דעוטעראָנאָמיע
/9:1 הערט, ישׂראל: דו גײסט הײַנט אַריבער דעם יַרדן, צו גײן צו
פאַרמאָגט פֿעלקער גרעסער און מעכטיקער פֿון דיר, שטעט גרויסע און
צוגעשפארט ביזן גן עדן,
/9:2 אַ גרױס און הויך פֿאָלק, די קינדער פֿון די ענקים, װאָס דו קענסט,
און פון וועמען דו האָסט געהערט זאָגן: ווער קען שטיין פאַר די קינדער פון
Anak!
/9:3 פֿאַרשטײט דעריבער הײַנטיקן טאָג, אַז יהוה דײַן גאָט איז דער װאָס גײט
איבער פאַר דיר; װי אַ פֿאַרצערט פֿײַער װעט ער זײ פֿאַרטיליקן, און ער
זאָלסט זײ אַראָפּנידערן פֿאַר דײַן פּנים;און זאָלסט זײ פֿאַרטריבן, און
פֿאַרטיליקט זײ גיך, אַזױ װי גאָט האָט צו דיר געזאָגט.
/9:4 רעד ניט אין דײַן האַרצן, נאָך װאָס יהוה דײַן גאָט האָט אַװעקגעװאָרפֿן
זיי אַרויס פון פאַר דיר, אַזוי צו זאָגן: פאַר מיין גערעכטיקייט האָט גאָט
האָט מיך אַרײַנגעבראַכט צו אַרבן דאָס דאָזיקע לאַנד, אָבער פֿאַר דער רשעות פֿון די דאָזיקע
פֿעלקער, גאָט פֿאַרטריבן זיי פֿון פֿאַר דיר.
/9:5 ניט פֿון װעגן דײַן גערעכטיקײט, אָדער פֿאַר דער גערעכטיקײט פֿון דײַן האַרצן
דו גײסט אַרבן זײער לאַנד, אָבער פֿון װעגן דער רשעות פֿון די דאָזיקע פֿעלקער
יהוה דײַן גאָט טרײַבט זײ אַרױס פֿון פֿאַר דיר, כּדי ער זאָל
טוט דאָס װאָרט װאָס גאָט האָט געשװאָרן דײַנע עלטערן, אבֿרהם, יצחק,
און יעקב.
/9:6 פֿאַרשטײט דאָך, אַז יהוה דײַן גאָט גיט דיר ניט דאָס דאָזיקע גוטס
לאַנד עס צו ירש פֿאַר דיין גערעכטיקייט; װאָרום דו ביסט אַ שטײגער
מענטשן.
/9:7 געדענק און ניט פֿאַרגעסן, װי דו האָסט דערצערנט יהוה דײַן גאָט.
אין דער מדבר: פֿון דעם טאָג װאָס דו ביסט אַרױסגעגאַנגען פֿון לאַנד
פֿון מִצרַיִם, ביז איר געקומען צו דעם דאָזיקן אָרט, ביסטו געװען װידערשפּעניקט
דער האר.
/9:8 און אין חורב האָט איר דערצערנט גאָט, און גאָט האָט געצערנט.
מיט דיר צו האָבן דיך חרובֿ.
/9:9 אַז איך בין אַרױפֿגעגאַנגען אױפֿן באַרג צו נעמען די שטײנערנע טישן
די לוחות פֿון דעם בונד װאָס גאָט האָט געשלאָסן מיט אײַך, האָב איך געהאַלטן אין
דעם באַרג פערציק טעג און פערציק נעכט, איך האָב ניט געגעסן ברויט און ניט געטרונקען
וואַסער:
/9:10 און גאָט האָט מיר איבערגעגעבן צװײ שטײנערנע טישן אָנגעשריבן מיט דעם
פֿינגער פֿון גאָט; און אויף זיי איז געווען געשריבן לויט אַלע ווערטער וואָס
גאָט האָט גערעדט מיט דיר אױפֿן באַרג פֿון מיטן פֿײַער אין דעם
טאָג פון דער אסיפה.
/9:11 און עס איז געװען צום סוף פֿון פֿערציק טעג און פֿערציק נעכט, איז דער
גאָט האָט מיר געגעבן די צװײ שטײנערנע לוחות, די לוחות פֿון בונד.
/9:12 און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: שטײ אױף, גײ אַראָפּ גיך פֿון דאַנען; פֿאַר
דײַן פֿאָלק װאָס דו האָסט אַרױסגעצױגן פֿון מִצרַיִם האָט פֿאַרדאָרבן
זיך; זײ װערן גיך אָפּגעקערט פֿון דעם װעג װאָס איך
האט זיי באפוילן; זיי האָבן זיי געמאַכט אַ געגאָסן בילד.
/9:13 און גאָט האָט צו מיר גערעדט, אַזױ צו זאָגן: איך האָב געזען דאָס דאָזיקע פֿאָלק;
און זע, דאָס איז אַ האַרציקן פֿאָלק.
/9:14 לאָז מיך אַלײן, איך װעל זײ פֿאַרטיליקן, און פֿון אױסמעקן זײער נאָמען
אונטערן הימל, און איך װעל דיך מאַכן פֿאַר אַ פֿאָלק שטאַרקער און גרעסער פֿון
זיי.
/9:15 און איך האָב זיך אומגעקערט, און איך בין אַראָפּגעגאַנגען פֿון באַרג, און דער באַרג האָט געברענט
פֿײַער: און די צװײ טישן פֿון בונד זײַנען געװען אין מײַנע צװײ הענט.
/9:16 און איך האָב געזען, ערשט איר האָט געזינדיקט צו יהוה אײַער גאָט, און
האָט אײַך געמאַכט אַ געגאָסן קאַלב: איר האָט זיך גיך אָפּגעקערט פֿון װעג
װאָס גאָט האָט אײַך באַפֿױלן.
/9:17 און איך האָב גענומען די צװײ טישן, און האָב זײ אַרױסגעװאָרפֿן פֿון מײַנע צװײ הענט, און האָב צעבראָכן
זיי פֿאַר דיין אויגן.
/9:18 און איך בין אַראָפּגעפֿאַלן פֿאַר גאָט, װי אין דער ערשטער, פֿערציק טעג און פֿערציק
נעכט: איך האָב ניט געגעסן ברויט, און ניט געטרונקען וואַסער, ווייַל פון אַלע דיין
זינד װאָס איר האָט געזינדיקט, צו טאָן שלעכטס אין די אױגן פֿון גאָט
דערוועקן אים צו כּעס.
/9:19 װאָרום איך האָב מוֹרא געהאַט פֿאַר דעם כּעס און פֿאַר דעם הייסן אומגליק װאָס גאָט האָט מיט אים
איז געווען גרימצארן אויף דיר צו צעשטערן. אָבער גאָט האָט צוגעהערט צו מיר
אויך יענע צייט.
/9:20 און גאָט האָט זײער געצערנט אױף אַהרן אים צו פֿאַרטיליקן, און איך
אויך אין דער זעלביקער צייט מתפלל געווען פאר אהרן.
/9:21 און איך האָב גענומען אײַער זינד, דאָס קאַלב װאָס איר האָט געמאַכט, און איך האָב עס פֿאַרברענט מיט פֿײַער.
און האָט עס געשטעמפּלט, און האָט עס געמאָלן זײער קלײן, ביז עס איז געװען קלײן
שטױב ,און איך האב ארײנגעװארפן זײן שטױב אין דעם טײך װאם האט אראפגענידערט
די בארג.
/9:22 און אין תבֿרה, און אין מַסָּה, און אין קִברות-התּאבֿה, האָט איר דערצערנט דעם
האר צו גרימצארן.
/9:23 אַזױ װי גאָט האָט אײַך געשיקט פֿון קָדש-ברנע, אַזױ צו זאָגן: גײ אַרױף
אַרבן דאָס לאַנד װאָס איך האָב אײַך געגעבן; דענצמאָל האָט איר װידערשפּעניקט קעגן דעם
דאָס געבאָט פֿון יהוה אײַער גאָט, און איר האָט אים ניט געגלױבט, און ניט צוגעהערט
צו זײן קול.
/9:24 איר זײַט װידערשפּעניקט געװען קעגן גאָט פֿון דעם טאָג װאָס איך האָב אײַך דערקענט.
/9:25 און איך בין געפֿאַלן פֿאַר גאָט פֿערציק טעג און פֿערציק נעכט, אַזױ װי איך בין געפֿאַלן
אַראָפּ אין דער ערשטער; װאָרום גאָט האָט געזאָגט, ער װעט אײַך פֿאַרטיליקן.
/9:26 איך האָב געבעטן צו גאָט, און איך האָב געזאָגט: גאָט דער האַר, פֿאַרטיליקט ניט דײַן
פֿאָלק און דײַן נחלה װאָס דו האָסט אױסגעלײזט דורך דײַן
גרױסקײט װאָס דו האָסט אַרױסגעצױגן פֿון מִצרַיִם מיט אַ גבֿורה
האַנט.
/9:27 געדענק דײַנע קנעכט, אברהם, יצחק, און יעקב; קוק ניט צו די
עקשנות פֿון דעם דאָזיקן פֿאָלק, ניט צו זייער רשעות, און ניט צו זייער זינד.
/9:28 טאָמער זאָל דאָס לאַנד פֿון װאַנען דו האָסט אונדז אַרױסגעצױגן זאָגן: װאָרום גאָט איז געװען
ניט געקענט זיי ברענגען אין דעם לאַנד וואָס ער צוגעזאגט זיי, און ווייַל
ער האָט זײ פֿײַנט, ער האָט זײ אַרױסגעצױגן זײ צו טײטן אין דער מדבר.
/9:29 אָבער זײ זײַנען דײַן פֿאָלק און דײַן נחלה װאָס דו האָסט אַרױסגעצױגן
מיט דײַן שטאַרקער מאַכט און מיט דײַן אױסגעשטרעקטן אָרעם.
