קהלת
/2:1 האָב איך געזאָגט אין מײַן האַרצן: גײ אַצונד, איך װעל דיך פּרוּװן מיט פֿרײד
                    און זע, דאָס איז אויך נישטיקייט.
/2:2 פֿון געלעכטער האָב איך געזאָגט: מעשוגע איז עס, און פֿון שמחה: װאָס טוט עס?
/2:3 איך האָב געזוכט אין מײַן האַרצן זיך צו געבן צו װײַן, און איך האָב געזוכט מײַן
הארץ מיט חכמה; און צו האַלטן די נאַרישקייט, ביז איך וועל זען וואָס איז געווען
דאס גוטס פאר די מענטשנקינדער, וואס זיי זאלן טאן אונטערן הימל אלע
                                      די טעג פון זייער לעבן.
/2:4 גרױסע מעשים האָב איך מיר געמאַכט; איך האב מיר געבױט הײזער; איך האב מיר געפלאנצט ווייַנגאָרטן:
/2:5 איך האָב מיר געמאַכט גאַרדענס און פֿעדעם, און איך האָב אין זײ געפֿלאַנצט בײמער פֿון אַלע מינים
                                                           פון פירות:
/2:6 איך האָב מיר געמאַכט װאַסער־באַסלען, צו װאַסן מיט איר דאָס האָלץ װאָס ברענגט
                                                   אַרויס ביימער:
/2:7 איך האָב מיר געקריגן קנעכט און מײדלעך, און קנעכט האָב איך געבאָרן אין מײַן הױז; אויך איך
געהאט גרויס פארמעגן פון גרויס און קליין פיך העכער אַלע וואָס זענען געווען אין
                                                ירושלים פאר מיר:
/2:8 און איך האָב מיר אײַנגעזאַמלט זילבער און גאָלד, און דעם אוצר פֿון מלכים
און פֿון די פּראָווינץ: איך האָב מיר געבראַכט זינגערינס און זינגערין, און די
פאַרגעניגן פון די קינדער פון מענטשן, ווי כלים, און אַז פון אַלע
                                                                  סאָרץ.
/2:9 און איך בין געװען גרױס, און איך האָב זיך מער געמערט פֿון אַלע װאָס זײַנען געװען פֿאַר מיר אַרײַן
ירושלים: אויך מיין חכמה איז געבליבן ביי מיר.
/2:10 און אַלץ װאָס מײַנע אױגן האָט באַגערט, האָב איך פֿון זײ ניט אָפּגעהיט, מײַנע האָב איך ניט אָפּגעהאַלטן
האַרץ פון קיין פרייד; װאָרום מײַן האַרץ האָט זיך געפֿרײט אין מײַן גאַנצער מי, און דאָס איז געװען
                         מײַן חלק פֿון מײַן גאַנצן מי.
/2:11 און איך האָב געזען אַלע װערק װאָס מײַנע הענט האָבן געטאָן, און אױף דעם
מי ט זיך , װא ס אי ך הא ב זי ך געארבע ט צ ו טאן ;
צער פון גייסט, און אונטער דער זון איז ניט געווען קיין נוץ.
/2:12 און איך האָב מיך אומגעקערט צו זען חכמה, און משוגעת, און נאַרישקײט, פֿאַר װאָס
קען דער מענטש טאָן וואָס קומט נאָך דעם מלך? אפילו דאָס וואָס איז געווען
                                                         שוין געטאן.
/2:13 און איך האָב געזען אַז חכמה גײט העכער פֿון נאַרישקײט, אַזױ װי ליכטיק גײט העכער
                                                        פינצטערניש.
/2:14 די אױגן פֿון דעם חכם זײַנען אין זײַן קאָפּ; אָבער דער נאַר גייט אין פינצטערניש:
און איך אַלײן האָב אױך געזען, אַז אײן געשעפֿט פּאַסט צו זײ אַלע.
/2:15 האָב איך געזאָגט אין מײַן האַרצן: אַזױ װי עס פּאַסט צום נאַר, אַזױ געשעט
אפילו צו מיר; און פארוואס בין איך דעמאלט געווען קלוגער? דעמאלט האב איך געזאגט אין מיין הארץ, אז
                                     דאָס איז אױך נישטיקײט.
/2:16 װאָרום עס איז ניט דערמאָנונג פֿון דעם חכם מער װי פֿון דעם נאַר אױף אײביק;
זעענדיק דאָס, וואָס איצט איז אין די קומענדיקע טעג, וועלן אַלץ פֿאַרגעסן ווערן. און
                       װי שטארבט דער חכם? װי דער נאַר.
/2:17 דרום האָב איך פֿײַנט דאָס לעבן; ווייַל די אַרבעט וואָס איז געטאָן אונטער דער זון
איז מיר שװער, װאָרום אַלץ איז נישטיקײט און אַ צער פֿון גײַסט.
/2:18 יאָ, איך האָב פֿײַנט אַלע מײַן מי װאָס איך האָב געטאָן אונטער דער זון, װײַל איך
זאָל עס איבערלאָזן צו דעם מאַן װאָס װעט זײַן נאָך מיר.
/2:19 און װער װײס, צי ער װעט זײַן אַ קלוגער אָדער אַ נאַר? נאָך זאָל ער
האָבן געוועלטיקט איבער מיין גאַנצער מי וואָס איך האָב זיך געאַרבעט, און מיט וואָס איך האָב
האָט מיך געװיזן קלוג אונטער דער זון. דאָס איז אויך נישטיק.
/2:20 דרום בין איך געגאַנגען צו פֿאַרצװײפלט מײַן האַרץ פֿון דער גאַנצער מי
          װאָס איך האָב גענומען אונטער דער זון.
/2:21 װאָרום עס איז פֿאַראַן אַ מאַן װאָס זײַן מי איז אין חכמה און אין קענשאַפֿט, און אין װיסן
יוישער; נאָך אַ מאַן װאָס האָט זיך ניט געאַרבעט דערין, זאָל ער עס איבערלאָזן
פֿאַר זײַן חלק. אויך דאָס איז נישטיקייט און אַ גרויס בייז.
/2:22 װאָרום װאָס האָט דער מענטש פֿון זײַן גאַנצן מי, און פֿון דער צער פֿון זײַן האַרצן?
אין װאָס האָט ער זיך געאַרבעט אונטער דער זון?
/2:23 װאָרום אַלע זײַנע טעג זײַנען צער, און זײַן צער; יאָ, זײַן האַרץ
נעמט ניט רו אין דער נאַכט. דאָס איז אויך נישטיק.
/2:24 עס איז גאָרנישט בעסער פֿאַר אַ מענטש, װי ער זאָל עסן און טרינקען;
אוּן אַז עֶר זָאל נִיט גֶעוֶוען זַיין נֶפֶשׁ נִיט גֶעוֶוען בִּין זִיךְ. דאס אויך איך
געזען, אַז דאָס איז פֿון דער האַנט פֿון גאָט.
/2:25 װאָרום װער קען עסן, אָדער װער קען זיך צואיילן מער װי איך?
/2:26 װאָרום גאָט גיט צו אַ מענטשן װאָס איז גוט אין זײַנע אױגן חכמה און וויסן,
און פרײד, אבער פאר דעם זינדיקן גיט ער צרות, צו זאמלען און צו זאמלען,
כּדי ער זאָל געבן דעם גוטן פֿאַר גאָט. דאָס איז אויך נישטיקייט און
                                              רחמנות פון גייסט.