דעוטעראָנאָמיע
/13:1 אױב עס װעט אױפֿשטײן צװישן אײַך אַ נבֿיא, אָדער אַ חלום פֿון חלומות, און ער גיט
                       דיר אַ צייכן אָדער אַ ווונדער,
/13:2 און דער צײכן אָדער דער װוּנדער איז געװען, װאָס ער האָט צו דיר גערעדט,
אַזױ צו זאָגן: לאָמיר גײן נאָך אַנדערע געטער, װאָס דו האָסט ניט געקענט, און לאָזן אונדז
                                                אונדז דינען זיי;
/13:3 זאָלסט ניט צוהערן צו די װערטער פֿון יענעם נבֿיא אָדער פֿון יענעם חלום
פֿון חלומות, װאָרום יהוה אײַער גאָט פּרוּװט אײַך, כּדי צו װיסן צי איר האָט ליב
יהוה אײַער גאָט מיט דײַן גאַנצן האַרצן און מיט דײַן גאַנצן זעל.
/13:4 נאָך יהוה אײַער גאָט זאָלט איר גײן, און אים מוֹרא האָבן, און זײַן זאָלט איר היטן
געבאָט, און צוהערן צו זײַן קָול, און איר זאָלט אים דינען, און זיך צוהענגן
                                                                 צו אים.
/13:5 און דער נבֿיא אָדער דער חלום פֿון חלומות זאָל טײטן געטײט װערן;
װײַל ער האָט גערעדט אײַך אָפּצוקערן פֿון יהוה אײַער גאָט װאָס
האָט דיך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, און דיך אױסגעלײזט פֿון הױז
פֿון קנעכטשאפט, דיך אַרויסצוטרייבן פון דעם וועג וואָס יהוה דײַן גאָט
האָט דיר באַפֿױלן צו גײן אַרײַן.און זאָלסט אָפּטאָן דאָס בײז פֿון דעם
                                                           צװישן דיר.
/13:6 אױב דײַן ברודער, דער זון פֿון דײַן מוטער, אָדער דײַן זון, אָדער דײַן טאָכטער, אָדער
די װײַב פֿון דײַן בוזעם, אָדער דײַן פֿרײַנט, װאָס איז אַזױ װי דײַן אײגענע נשמה, פֿירט
דיר אין געהיים, אַזוי צו זאָגן: לאָמיר גיין און דינען אַנדערע געטער וואָס דו האָסט
                  ניט באקאנט, דו און אייערע עלטערן;
/13:7 דאָס הײסט, פֿון די געטער פֿון דעם פֿאָלק װאָס רונד אַרום דיר, נאָענט צו
דיך, אָדער ווייַט אַוועק פון דיר, פון איין עק פון דער ערד ביז די
                                      אנדערע עק פון דער ערד;
/13:8 זאָלסט ניט צושטימען צו אים, און זאָלסט ניט צוהערן צו אים; אויך נישט
דײַן אויג זאָלסט אים דערבאַרימען, און זאָלסט ניט שפּאָרן, און זאָלסט ניט באַהאַלטן
                                                                      אים:
/13:9 און פֿאַרװאָס זאָלסטו אים טײטן; דיין האַנט וועט זיין ערשטער אויף אים צו
טײטן אים, און דערנאָך די האַנט פֿון דעם גאַנצן פֿאָלק.
/13:10 און זאָלסט אים פֿאַרשטײנען מיט שטײנער, כּדי ער זאָל שטאַרבן; ווייל ער האט
האָט געזוכט דיך אַװעקצוטרײַבן פֿון יהוה דײַן גאָט װאָס האָט דיך אַרױסגעצױגן
פֿון לאַנד מִצרַיִם, פֿון דעם הױז פֿון קנעכטשאפט.
/13:11 און גאַנץ ישׂראל װעט הערן און האָבן מורא, און װעט מער ניט טאָן אַזױ
                     רשעות ווי דאָס איז צווישן אייך.
/13:12 אױב דו װעסט הערן זאָגן אין איינע פֿון דײַנע שטעט װאָס יהוה דײַן גאָט האָט
האָט דיר געגעבן דאָרטן צו וואוינען, אַזוי צו זאָגן:
/13:13 עטלעכע מענטשן, די קינדער פֿון בליעל, זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון צװישן אײַך, און
האָבן צוריקגעצויגן די באַוווינער פון זייער שטאָט, אַזוי צו זאָגן: לאָמיר גיין און
דינען אַנדערע געטער, וואָס איר האָט ניט געקענט;
/13:14 דענצמאָל זאָלסטו פֿרעגן, און זוכן, און פֿרעגן; און,
זע, אויב עס איז אמת, און די זאַך זיכער, אַז אַזאַ אַ אַבאַמאַניישאַן איז
                                        געארבעט צווישן אייך;
/13:15 פֿאַרװאָס זאָלסטו שלאָגן די באַװױנער פֿון יענער שטאָט מיט דעם ברעג פֿון
די שװערד, זי פֿאַרטיליקט, און אַלץ װאָס אין איר, און די
          איר בהמה, מיט דעם ברעג פון דער שווערד.
/13:16 און זאָלסט אײַנזאַמלען דעם גאַנצן בױב אין מיטן פֿון דער גאַס.
דערפֿון, און זאָלסט פֿאַרברענען אין פֿײַער די שטאָט, און איר גאַנצן רױב
איטלעכער צו יהוה דײַן גאָט, און עס װעט זײַן אַן הױפּע אױף אײביק; עס
                        וועט ניט ווידער געבויט ווערן.
/13:17 און פֿון דעם פֿאַרשאָלטן זאָל גאָרנישט צוגעבונדן אין דײַן האַנט: דאָס
ה\' זאל זיך אומקערן פון דער גרימצארן פון זיין גרימצארן, און דיך רחמנות טאן,
און דערבאַרימט זיך אױף דיר, און מערט דיך, אַזױ װי ער האָט געשװאָרן
                                                     דײַנע עלטערן;
/13:18 אַז דו װעסט צוהערן צו דעם קָול פֿון יהוה דײַן גאָט, צו היטן אַלץ
זיינע געבאָט וואָס איך באַפעל דיר היינט צו טאָן דאָס וואָס איז
           רעכט אין די אױגן פֿון יהוה דײַן גאָט.