דעוטעראָנאָמיע
/22:1 זאָלסט ניט זען דײַן ברודערס אָקס אָדער זײַנע שאָף אַװעקגײן און זיך באַהאַלטן.
                        דו זאלסט זיי אומקערן צו דייַן
                                                                ברודער.
/22:2 און אױב דײַן ברודער איז ניט נאָנט צו דיר, אָדער דו קענסט אים ניט,
זאָלסט עס ברענגען אין דײַן הױז, און עס זאָל זײַן מיט דיר
ביז דײַן ברודער האָט עס געזוכט, און װעסט עס אים אומקערן.
/22:3 אַזױ זאָלסטו טאָן מיט זײַן אײזל; און אַזױ זאָלסטו טאָן מיט זײַנעם
מלבושים; און מיט אַלע פֿאַרלוירענע זאַך פֿון דײַן ברודער, װאָס ער האָט פֿאַרלוירן,
און דו האָסט געפֿונען, אַזױ זאָלסטו טאָן: זאָלסט ניט באַהאַלטן
                                                                      זיך.
/22:4 זאָלסט ניט זען דײַן ברודערס אײזל אָדער זײַן אָקס פֿאַלן אױפֿן װעג, און
באַהאַלט זיך פֿון זיי: פֿאַרזיכערט זאָלסטו אים העלפֿן זיי אויפֿצוהייבן
                                                                ווידער.
/22:5 די פֿרױ זאָל ניט אָנטאָן װאָס פֿאַר אַ מאַן, און ניט
א מאן האט אנגעטאן א פרויס לבוש, ווארים איטלעכער וואס טוט אזוי איז א תעב
                                                  יהוה דײַן גאָט.
/22:6 אױב אַ פֿױגלנעסט זאָל זײַן פֿאַר דיר אױפֿן װעג אין קײן בױם אָדער אױף אים.
די ערד, צי זײ זײַנען יונגע, אָדער אײער, און די דאַם זיצן
אויף דעם יונג, אָדער אויף די עגגס, זאָלסט ניט נעמען די דאַם מיט די
                                                                    יונג:
/22:7 אָבער זאָלסט אַװעקלאָזן דעם דאַם, און זאָלסט צו דיר נעמען דאָס יונג;
כּדי עס זאָל גוט זײַן מיט דיר, און דו זאָלסט מאריך ימים.
/22:8 אַז דו װעסט בױען אַ נײַ הױז, זאָלסטו מאַכן פֿאַר אַ שלאַכט
דײַן דאַך, אַז דו זאָלסט ניט ברענגען בלוט אױף דײַן הױז, אױב עמיצער װעט פֿאַלן
                                                       פֿון דאָרטן.
/22:9 זאָלסט ניט זײען דײַן װײַנגאָרטן מיט פֿאַרשידענע זאָמען, כּדי די פֿרוכט פֿון דײַן
זאָמען װאָס דו האָסט זײט, און די פֿרוכט פֿון דײַן װײַנגאָרטן זאָלן פֿאַראומרײניקט װערן.
/22:10 זאָלסט ניט אַקערן מיט אַן אָקס און אַן אײזל צוזאַמען.
/22:11 זאָלסט ניט אָנטאָן אַ קלײד פֿון פֿאַרשידענע מינים, װי פֿון װאָל און לײַנען.
                                                            צוזאַמען.
/22:12 זאָלסט דיך מאַכן פֿרײַנד אױף די פֿיר פערטל פֿון דײַן קלײד,
                                מיט וואס דו פארדעקסט דיך.
/22:13 אַז עמיצער װעט נעמען אַ װײַב, און קומט צו איר, און האָט זי פֿײַנט,
/22:14 און רעד אַקעגן איר, און ברענג אױף אַ שלעכטן נאָמען
זי, און זאָג: איך האָב גענומען די דאָזיקע פֿרױ, און אַז איך בין געקומען צו איר, האָב איך זי ניט געפֿונען
                                                             אַ דינסט:
/22:15 און דער פֿאָטער פֿון דער מײדל און איר מוטער זאָל נעמען און ברענגען
גיב ארויס די צייכנס פון די בתולה פון די מיידל צו די עלטסטע פון דער שטאט
                                                           אין טויער:
/22:16 און דער טאַטע פֿון דער מײדל זאָל זאָגן צו די עלטסטע: איך האָב געגעבן מײַן טאָכטער
צו דעם דאָזיקן מאַן צו אַ װײַב, און ער האָט זי פֿײַנט;
/22:17 און זע, ער האָט אַקעגן איר גערעדט, אַזױ צו זאָגן: איך האָב געפֿונען
ניט דײַן טאָכטער אַ דינסט; און דאָס זײַנען די סימנים פֿון מײַן טאָכטער
בתולה. און זײ זאָלן אױסשפּרײטן דאָס טײך פֿאַר די עלטסטע פֿון דעם
                                                                  שטאָט.
/22:18 און די עלטסטע פֿון יענער שטאָט װעלן נעמען דעם מאַן, און אים שטראָף;
/22:19 און זײ זאָלן אים באַרעכטיקן הונדערט שקל זילבער, און זײ געבן
צו דעם פֿאָטער פֿון דער מײדל, װאָרום ער האָט אױפֿגעבראַכט אַ נאָמען בײזן
אויף אַ בתולה פֿון ישׂראל, און זי זאָל זײַן פֿאַר אים; ער מעג זי נישט שטעלן
                                         אוועק אלע זיינע טעג.
/22:20 אָבער אױב די דאָזיקע זאַך איז אמת, און די סימנים פֿון בתולה װערן ניט געפֿונען
                                                             די מיידל:
/22:21 און זײ זאָלן אַרױסגײן די מײדעלע צו דער טיר פֿון איר פֿאָטערס הױז.
און די מענער פֿון איר שטאָט זאָלן זי פֿאַרשטײנען מיט שטײנער, אַז זי זאָל שטאַרבן.
װאָרום זי האָט געטאָן נאַרישקײט אין ישׂראל, צו זױנען אין איר
פֿאָטערס הױז: אַזױ זאָלסטו אַװעקנעמען דאָס בײז פֿון צװישן אײַך.
/22:22 אױב אַ מאַן װערט געפֿונען ליגנדיק מיט אַ פֿרױ װאָס האָט חתונה געהאַט מיט אַ מאַן, זאָלן זײ
װעלן זײ בײדע שטאַרבן, אי דער מאַן װאָס איז געלעגן מיט דער פֿרױ, און סײַ דער
פֿרױ: אַזױ זאָלסטו אַװעקנעמען דאָס בײז פֿון ישׂראל.
/22:23 אױב אַ מײדל װאָס איז אַ בתולה װערט פֿאַרלױבט מיט אַ מאַן, און אַ מאַן
              טרעף זי אין שטאָט, און ליגן מיט איר;
/22:24 און איר זאָלט זײ בײדע אַרױספירן צום טױער פֿון יענער שטאָט, און איר
זאָלן זײ פֿאַרשטײנען מיט שטײנער, אַז זײ שטאַרבן; די מיידל, ווייַל זי
האָט ניט געשריגן, זייענדיק אין שטאָט; און דער מענטש, װײַל ער האָט דערנידעריקט זײַן
חבֿרס װײַב: אַזױ זאָלסטו אַרײַנטאָן דאָס שלעכטס פֿון צװישן אײַך.
/22:25 אָבער אױב אַ מאַן טרעפֿט אַ פֿאַרװאָסן מײדל אין פֿעלד, און דער מאַן מאַכט אַ שטאַרקן
איר, און ליג מיט איר, דעמאָלט דער מענטש וואָס איז געלעגן מיט איר זאָל שטאַרבן.
/22:26 אָבער צו דער מײדל זאָלסטו גאָרנישט טאָן; עס איז אין די מיידל קיין זינד
ווערט צום טויט, ווארים ווי ווען א מענטש שטיי אויף קעגן זיין חבר, און
           הרגעט אים, אַזוי איז די דאָזיקע זאַך:
/22:27 װאָרום ער האָט זי געפֿונען אין פֿעלד, און די פֿאַרװאָסענע מיידל האָט געשריגן, און דאָרטן
        איז קיינער זי נישט געווען צו ראטעווען.
/22:28 אױב אַ מאַן טרעפֿט אַ מײדל װאָס איז אַ בתולה, װאָס איז ניט פֿאַרװאָסן, און ער לײגט זיך.
האלט אויף איר, און ליג מיט איר, און זיי ווערן געפונען;
/22:29 און דער מאַן װאָס איז געלעגן מיט איר זאָל געבן דעם פֿאָטער פֿון דער מײדל פופציק
זילבערנע שֶקלען, און זי זאָל זײַן פֿאַר אים; ווייל ער האט דערנידעריקט
 זי, ער טאָר זי ניט אָפּטאָן אַלע זײַנע טעג.
/22:30 אַ מאַן זאָל ניט נעמען זײַן פֿאָטערס װײַב, און ניט געפֿינען זײַן פֿאָטערס מאַנטל.