דעוטעראָנאָמיע
/11:1 דרום זאָלסטו ליב האָבן יהוה דײַן גאָט, און היטן זײַן און זײַן היטונג
געזעצן, און זײַנע געזעצן, און זײַנע געבאָט, תּמיד.
/11:2 און איר קענט הײַנטיקן טאָג, װאָרום איך רעד ניט מיט אײַערע קינדער װאָס האָבן ניט
באקאנט, און וואָס האָבן ניט געזען די שטראָף פון יהוה דיין גאָט,
זיין גרויסקייט, זיין שטאַרקע האַנט, און זיין אויסגעשטרעקט אָרעם,
/11:3 און זײַנע װוּנדער, און זײַנע מעשׂים, װאָס ער האָט געטאָן אין מיטן מִצרַיִם
פַּרעה דער מלך פֿון מִצרַיִם, און צו זײַן גאַנצן לאַנד;
/11:4 און װאָס ער האָט געטאָן צו דעם חיל פֿון מִצרַיִם, צו זײערע פֿערד און צו זײערע
רײַטװעגן; װי ער האָט געמאַכט דאָס װאַסער פֿון ים-סוף זײ איבערצופֿאַלן װי זײ
האָט אײַך נאָכגעיאָגט, און װי גאָט האָט זײ פֿאַרטיליקט ביז הײַנטיקן טאָג;
/11:5 און װאָס ער האָט געטאָן צו אײַך אין דער מדבר, ביז איר זענט אַרײַן אין דעם דאָזיקן
אָרט;
/11:6 און װאָס ער האָט געטאָן צו דָתָן און אבירמען, די קינדער פֿון אליאב דעם זון פֿון
ראובן: װי די ערד האָט געעפֿנט איר מױל, און האָט זײ אײַנגעשלונגען און זײערע
הױזגעזינטן, און זײערע געצעלטן, און אַלץ װאָס איז געװען אין זײערע
אײגנטום אין מיטן גאַנץ ישׂראל:
/11:7 אָבער אײַערע אױגן האָבן געזען אַלע גרױסע מעשים פֿון גאָט װאָס ער האָט געטאָן.
/11:8 דרום זאָלט איר היטן אַלע געבאָט װאָס איך באַפֿעל אײַך דאָס דאָזיקע
טאָג, כּדי איר זאָלט זײַן שטאַרק, און איר זאָלט אַרײַנגיין און אַרבן דאָס לאַנד וווּ איר זענט
גיי עס פאַרמאָגן;
/11:9 און איר זאָלט מאריכים אײַערע טעג אין דעם לאַנד װאָס גאָט האָט געשװאָרן
אײַערע עלטערן צו געבן צו זײ און צו זײער זאָמען, אַ לאַנד װאָס פֿליסט
מיט מילך און האָניק.
/11:10 װאָרום דאָס לאַנד װאָס דו קומסט אַהין עס אַרבן, איז ניט אַזױ װי דאָס לאַנד פֿון
מִצרַיִם, פֿון װאַנען איר זײַט אַרױסגעגאַנגען, װוּ דו האָסט געזײט דײַן זאָמען, און
וואַסער מיט דיין פֿיס, ווי אַ גאָרטן פון קרייַטעכץ.
/11:11 אָבער דאָס לאַנד װאָס איר גײט עס אַהין צו אַרבן, איז אַ לאַנד פֿון בערג און
טאָליעס, און טרינקט וואַסער פון דעם רעגן פון הימל:
/11:12 אַ לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט זארגן פֿאַר: די אױגן פֿון יהוה דײַן גאָט
זיי זענען שטענדיק אויף אים, פון די אָנהייב פון די יאָר און ביז דעם סוף פון
די יאר.
/11:13 און עס װעט זײַן, אַז איר װעט צוהערן צו מײַנע
געבאָט וואָס איך באַפֿעל דיר הײַנט, צו ליב האָבן יהוה אײַער גאָט,
און אים דינען מיט דײַן גאַנצן האַרצן און מיט דײַן גאַנצער נשמה,
/11:14 און איך װעל אײַך געבן דעם רעגן פֿון אײַער לאַנד אין זײַן רעכטן צײַט, דעם ערשטן
רעגן און יענער רעגן, כּדי זאָלסט אײַנזאַמלען דײַן תּבֿואה און דײַן
װײַן, און דײַן אײל.
/11:15 און איך װעל שיקן גראָז אין דײַנע פֿעלדער פֿאַר דײַן בהמה, און װעסט עסן.
און זאַט זאַט.
/11:16 היט זיך צו אײַך, אַז אײַער האַרץ זאָל ניט פֿאַרנאַרט װערן, און איר קערט זיך אָן
באַזונדער, און דינען אנדערע געטער, און דינען זיי;
/11:17 און דער גרימצאָרן פֿון גאָט האָט געגרימט אױף אײַך, און ער האָט פֿאַרשװיגן דעם
הימל, אַז עס זאָל ניט זיין רעגן, און דאָס לאַנד זאָל ניט געבן איר פרוכט;
און איר זאָלט ניט גיך אומקומען פֿון דעם גוטן לאַנד װאָס גאָט גיט
איר.
/11:18 דרום זאָלט איר אײַנלײגן די דאָזיקע מײַנע װערטער אין אײַער האַרצן און אין אײַער זעל,
און בינדן זײ צו א צײכן אױף אײַער האַנט, כּדי זײ זאָלן זײַן װי פֿראָנטן
צװישן דײנע אויגן.
/11:19 און איר זאָלט זײ לערנען אײַערע קינדער, רעדנדיק פֿון זײ, װען דו ביסט
זיצט אין דײַן הױז, און װען דו גײסט אױפֿן װעג, װען דו
לײגט זיך, און װען דו שטײסט אױף.
/11:20 און זאָלסט זײ אױפֿשרײַבן אױף די טירזײַלן פֿון דײַן הױז, און אױף דעם
דיינע טויערן:
/11:21 כּדי אײַערע טעג זאָלן מערן װערן, און די טעג פֿון אײַערע קינדער אין דער
לאַנד װאָס גאָט האָט געשװאָרן אײַערע עלטערן זײ צו געבן, אַזױ װי די טעג פֿון
הימל אויף דער ערד.
/11:22 װאָרום אױב איר זאָלט היטן אַלע די דאָזיקע געבאָט װאָס איך באַפֿעל
דו, זײ צו טאָן, ליב צו האָבן יהוה אײַער גאָט, צו גײן אין אַלע זײַנע װעגן, און
זיך צוהענגן צו אים;
/11:23 און גאָט װעט פֿאַרטריבן אַלע די דאָזיקע פֿעלקער פֿון פֿאַר אײַך, און איר
װעלן אַרבן גרױסע פֿעלקער און מעכטיקער פֿון אײַך.
/11:24 איטלעכער אָרט װאָס דײַנע פֿיס װעלן טרעטן אױף אים, זאָל דײַן זײַן;
פֿון מדבר און לבנון, פֿון טײַך, טײַך פרת,
ביזן עק ים װעט זײַן אײַער ברעג.
/11:25 קײנער זאָל ניט באַשטײן פֿאַר דיר, װאָרום יהוה אײַער גאָט
זאָלן אַרײַנטאָן די מורא פֿאַר אײַך און די שרעק פֿאַר אײַך אױף דעם גאַנצן לאַנד װאָס איר
וועט טרעטן אויף אזוי ווי ער האט אייך געזאגט.
/11:26 זע, איך שטעל הײַנט פֿאַר אײַך אַ ברכה און אַ קללה;
/11:27 אַ ברכה, אַז איר זאָלט היטן די געבאָט פֿון יהוה אײַער גאָט, װאָס איך
באַפֿעל דיר הײַנט:
/11:28 און אַ קללה, אױב איר װעט ניט הערן די געבאָט פֿון יהוה אײַער גאָט,
אָבער קער זיך אָפּ פֿון דעם װעג װאָס איך באַפֿױלן אײַך הײַנט, צו גײן נאָכדעם
אַנדערע געטער, וואָס איר האָט ניט געקענט.
/11:29 און עס װעט זײַן, אַז יהוה דײַן גאָט האָט דיך אַרײַנגעפירט
צו דעם לאַנד װאָס דו גײט אַהין עס צו אַרבן, זאָלסטו אַרײַנטאָן דעם
ברכה אויפן באַרג גריזים, און די קללה אויפן באַרג עבל.
/11:30 זײַנען זײ ניט פֿון יענער זײַט יַרדן בײַם װעג װאָס די זון גײט אַהין
אַראָפּ, אין דעם לאַנד פון די כנעני, וואָס זיצן אין די מלחמה איבער
אַקעגן גִלגָל, לעבן די פּלױנען פֿון מוֹרה?
/11:31 װאָרום איר זאָלט אַריבערגײן דעם יַרדן, אַרײַנצוגײן אַרבן דאָס לאַנד װאָס דער
יהוה אײַער גאָט גיט אײַך, און איר זאָלט עס אַרבן, און זיצן אין איר.
/11:32 און איר זאָלט היטן צו טאָן אַלע געזעצן און געזעצן װאָס איך שטעל
פאר דיר היינט.
