דעוטעראָנאָמיע
/26:1 און עס װעט זײַן, װען דו װעסט אַרײַנקומען אין דעם לאַנד װאָס יהוה דײַן
גאָט גיט דיר פֿאַר אַ נחלה, און ער האָט זי, און איז געזעסן
דערין;
/26:2 און זאָלסט נעמען פֿון דער ערשטער פֿרוכט פֿון דער ערד װאָס
זאָלסט ברענגען פֿון דײַן לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר, און
זאָלסט עס אַרײַנטאָן אין אַ קאָרב, און גײן צו דעם אָרט װאָס יהוה דײַן
גאָט װעט אױסדערװײלן דאָרטן צו שטעלן זײַן נאָמען.
/26:3 און זאָלסט גײן צו דעם כֹּהן װאָס װעט זײַן אין יענע טעג, און זאָגן
צו אים, איך זאָג הײַנט צו יהוה דײַן גאָט, אַז איך בין געקומען צו אים
דאָס לאַנד װאָס גאָט האָט געשװאָרן אונדזערע עלטערן אונדז צו געבן.
/26:4 און דער כֹּהן זאָל אַרױסנעמען דעם קאָרב פֿון דײַן האַנט, און עס אַראָפּלאָזן
פֿאַר דעם מזבח פֿון יהוה דײַן גאָט.
/26:5 און זאָלסט רעדן און זאָגן פֿאַר {dn יהוה} דײַן {dn גאָט}: אַ סירישער גרײט צו
אומגעקומען איז מײַן פֿאָטער, און ער האָט אַראָפּגענידערט קיין מִצרַיִם, און האָט זיך דאָרטן געוואוינט
מיט אַ ביסל, און געווארן דאָרט אַ פאָלק, גרויס, שטאַרק און פּאַפּיאַלאַס:
/26:6 און די מִצרים האָבן אונדז געבעטן בײז, און זײ האָבן אונדז געפּײַניקט, און האָבן אונדז געלעגן.
שווער קנעכטשאפט:
/26:7 און אַז מיר האָבן געשריען צו יהוה, דער גאָט פֿון אונדזערע עלטערן, האָט יהוה געהערט אונדזערע
קָול, און האָט געקוקט אויף אונדזער פּײַן, און אונדזער מי, און אונדזער דריקונג;
/26:8 און גאָט האָט אונדז אַרױסגעצױגן פֿון מִצרַיִם מיט אַ שטאַרקער האַנט און מיט
אַ אויסגעשטרעקט אָרעם, און מיט גרויס שרעק, און מיט צייכנס, און
מיט וואונדער:
/26:9 און ער האָט אונדז געבראַכט אין דעם דאָזיקן אָרט, און אונדז געגעבן דאָס דאָזיקע לאַנד.
אַפֿילו אַ לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך און האָניק.
/26:10 און אַצונד, זע, איך האָב געבראַכט די ערשטע פֿרוכטן פֿון דעם לאַנד װאָס דו,
גאָט, האָט מיר געגעבן. און זאָלסט עס שטעלן פֿאַר יהוה דײַן גאָט,
און זיך בוקן פֿאַר יהוה דײַן גאָט.
/26:11 און װעסט זיך פֿרײען מיט אַלץ גוטס װאָס יהוה דײַן גאָט האָט
געגעבן צו דיר, און צו דײַן הױז, דו, און דער לוי, און דער
פרעמדער וואס איז צווישן אייך.
/26:12 אַז דו האָסט פֿאַרענדיקט די מעשׂר, דאָס גאַנצע מעשׂר פֿון דײַן אײַנצאָל
דאָס דריטע יאָר, דאָס איז דאָס יאָר פֿון מעשׂר, און האָט עס געגעבן צו דעם
לֵוִי, דער פֿרעמדע, דער יתום, און די אלמנה, כּדי זיי זאָלן עסן
אין דײַנע טױערן, און װער אָנגעפֿילט;
/26:13 און זאָלסט זאָגן פֿאַר יהוה דײַן גאָט: איך האָב אַװעקגעבראַכט דעם
געהייליקט פון מיין הויז, און אויך געגעבן זיי צו די
לֵוִי, און צו דעם פֿרעמדן, צו דעם יתום, און צו דער אלמנה,
לױט אַלע דײַנע געבאָט װאָס דו האָסט מיר באַפֿױלן: איך האָב
ניט איבערגעטרעטן דײַנע געבאָט, און איך האָב זײ ניט פֿאַרגעסן.
/26:14 איך האָב דערפֿון ניט געגעסן אין מײַן טרויער, און איך האָב ניט צוגענומען.
דערפון פֿאַר קיין אומרײַן נוצן, און ניט געגעבּן דערפון פאַר די מתים; אָבער איך
האָבן צוגעהערט צו דעם קָול פֿון יהוה מײַן גאָט, און אַזױ געטאָן
צו אַלץ װאָס דו האָסט מיר באַפֿױלן.
/26:15 קוק אַראָפּ פֿון דײַן הײליקן װױנונג, פֿון הימל, און בענטשט דײַן פֿאָלק
ישׂראל און דאָס לאַנד װאָס דו האָסט אונדז געגעבן, אַזױ װי דו האָסט געשװאָרן אונדזערע
אבות, א לאנד וואס פליסט מיט מילך און האָניק.
/26:16 הײַנטיקן טאָג האָט יהוה דײַן גאָט דיר באַפֿױלן צו טאָן די דאָזיקע געזעצן און
משפּטים: דרום זאָלסטו היטן און טאָן מיט דײַן גאַנצן האַרצן,
און מיט דײַן גאַנצן נשמה.
/26:17 האָסט געבראַכט יהוה הײַנט צו זײַן דײַן גאָט, און צו גײן אין זײַן האַנט.
וועגן, און צו היטן זײַנע געזעצן, און זײַנע געבאָט, און זײַנע געזעצן,
און צו הערן צו זיין קָול:
/26:18 און {dn גאָט} האָט דיך אָנגעזאָגט הײַנט צו זײַן זײַן פֿאָלק, אַזױ װי
ער האָט דיר צוגעזאָגט, און דו זאָלסט היטן אַלע זײַנע
מצוות;
/26:19 און דיך דערהויבן איבער אַלע פֿעלקער װאָס ער האָט געמאַכט, אין לויב;
און אין נאָמען און אין כּבֿוד; און זאָלסט זײַן פֿאַר אַ הײליקן פֿאָלק
יהוה דײַן גאָט, אַזױ װי ער האָט גערעדט.
