דעוטעראָנאָמיע
/12:1 דאָס זײַנען די געזעצן און די געזעצן װאָס איר זאָלט היטן צו טאָן
דאָס לאַנד װאָס יהוה דער גאָט פֿון דײַנע עלטערן גיט דיר עס צו ירשען,
אַלע טעג װאָס איר לעבט אױף דער ערד.
/12:2 איר זאָלט פֿאַרטיידיקן אַלע ערטער װאָס די פֿעלקער װאָס איר האָט אין זײ
װעלן ירשען געדינט זײערע געטער, אױף די הויכע בערג, און אױף די
בערג, און אונטער יעדער גרין בוים:
/12:3 און איר זאָלט אומקערן זײערע מזבחות, און צעברעכן זײערע זײַלן, און פֿאַרברענען
זײערע גרעםטע מיט פֿײַער; און איר זאָלט אַראָפּהאַקן די געשניצטע בילדער פֿון זײערע
געטער, און פֿאַרטיליקט זיי פֿון יענעם אָרט.
/12:4 אַזױ זאָלט איר ניט טאָן צו יהוה אײַער גאָט.
/12:5 אָבער צו דעם אָרט װאָס יהוה אײַער גאָט װעט אױסדערװײלן פֿון דײַן גאַנצן
שבֿטים צו שטעלן זײַן נאָמען דאָרטן, ביז זײַן װױנונג זאָלט איר זוכן,
און אַהין וועסטו קומען.
/12:6 און איר זאָלט אַהין ברענגען אײַערע בראַנדאָפּפֿער, און אײַערע שלאַכטאָפּפֿער;
און אײַערע מעשר, און אָפּשײדונג פֿון אײַער האַנט, און אײַערע נדרים, און
אײַערע פרייע קרבנות, און די בכָרים פֿון אײַערע רינדער און פֿון אײַערע רינדער
פלאַקס:
/12:7 און איר זאָלט דאָרטן עסן פֿאַר יהוה אײַער גאָט, און איר װעט זיך פֿרײען
אַלץ װאָס איר האָט אַרײַנגעטאָן אײַער האַנט, איר און אײַערע הױזגעזינטן װאָס גאָט איז מיט זײ
דײַן גאָט האָט דיך געבענטשט.
/12:8 איר זאָלט ניט טאָן נאָך אַלע זאַכן װאָס מיר טאָן דאָ הײַנט, איטלעכער
אַלץ װאָס איז רעכט אין זײַנע אױגן.
/12:9 װאָרום איר זענט נאָך ניט געקומען צו דער רו און צו דער נחלה װאָס דער
יהוה דײַן גאָט גיט דיר.
/12:10 אָבער אַז איר גײט איבער דעם יַרדן, און װעט זיצן אין דעם לאַנד װאָס יהוה אײַער
גאָט גיט דיר צו ירשענען, און ווען ער גיט איר מנוחה פון אַלע דיין
פײַנט רונד אַרום, כּדי איר זאָלט זיצן אין זיכערקייט;
/12:11 און דאָרטן װעט זײַן אַן אָרט װאָס יהוה אײַער גאָט װעט אױסדערװײלן
מאַכט דאָרטן זײַן נאָמען; אַהין זאָלט איר ברענגען אַלץ װאָס איך באַפֿעל
איר; אײַערע בראַנדאָפּפֿער, און אײַערע שלאַכטאָפּפֿער, אײַערע מעשר, און די
היט אָפּ פֿון אײַער האַנט, און אַלע אײַערע אױסדערװײלטע נדרים װאָס איר זאָלט נדר צו זײ
דער האר:
/12:12 און איר זאָלט זיך פֿרײען פֿאַר יהוה אײַער גאָט, איר און אײַערע זין, און
אײַערע טעכטער, און אײַערע קנעכט, און אײַערע דינסטן, און די
לֵוִי װאָס אין אײַערע טױערן; ווייל ער האט נישט קיין חלק און נישט
ירושה מיט דיר.
/12:13 היט זיך צו דיר, אַז דו זאָלסט ניט ברענגען דײַנע בראַנדאָפּפֿער אין איטלעכן
אָרט וואָס איר זען:
/12:14 אָבער אין דעם אָרט װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן אין אײנעם פֿון דײַנע שבֿטים, דאָרטן
זאָלסט מקריב זײַן דײַנע בראַנדאָפּפֿער, און דאָרטן זאָלסטו טאָן אַלץ װאָס איך האָב
באַפֿעל דיר.
/12:15 אָבער דו מעגסט טײטן און עסן פֿלײש אין אַלע דײַנע טױערן,
אַלץ װאָס דײַן זעל באַגערט, אַזױ װי דער ברכה פֿון גאָט
דײַן גאָט װאָס ער האָט דיר געגעבן: דער אומרײן און דער רײנער מעגט עסן
דערפֿון, װי פֿון אַ רױב, און װי פֿון אַ האַרט.
/12:16 נאָר דאָס בלוט זאָלט איר ניט עסן; איר זאָלט עס אױסגיסן אױף דער ערד װי
וואַסער.
/12:17 אין דײַנע טױערן טאָרסטו ניט עסן דעם מעשר פֿון דײַן תּבֿואה, אָדער פֿון דײַן
ווייַן, אָדער פֿון דײַן אײל, אָדער די בכָרים פֿון דײַנע רינדער, אָדער פֿון דײַנע שאָף, און ניט
איטלעכער פֿון דײַנע נדרים װאָס דו האָסט נדר, און דײַנע פֿרײַוויליקע קרבן, אָדער הײבן
קרבן פון דיין האַנט:
/12:18 אָבער זאָלסט זײ עסן פֿאַר יהוה דײַן גאָט אין דעם אָרט װאָס דער
יהוה דײַן גאָט װעט אױסדערװײלן, דו און דײַן זון, און דײַן טאָכטער, און דײַן
קנעכט, און דײַן דינסט, און דער לֵוִי װאָס אין דײַן
טױערן, און װעסט זיך פֿרײען פֿאַר יהוה דײַן גאָט אין אַלץ װאָס דו װעסט
לייג צו דיינע הענט.
/12:19 היט אײַך, אַז דו זאָלסט ניט פֿאַרלאָזן דעם לֵוִי, אַזױ לאַנג װי דו ביסט.
לעבט אויף דער ערד.
/12:20 אַז יהוה דײַן גאָט װעט פֿאַרברייטערן דײַן געמאַרק, אַזױ װי ער האָט צוגעזאָגט.
דיר, און זאָלסט זאָגן: איך װעל עסן פֿלײש, װײַל דײַן זעל האָט געבענקט
עסן פלייש; פֿלײש מעגסטו עסן, אַלץ װאָס דײַן זעל באַגערט.
/12:21 אױב דאָרטן איז דער אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט האָט אױסדערװײלט צו געבן זײַן נאָמען
צו ווייט פון דיר, דעמאלט וועסטו שעכטן פון דיין רינדער און פון דיין שאָף,
װאָס גאָט האָט דיר געגעבן, אַזױ װי איך האָב דיר באַפֿױלן, און דו זאָלסט
עסט אין דײַנע טױערן אַלץ װאָס דײַן זעל האָט באַגערט.
/12:22 אַזױ װי עס װערט געגעסן דעם רױב און דער האַרט, אַזױ זאָלסטו זײ עסן;
אומרײן און רײנער זאָלן פֿון זײ עסן גלײַך.
/12:23 זײַ נאָר זיכער, אַז דו עסט ניט דאָס בלוט, װאָרום דאָס בלוט איז דאָס לעבן; און
דו זאלסט נישט עסן דאָס לעבן מיט דעם פלייש.
/12:24 זאָלסטו עס ניט עסן; זאָלסט עס אױסגיסן אױף דער ערד װי װאַסער.
/12:25 זאָלסטו עס ניט עסן; כּדי עס זאָל גוט זײַן מיט דיר און מיט דײַן
קינדער נאָך דיר, ווען דו וועסט טאָן וואָס איז רעכט אין די אויגן
פֿון גאָט.
/12:26 נאָר דײַנע הײליקע זאַכן װאָס דו האָסט, און דײַנע נדרים, זאָלסטו נעמען, און
גײ צו דעם אָרט װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן.
/12:27 און זאָלסט ברענגען דײַנע בראַנדאָפּפֿער, דאָס פֿלײש און דאָס בלוט, אױף
דער מזבח פֿון יהוה דײַן גאָט, און דאָס בלוט פֿון דײַנע שלאַכטאָפּפֿער װעט זײַן
אױסגעגאָסן אױפֿן מזבח פֿון יהוה דײַן גאָט, און זאָלסט עסן דעם
פלייש.
/12:28 היט און הערט אַלע די דאָזיקע װערטער װאָס איך באַפֿױלן דיר, כּדי עס זאָל גײן
גוט מיט דיר, און מיט דיינע קינדער נאָך דיר אויף אייביק, ווען דו
טוט וואָס איז גוט און רעכט אין די אויגן פון יהוה דיין גאָט.
/12:29 אַז יהוה דײַן גאָט װעט פֿאַרשניטן די פֿעלקער פֿון פֿאַר דיר,
װוּהין דו גײסט זײ אַרבן, און דו װעסט זײ נאָכקומען, און
וואוינען אין זייער לאַנד;
/12:30 היט זיך צו דיר, אַז דו װעסט ניט פֿאַרכאַפּט װערן נאָך זײ נאָכדעם
כּדי זיי זאָלן פֿאַרטיליקט ווערן פֿון פֿאַר דיר; און אַז דו פרעג ניט נאָך
זײערע געטער, אַזױ צו זאָגן: װי אַזױ האָבן די דאָזיקע פֿעלקער געדינט זײערע געטער? אפילו אַזוי וועט
איך טאָן אַזוי.
/12:31 אַזױ זאָלסטו ניט טאָן צו יהוה דײַן גאָט, פֿון אַלע אומװערדיקײטן צו דעם
יהוה װאָס ער האָט פֿײַנט, האָבן זײ געטאָן צו זײערע געטער; פֿאַר אפילו זייער
זין און זײערע טעכטער האָבן זײ פֿאַרברענט אין פֿײַער צו זײערע געטער.
/12:32 אַלץ װאָס איך באַפֿױלן דיר, היט זיך צו טאָן;דו זאָלסט ניט צוגעבן.
דערויף, און ניט פאַרמינערן פון אים.
