דעוטעראָנאָמיע
/8:1 אַלע געבאָט װאָס איך באַפֿעל דיר הײַנט זאָלט איר היטן
טוט, כּדי איר זאָלט לעבן, און זיך מערן, און גײן און אַרבן דאָס לאַנד װאָס
                גאָט האָט געשװאָרן אײַערע עלטערן.
/8:2 און זאָלסט געדענקען דעם גאַנצן װעג װאָס יהוה דײַן גאָט האָט דיר געפֿירט
די פערציק יאָר אין דער מדבר, דיך צו דערנידעריקן, און צו פּרווון,
צו װיסן װאָס אין דײַן האַרצן, צי דו װעסט היטן זײַן
                                               מצוות, אָדער ניט.
/8:3 און ער האָט דיך דערנידעריקט, און האָט דיך געלאָזט הונגערן, און האָט דיך געשפּײַזט
מַן, װאָס דו האָסט ניט געקענט, און דײַנע עלטערן האָבן ניט געקענט; אַז ער
זאל דיך וויסן אַז דער מענטש לעבט ניט בלויז פון ברויט, אָבער פון יעדער
װאָרט װאָס גײט אַרױס פֿון גאָטס מױל, לעבט דער מענטש.
/8:4 דײַן קלײד האָט זיך ניט פֿאַרעלטערט אױף דיר, און דײַן פֿיס איז ניט געשװוּנען, די דאָזיקע
                                                         פערציק יאר.
/8:5 און זאָלסט באַטראַכטן אין דײַן האַרצן, אַזױ װי אַ מאַן טײַכט זײַן
               זון, אַזױ טײַכט יהוה דײַן גאָט דיך.
/8:6 דרום זאָלסטו היטן די געבאָט פֿון יהוה דײַן גאָט, צו גײן
אין זײַנע װעגן, און צו מורא האָבן פֿאַר אים.
/8:7 װאָרום יהוה דײַן גאָט ברענגט דיך אין אַ גוטן לאַנד, אַ לאַנד פֿון טײַכן
וואַסער, פון קוואלן און טיפענישן וואָס ספּרינג אויס פון טאָל און בערג;
/8:8 אַ לאַנד פֿון װײץ, און גערשטן, און װײַנשטאָק, און פֿײַגעבײמער, און מילגרוים;
        אַ לאַנד פֿון אײל פֿון אײל, און האָניק;
/8:9 אַ לאַנד אין װאָס דו װעסט עסן ברױט אָן אַ קנאַפּ, זאָלסטו ניט
פעלן אין אים עפּעס; אַ לאַנד וועמענס שטיינער זענען אייַזן, און פֿון וועמענס שטיינער
                                 בערג מעגסטו גראבן קופער.
/8:10 אַז דו װעסט געגעסן און װערט זאַט, זאָלסטו בענטשן יהוה דײַן
גאָט פֿאַר דעם גוטן לאַנד װאָס ער האָט דיר געגעבן.
/8:11 היט זיך, אַז דו פֿאַרגעסט ניט יהוה דײַן גאָט, אין היטן זײַן גאָט
געבאָט, און זײַנע געזעצן, און זײַנע געזעצן, וואָס איך באַפֿעל דיר
                                                             דעם טאָג:
/8:12 טאָמער אַז דו האָסט געגעסן און ביסט זאַט, און האָסט געבױט שײנע הײַזער,
                         און האָט זיך באַזעצט אין איר;
/8:13 און אַז דײַנע רינדער און דײַנע שאָף מערן זיך, און דײַן זילבער און דײַן גאָלד
איז געמערט, און אַלץ וואָס דו האָסט איז געמערט;
/8:14 דענצמאָל װעט זיך אױפֿהײבן דײַן האַרץ, און װעסט פֿאַרגעסן יהוה דײַן גאָט, װאָס
האָט דיך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, פֿון דעם הױז פֿון קנעכטשאפט;
/8:15 װאָס האָט דיך געבראַכט דורך דעם גרױסן און שרעקלעכן מדבר װאָס אין אים איז געװען
פײערדיקע שלאַנגען, און סקאָרפּיאָן, און טריקעניש, װוּ עס איז ניט געװען קײן װאַסער;
װאָס האָט דיך אַרױסגעצױגן װאַסער פֿון דעם פֿעלדז פֿון פֿעלד;
/8:16 װאָס האָט דיך געשפּײַזט אין מדבר מיט מן, װאָס דײַנע עלטערן האָבן ניט געקענט;
כּדי ער זאָל דיך דערנידעריקן, און דיך זאָלן פּרוּװן, דיר צו טאָן גוטס
                                           אין דיין לעצטע סוף;
/8:17 און דו זאָג אין דײַן האַרצן: מײַן מאַכט און די שטאַרקײט פֿון מײַן האַנט האָט
                                           האט מיר דעם עשירות.
/8:18 אָבער זאָלסט געדענקען יהוה דײַן גאָט, װאָרום ער איז דאָס, װאָס גיט דיר.
מאַכט צו קריגן עשירות, כּדי ער זאָל באַשטעלן זײַן בונד װאָס ער האָט געשװאָרן
       צו דײַנע עלטערן, אַזױ װי הײַנטיקן טאָג.
/8:19 און עס װעט זײַן, אַז דו װעסט פֿאַרגעסן יהוה דײַן גאָט, און גײט.
נאָך אַנדערע געטער, און זיי דינען, און זיך בוקן צו זיי, זאָג איך עדות
איר הײַנטיקן טאָג, אַז איר זאָלט פֿאַרזיכערן אומקומען.
/8:20 אַזױ װי די פֿעלקער װאָס גאָט פֿאַרטיליקט פֿאַר אײַער פּנים, אַזױ זאָלט איר
אומקומען; װײַל איר װילט ניט צוהערן צו דעם קָול פֿון אײַער גאָט
                                                                    גאָט.