איז פֿאַר אַלעמען: דער מלך אַליין איז געדינט
ביי די פעלד.
/5:10 דער װאָס האָט ליב זילבער, װעט זיך ניט זאַט מיט זילבער; ניט ער אַז
האט ליב שפע מיט פארמער: דאס איז אויך נישטיקייט.
/5:11 אַז עס װערט פֿאַרמערט, װערן די װאָס עסן זײ, און װאָס איז גוט
דאָרטן צו אירע בעלי־בתים, און מציל זײַן מיט זייערע
אויגן?
/5:12 דער שלאָף פֿון אַ אַרבעטער איז זיס, צי ער עסט װײניק אָדער פֿיל;
אָבער דער שפע פֿון דעם רײַכן װעט אים ניט לאָזן שלאָפֿן.
/5:13 עס איז פֿאַראַן אַ שלעכטער בײז װאָס איך האָב געזען אונטער דער זון, דאָס הײסט, אַ עשירות.
געהיטן פֿאַר איר בעלים צו זייער שאַטן.
/5:14 אָבער יענע עשירות גײט אונטער דורך בײז צער, און ער האָט געבאָרן אַ זון, און
עס איז גאָרנישט אין זיין האַנט.
/5:15 װי ער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון זײַן מוטערס לױט, נאַקעט װעט ער זיך אומקערן צו גײן אַזױ װי ער
געקומען, און זאָל גאָרנישט נעמען פֿון זײַן מי, װאָס ער זאָל אַרײַנטראָגן
זײַן האַנט.
/5:16 און דאָס איז אױך אַ שװער בײז, אַז אין אַלע זאַכן װי ער איז געקומען, אַזױ װעט ער
גײ, און װאָס האָט דער װאָס האָט זיך געאַרבעט פֿאַרן װינט?
/5:17 אױך אַלע זײַנע טעג עסט ער אין פֿינצטערניש, און ער האָט פֿיל צער און ער
צארן מיט זיין קראנקהייט.
/5:18 זע, װאָס איך האָב געזען: גוט און שיין איז פֿאַר אײנעם צו עסן און
צו טרינקען, און צו געניסן פֿון דעם גוטן פֿון זײַן גאַנצן מי, װאָס ער נעמט זיך אונטער
די זון אַלע טעג פֿון זײַן לעבן, װאָס גאָט גיט אים, װאָרום זי איז זײַן
חלק.
/5:19 אױך איטלעכער מאַן װאָס גאָט האָט צו אים געגעבן עשירות און עשירות, און האָט געגעבן
אים מאַכט צו עסן דערפון, און צו נעמען זיין חלק, און זיך פרייען מיט זיין
אַרבעט; דאָס איז די מתּנה פֿון גאָט.
/5:20 װאָרום די טעג פֿון זײַן לעבן װעט ער ניט פיל געדענקען; ווייַל גאָט
ענטפערט אים אין דער פרייד פון זיין הארץ.
