דעוטעראָנאָמיע
/19:1 װען יהוה דײַן גאָט האָט פֿאַרשניטן די פֿעלקער װאָס יהוה דײַן לאַנד
גאָט גיט דיר, און דו ביסט זיי נאָך, און וואוינט אין זייערע שטעט,
                                     און אין זייערע הײַזער;
/19:2 זאָלסט דיר אָפּטיילן דרײַ שטעט אין מיטן פֿון דײַן לאַנד,
           װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר עס אַרבן.
/19:3 זאָלסט דיר מאַכן אַ װעג, און צעטײלן די געמאַרקן פֿון דײַן לאַנד, װאָס
יהוה דײַן גאָט גיט דיר צו ירשענען, אין דרײַ טיילן, אַז יעדער
                      אַהין מעג דער טײַער אַנטלױפֿן.
/19:4 און דאָס איז דער פֿאַל פֿון דעם טײַגער, װאָס װעט אַהין אַנטלױפֿן, אַז ער
זאל לעבן: ווער ער הרגעט זיין חבר אין ומוויסנדיק, וועמען ער האט ניט פיינט אין
                                     צייט פאַרגאַנגענהייט;
/19:5 אַזױ װי אַ מאַן גײט מיט זײַן חבֿר אין האָלץ אין האָלץ, און
זײ ן האנ ט הא ט זי ך גענומע ן א שלאג ן מי ט דע ר האק , אפצוהאדע ן דע ם בוים , או ן דע ר
דער קאָפּ גליטשט זיך פון דער העלף, און ליכטיק אויף זיין חבר, אַז ער
שטאַרבן; ער װעט אַנטלױפֿן צו איינע פֿון יענע שטעט, און זאָל לעבן;
/19:6 טאָמער זאָל דער בלוט־נוקם ניט נאָכיאָגן דעם טײַגער, װען זײַן האַרץ איז הײס.
און דערגײ אים, װאָרום דער װעג איז לאַנג, און הרגעט אים; ווייל ער איז געווען
ניט ווערט צו טויט, ווייל ער האָט אים ניט פיינט אין פאַרגאַנגענהייט.
/19:7 דרום באַפֿױלן איך דיר, אַזױ צו זאָגן: דרײַ שטעט זאָלסטו אָפּטיילן פֿאַר
                                                                      דיר.
/19:8 און אױב יהוה דײַן גאָט װעט פֿאַרגרעסערן דײַן ברעג, אַזױ װי ער האָט געשװאָרן דײַן
אבות, און געבן דיר דאָס גאַנצע לאַנד וואָס ער האָט צוגעזאָגט צו געבן צו דיין
                                                                    אבות;
/19:9 אױב דו װעסט היטן אַלע די דאָזיקע געבאָט זײ צו טאָן װאָס איך באַפֿױלן
דיך הײַנט צו ליב האָבן יהוה דײַן גאָט, און צו גײן שטענדיק אין זײַנע װעגן;
דענצמאָל זאָלסטו דיר צוגעבן נאָך דרײַ שטעט, אַחוץ די דאָזיקע דרײַ.
/19:10 אַז אומשולדיק בלוט זאָל ניט פֿאַרגאָסן װערן אין דײַן לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט
גיט דיך פֿאַר אַ נחלה, און אַזוי בלוט זאָל זײַן אויף דיר.
/19:11 אָבער אַז עמיצער האָט פֿײַנט זײַן חבֿר, און ער לײגט אױף אים, און שטײט אױף.
קעגן אים, און שלאָגן אים שטאַרביק אַז ער שטאַרבן, און אַנטלאפן אין איינער פון אים
                                                               די שטעט:
/19:12 און די עלטסטע פֿון זײַן שטאָט װעלן שיקן און אים פֿון דאָרטן ברענגען, און זײ מציל זײַן
אים אין דער האַנט פֿון דעם בלוט נוקם, כּדי ער זאָל שטאַרבן.
/19:13 דײַן אױג זאָל ניט דערבאַרימען אױף אים, נײַערט װעסט אָפּטאָן די שולד פֿון אים.
אומשולדיק בלוט פֿון ישׂראל, כּדי עס זאָל דיר גוט זײַן.
/19:14 זאָלסט ניט אָפּטאָן דײַן חבֿרס לאַנד, װאָס זײ פֿון אַלטער צײַט.
האָבן אַרײַנגעזעצט אין דײַן נחלה, װאָס דו װעסט אַרבן אין דעם לאַנד װאָס
                    יהוה דײַן גאָט גיט דיר עס אַרבן.
/19:15 אײן עדות זאָל ניט אױפֿשטײן אַקעגן אַ מענטש פֿאַר קײן זינד אָדער פֿאַר קײן שום זינד
זינד, אין יעדער זינד וואָס ער זינדיקט: אין דעם מויל פון צוויי עדות, אָדער אין
דאָס מױל פֿון דרײַ עדות, זאָל די זאַך באַפֿעסטיקט װערן.
/19:16 אױב אַ פֿאַלשער עדות װעט אױפֿשטײן קעגן עמיצן, צו זאָגן אױף אים דאָס
                                                וואָס איז פאַלש;
/19:17 און בײדע מענער װאָס עס איז צװישן זײ די מחלוקת, זאָלן שטײן פֿאַראַן
יהוה פאַר די כֹּהנים און די ריכטער וואָס זאָלן זיין אין יענע
                                                                      טעג;
/19:18 און די ריכטער זאָלן פֿײַער אױספֿרעגן, און ערשט אױב דער
עֵדוּת זאָל זיין אַ שקר, און האָט עֵדות שקר אויף זיין עֵדות
                                                                ברודער;
/19:19 און איר זאָלט טאָן צו אים אַזױ װי ער האָט געמײנט צו טאָן צו זײַן
ברודער: זאָלסטו אָפּטאָן דאָס בײז פֿון צװישן אײַך.
/19:20 און די פֿאַרבליבענע װעלן הערן, און האָבן מורא, און װעלן װײַטער באַגײן
                     ניט מער אַזאַ בייז צווישן אייך.
/19:21 און דײַן אױג װעט זיך ניט דערבאַרימען; אָבער לעבן וועט גיין פֿאַר לעבן, אויג פֿאַר אויג,
צאָן פֿאַר צאָן, האַנט פֿאַר האַנט, פֿיס פֿאַר פֿיס.