דעוטעראָנאָמיע
/20:1 אַז דו גײסט אַרױס אין מלחמה אַקעגן דײַנע פֿײַנט, און װעסט זען פֿערד,
און רײַטװעגן, און אַ פֿאָלק מער פֿון דיר, זאָלסט ניט מוֹרא האָבן פֿאַר זײ; װאָרום
יהוה דײַן גאָט איז מיט דיר װאָס האָט דיך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד
מצרים.
/20:2 און עס װעט זײַן, אַז איר װעט גענענט צום שלאַכט, זאָל דער כֹּהן
וועט צוגאַנג און רעדן צו די מענטשן,
/20:3 און זאָלסט צו זײ זאָגן: הערט, ישׂראל, איר גײט צו הײַנטיקן טאָג
שלאַכט אַקעגן אײַערע פֿײַנט: זאָלן אײַערע הערצער ניט בלײַבן, ניט מורא האָבן, און טאָן
זאָלסט ניט ציטערן, און זאָלסט ניט שרעקן פֿון װעגן זײ;
/20:4 װאָרום יהוה אײַער גאָט איז דער װאָס גײט מיט דיר, מלחמה צו האַלטן פֿאַר דיר
קעגן דיין פיינט, צו ראַטעווען.
/20:5 און די אױפֿזעער זאָלן רעדן צום פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן: װאָס פֿאַר אַ מאַן איז דאָרטן?
װאָס האָט געבױט אַ נײַ הױז, און האָט עס ניט געװײנט? לאָז אים גיין און
קער זיך אום צו זײַן הױז, כּדי ער זאָל ניט שטאַרבן אין דער מלחמה, און אַן אַנדער מאַן זאָל חנוכּה
עס.
/20:6 און װאָס פֿאַר אַ מאַן איז דער װאָס האָט געפֿלאַנצט אַ װײַנגאָרטן, און האָט נאָך ניט געגעסן?
פון עס? זאָל ער אױך גײן און זיך אומקערן צו זײַן הױז, כּדי ער זאָל ניט שטאַרבן אין דער
מלחמה, און אַן אַנדערער עסט דערפון.
/20:7 און װאָסער מאַן איז דאָרטן װאָס האָט פֿאַרלױבט אַ װײַב, און האָט ניט גענומען
זי? זאָל ער גײן און זיך אומקערן צו זײַן הױז, כּדי ער זאָל ניט שטאַרבן אין דער מלחמה.
און אן אנדער מענטש נעמט זי.
/20:8 און די אױפֿזעער זאָלן װײַטער רעדן צום פֿאָלק, און זײ װעלן
זאָג: װאָסער מענטש איז דאָרטן אַ שרעקלעכער און אַ שװאַכער? לאָז אים גיין און
קער זיך אום צו זײַן הױז, כּדי זײַן ברודערס האַרץ זאָל ניט פֿאַרשװעכן אַזױ װי זײַן
הארץ.
/20:9 און עס װעט זײַן, אַז די אױפֿזעער האָבן געענדיקט רעדן צו דעם
פֿאָלק, אַז זײ זאָלן מאַכן האַרן פֿון די חיל צו פירן דאָס פֿאָלק.
/20:10 אַז דו װעסט גענענט צו אַ שטאָט, מלחמה צו האַלטן אױף איר, זאָלסט אױסרופֿן
שלום צו אים.
/20:11 און עס װעט זײַן, אַז עס װעט דיר ענטפֿערן פֿון שלום, און װעט עפֿענען פֿאַר דיר,
דענצמאָל װעט זײַן דאָס גאַנצע פֿאָלק װאָס געפינט זיך אין איר
שילט דיר, און זיי וועלן דיך דינען.
/20:12 און אױב ער װעט ניט מאַכן קײן שלום מיט דיר, און װעט מאַכן מלחמה קעגן דיר,
דעמאלט וועסטו עס באלעגערן:
/20:13 און אַז יהוה דײַן גאָט האָט עס איבערגעגעבן אין דײַנע הענט, זאָלסטו עס געבן.
שלאָג איטלעכן זכר פֿון איר מיט דעם שאַרף פֿון שװערד.
/20:14 אָבער די װײַבער, און די קלײנע קינדער, און די בהמות, און אַלץ װאָס אין זיך
די שטאָט, און איר גאַנצן רױב, זאָלסטו נעמען צו דיר; און
זאָלסטו עסן דעם רױב פֿון דײַנע פֿײַנט װאָס יהוה דײַן גאָט האָט
געגעבן דיר.
/20:15 אַזױ זאָלסטו טאָן צו אַלע שטעט װאָס זײַנען זײער װײַט פֿון דיר;
װאָס זײַנען ניט פֿון די שטעט פֿון די דאָזיקע פֿעלקער.
/20:16 אָבער פֿון די שטעט פֿון דאָס דאָזיקע פֿאָלק, װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר
פֿאַר אַ נחלה זאָלסטו גאָרנישט ראַטעווען לעבן וואָס אָטעם;
/20:17 אָבער זאָלסט זײ פֿאַרטיליקן; נעמליך, די חיתים און די
אֶמוֹרִי, אֶת הַכְּנַעֲנִי, אוּן אֶת פֶּרִיזִי, אֶת הַחִוִי, אוּן אֶת-הַיָּמִים
יבוסיטעס; אַזױ װי יהוה דײַן גאָט האָט דיר באַפֿױלן:
/20:18 אַז זײ לערנען אײַך ניט צו טאָן נאָך אַלע זײערע אומװערדיקײטן װאָס זײ
האָבן געטאָן צו זייערע געטער; אַזױ זאָלט איר זינדיקן קעגן יהוה אײַער גאָט.
/20:19 אַז דו װעסט באַלעגערן אַ שטאָט אַ לאַנגע צײַט, אין מלחמה צו מאַכן אַקעגן איר.
נעם עס, זאָלסט ניט פֿאַרטיליקן אירע ביימער מיט צווינגען אַן האַק
אַקעגן זײ, װאָרום פֿון זײ מעגסטו עסן, און זאָלסט זײ ניט שנײַדן
אַראָפּ (ווארים דער בוים פון דעם פעלד איז אַ מענטש \'ס לעבן) זיי צו אַרבעטן אין די
סידזש:
/20:20 נאָר די בײמער װאָס דו װײסט, אַז זײ זײַנען ניט קײן שפּײַז־בײמער, דו
זאָלסט זײ פֿאַרטיליקן און פֿאַרשניטן; און זאָלסט בױען אַקעגן בולװאַרן
די שטאָט וואָס מאַכט מלחמה מיט דיר, ביז זי ווערט אונטערטעניק.
