קהלת
/3:1 פֿאַר אַלץ איז אַ צײַט, און אַ צײַט פֿאַר יעדן צװעק אונטער דעם
הימל:
/3:2 אַ צײַט צו געבאָרן װערן, און אַ צײַט צו שטאַרבן; אַ צײַט צו פֿלאַנצן, און אַ צײַט צו
רײם ן אפ , װא ס אי ז געפלאנצט ;
/3:3 אַ צײַט צו טייטן, און אַ צײַט צו היילן; אַ צייט צו ברעכן, און אַ צייט צו
בוי אויף;
/3:4 אַ צײַט צו װײנען, און אַ צײַט צו לאַכן; אַ צײַט צו טרויערן, און אַ צײַט צו
טאַנצן;
/3:5 אַ צײַט אָפּצוװאַרפֿן שטײנער, און אַ צײַט צו זאַמלען שטײנער; אַ צייט
צו אַרומנעמען, און אַ צייט צו האַלטן זיך פון אַרומנעמען;
/3:6 אַ צײַט צו קריגן, און אַ צײַט צו פֿאַרלירן; אַ צייט צו היטן, און אַ צייט צו וואַרפן
אַוועק;
/3:7 אַ צײַט צו צערײַסן, און אַ צײַט צו נײען; אַ צײַט צו שװײַגן, און אַ צײַט
רעדן;
/3:8 אַ צײַט ליב האָבן, און אַ צײַט צו פֿײַנט; אַ צײַט פֿון מלחמה, און אַ צײַט פֿון שלום.
/3:9 װאָס פֿאַר אַ נוץ האָט דער װאָס אַרבעט אין דעם װאָס ער מיעט זיך מיט אים?
/3:10 איך האָב געזען די צרות װאָס גאָט האָט געגעבן צו זײַן צו די מענטשנקינדער
אויסגעארבעט אין אים.
/3:11 אַלץ האָט ער שײן געמאַכט אין זײַן צײַט, אױך ער האָט באַשטימט
וועלט אין זייער האַרץ, אַזוי אַז קיין מענטש קענען געפֿינען אויס די אַרבעט וואָס גאָט
מאַכט פֿון אָנהייב ביזן סוף.
/3:12 איך װײס, אַז אין זײ איז ניטאָ קײן גוטס, נאָר פֿאַר אַ מענטש זיך צו פֿרײען, און צו
טאָן גוטס אין זיין לעבן.
/3:13 און אױך כּדי איטלעכער זאָל עסן און טרינקען, און געניסן פֿון אַלע גוטס
זײַן מי, דאָס איז די מתּנה פֿון גאָט.
/3:14 איך װײס, אַז אַלץ װאָס גאָט טוט, װעט זײַן אױף אײביק; גאָרנישט קאָן זײַן
לייג צו אים, און קיין זאַך ניט גענומען פון אים: און גאָט טוט עס אַז מענטשן
זאָל מורא האָבן פֿאַר אים.
/3:15 װאָס איז געװען, איז איצט; און דאָס, וואָס זאָל זיין, איז שוין געווען;
און גאָט פארלאנגט דאָס וואָס איז פאַרגאַנגענהייט.
/3:16 און איך האָב אױך געזען אונטער דער זון דעם אָרט פֿון מִשפּט, די רשעות
געווען דארט; און דער אָרט פון גערעכטיקייט, אַז זינד איז דאָרט.
/3:17 איך האָב געזאָגט אין מײַן האַרצן: גאָט װעט משפּטן דעם צדיק און דעם שלעכטן, װאָרום
עס איז דאָרט אַ צייט פֿאַר יעדער ציל און פֿאַר יעדער אַרבעט.
/3:18 איך האָב געזאָגט אין מײַן האַרצן װעגן דער נחלה פֿון די מענטשנקינדער: גאָט
זאלן זיי אנטפלעקן, און זיי זאלן זען אז זיי אליין זענען
בהמות.
/3:19 װאָרום דאָס װאָס טרעפֿט די מענטשנקינדער, טרעפֿט אַ בהמה; אפילו איינער
עס איז זיי געטראָפן: ווי איינער שטאַרבט, אַזוי שטאַרבט דער אַנדערער; יאָ, זיי
האָבן אַלע איין אָטעם; אַזוי אַז אַ מענטש האָט ניט קיין בולט איבער אַ בהמה.
װאָרום אַלץ איז נישטיקײט.
/3:20 גײען אַלע אױף אײן אָרט; אַלע זײַנען פֿון שטױב, און אַלע װערן װידער צו שטױב.
/3:21 װער קען דעם גײַסט פֿון מענטשן װאָס גײט אַרױף, און דעם גײַסט פֿון דעם
חיה װאָס גײט אַראָפּ צו דער ערד?
/3:22 דרום זע איך, אַז עס איז גאָרנישט בעסער פֿון אַ מענטש
זאָל זיך פרייען אין זיין אייגענע ווערק; װאָרום דאָס איז זײַן חלק: װאָרום װער זאָל
ברענגען אים צו זען וואָס וועט זיין נאָך אים?
