דעוטעראָנאָמיע
/2:1 און מיר האָבן זיך אָפּגעקערט, און האָבן אונדז געפֿאָרן אין מדבר אױפֿן װעג
דעם ים סוף, אַזױ װי גאָט האָט צו מיר גערעדט, און מיר האָבן אַרומגענומען דעם באַרג שֵׂעִיר אַ סך
טעג.
/2:2 און גאָט האָט צו מיר גערעדט, אַזױ צו זאָגן:
/2:3 איר האָט לאַנג גענוג אַרומגערינגלט דעם דאָזיקן באַרג: קער אײַך אום צו צפֿון.
/2:4 און זאָלסט באַפֿױלן דאָס פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן: איר זאָלט דורכגײן דורכן ברעג פֿון
אײַערע ברידער, די קינדער פֿון עֵשָׂו, װאָס זיצן אין שֵׂעִיר; און זיי וועלן
האָט מורא פֿאַר אײַך: זאָלט איר אַכטונג געבן צו אײַך.
/2:5 זאָלסט זיך ניט באַרימען מיט זײ; װאָרום איך װעל אײַך ניט געבן פֿון זײער לאַנד, ניט אַזױ
פיל ווי אַ פֿיס ברייט; װײַל איך האָב געגעבן דעם באַרג שֵׂעִיר צו עֵשָׂו פֿאַר אַ
פאַרמעגן.
/2:6 פֿלײש זאָלט איר קױפֿן פֿון זײ פֿאַר געלט, און איר זאָלט עסן; און איר זאָלט אויך
קויפט פון זיי וואסער פאר געלט, כדי איר זאלט טרינקען.
/2:7 װאָרום יהוה דײַן גאָט האָט דיך געבענטשט אין אַלע װערק פֿון דײַן האַנט: ער
ווייסט דיין גיין דורך דעם גרויסן מדבר: די פערציק יאָר
יהוה דײַן גאָט איז געװען מיט דיר; דו האסט גארנישט געפעלט.
/2:8 און אַז מיר זײַנען דורכגעגאַנגען פֿון אונדזערע ברידער, די קינדער פֿון עֵשָׂו, װאָס
איז געזעסן אין שֵׂעִיר, דורכן װעג פֿון פּלױן, פֿון אֶלת, און פֿון
עציונגאבער, מיר האבן זיך אויסגעדרייט און דורכגעגאנגען דורך דעם וועג פון מדבר מואב.
/2:9 און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: ניט נויט די מואבים, און ניט קריגן
מיט זײ אין מלחמה, װאָרום איך װעל דיר ניט געבן פֿון זײער לאַנד פֿאַר אַ
פאַרמאָג; װײַל איך האָב געגעבן אַר צו די קינדער פֿון לוט פֿאַר אַ
פאַרמעגן.
/2:10 די עמים האָבן אין איר געזעסן אין פֿריִער צײַטן, אַ גרױס פֿאָלק, און פֿיל, און
הויך, ווי די ענקים;
/2:11 װאָס זײַנען אױך געװען פֿאַררעכנט פֿאַר ריזן, אַזױ װי די ענקים; אָבער די מואבים רופן
זיי עמים.
/2:12 און די הורים האָבן זיך באַזעצט אין שֵׂעִיר; אָבער די קינדער פֿון עֵשָׂו
איז זיי געפאלגט, ווען זיי האבן זיי פארניכטעט פון פאר זיי, און זיך געוואוינט
אין זייער אָרט; אַזױ װי ישׂראל האָט געטאָן צו דעם לאַנד פֿון זײַן אײגנטום װאָס דער
גאָט האָט זײ געגעבן.
/2:13 אַצונד, שטײ אױף, האָב איך געזאָגט, און גײ דיך איבער דעם טײַך זֶרֶד. און מיר זענען אַריבער
דער טײַך זערעד.
/2:14 און דער חלל אין װאָס מיר זײַנען געקומען פֿון קדש-ברנע, ביז מיר זײַנען געקומען
איבער דעם טייַך זרע איז געווען אַכט און דרײַסיק יאָר; ביז אַלע די
דָור פוּן די מַחֲמִים פוּן דֶער מֶענְטְשׁ אִיז גִיוֶוען פוּן מִיט דֶער מַחֲלָה
גאָט האָט זײ געשװאָרן.
/2:15 װאָרום די האַנט פֿון גאָט איז געװען אױף זײ, זײ צו פֿאַרטיליקן פֿון
צװישן דעם חיל, ביז זײ זײַנען פֿאַרצערט געװאָרן.
/2:16 און עס איז געװען, אַז אַלע מלחמה־לײַט זײַנען פֿאַרצערט און געשטאָרבן פֿון
צווישן די מענטשן,
/2:17 און גאָט האָט צו מיר גערעדט, אַזױ צו זאָגן:
/2:18 װעסטו אַריבערגײן אױף אַר, דעם ברעג פֿון מואָבֿ, הײַנטיקן טאָג;
/2:19 און אַז דו װעסט דערנענטערן זיך אַקעגן די קינדער פֿון עמון, זאָגסטו
זיי ניט, און ניט אַרייַנמישנ זיך מיט זיי: פֿאַר איך וועל ניט געבן דיר פון דעם לאַנד פון
די קינדער פֿון עמון קיין אַרב; ווייַל איך האָב עס געגעבן צו די
קינדער פֿון לוֹט פֿאַר אַ נחלה.
/2:20 אױך דאָס איז פֿאַררעכנט געװאָרן פֿאַר אַ לאַנד פֿון ריזן, ריזן זײַנען געזעסן אין איר אין אַלטן
צייַט; און די עמונים רופן זיי זמזומים;
/2:21 אַ פֿאָלק גרױס, און פֿיל, און הויכער, װי די עָנָקים; אָבער גאָט
האָט זיי פאַרניכטעט פאַר זיי; און זײ זײַנען געװען אױף זײ, און האָבן זיך באַזעצט אין זײערע
אָרט:
/2:22 אַזױ װי ער האָט געטאָן צו די קינדער פֿון עֵשָׂון, װאָס זײַנען געזעסן אין שֵׂעִיר, װען ער
האָט פֿאַרטיליקט די הורים פֿון פֿאַר זיי; און זיי האָבן זיי געראָטן, און
איז געזעסן אין זייער אָרט ביז דעם טאָג.
/2:23 און די אבֿים װאָס זײַנען געזעסן אין חַצרים, ביז עזָה, די כּפֿתוֹרים;
װאָס איז אַרױסגעגאַנגען פֿון קפֿתּור, האָבן זײ פֿאַרטיליקט, און זיך באַזעצט אין זײערע
שטעלן.)
/2:24 שטײט אױף, גײט אױף, און גײט איבער דעם טײַך אַרנון;
האָבן געגעבן אין דיין האַנט סיחון דעם אמורי, דעם מלך פון חשבון, און זיין
לאַנד: נעמען עס צו ירשענען, און קריגן מיט אים אין מלחמה.
/2:25 הײַנטיקן טאָג װעל איך אָנהײבן אָנטאָן אױף דיר די שרעק און די מורא פֿאַר דיר
די פֿעלקער װאָס אונטערן גאַנצן הימל, װאָס װעלן הערן װעגן
דיך, און וועט ציטערן, און זיין אין פּייַן וועגן דיר.
/2:26 און איך האָב געשיקט שלוחים פֿון מדבר קדֶמוֹת צום מלך סיחון
פון חשבון מיט ווערטער פון שלום, אַזוי צו זאָגן:
/2:27 לאָז מיך דורכגײן דורך דײַן לאַנד: איך װעל גײן אױפֿן װעג, איך װעל גײן
ניט קער זיך ניט צו דער רעכטער האַנט און ניט צו דער לינקער האַנט.
/2:28 פֿלײש זאָלסטו מיר פֿאַר געלט פֿאַרקױפֿן, און איך זאָל עסן; און געבן מיר וואַסער פֿאַר
געלט, אַז איך זאָל טרינקען: נאָר איך װעל דורכגײן אױף מײַנע פֿיס;
/2:29 אַזױ װי די קינדער פֿון עֵשָׂו װאָס זיצן אין שֵׂעִיר, און די מואָבים װאָס
זיצן אין אַר, געטאָן צו מיר;) ביז איך וועל דורכגיין דעם ירדן אין דער ערד
װאָס יהוה אונדזער גאָט גיט אונדז.
/2:30 אָבער סיחון דער מלך פֿון חשבון האָט אונדז ניט געלאָזט פֿאַרגײן פֿאַר אים, װאָרום יהוה דײַן
גאָט האָט האַרט זײַן גײַסט, און זײַן האַרצן געמאַכט, כּדי ער זאָל
גיט אים איבער אין דײַן האַנט, אַזױ װי הײַנטיקן טאָג.
/2:31 און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: זע, איך האָב אָנגעהױבן צו געבן סיחון מיט זײַנע
לאַנד פֿאַר דיר: נעמען אַרבן, כּדי זאָלסט אַרבן זײַן לאַנד.
/2:32 איז סיחון אַרױסגעגאַנגען אױף אונדז, ער מיט זײַן גאַנצן פֿאָלק, צו מלחמה האַלטן
יאהאז.
/2:33 און יהוה אונדזער גאָט האָט אים מציל געװען פֿאַר אונדז; און מיר האָבן אים געשלאָגן און זײַן
זין און זײַן גאַנצן פֿאָלק.
/2:34 און מיר האָבן גענומען אַלע זײַנע שטעט אין יענער צײַט, און האָבן פֿאַרטיליקט די מענער.
און די װײַבער און די קלײנע קינדער פֿון איטלעכער שטאָט האָבן מיר גאָרניט איבערגעלאָזט
בלייבן:
/2:35 נאָר דאָס בהמה האָבן מיר אונדז גענומען פֿאַר אַ רויב, און דעם רױב פֿון דעם
שטעט , װעלכ ע מי ר האב ן פארנומען .
/2:36 פֿון ערוער װאָס בײַם ראַנד פֿון טײַך אַרנון, און פֿון דעם
שטאָט װאָס בײַם טײַך, ביז גִלעָד, איז אױך נישט געװען אײן שטאָט
שטאַרק פֿאַר אונדז: יהוה אונדזער גאָט האָט אונדז אַלע איבערגעגעבן.
/2:37 נאָר אין לאַנד פֿון די קינדער פֿון עמון ביסטו ניט געקומען, און ניט צו
קיין אָרט פֿון טײַך יָבוֹק, און ניט צו די שטעט אין די בערג, און ניט
צו אַלץ װאָס יהוה אונדזער גאָט האָט אונדז פֿאַרװערט.
